Γεώργιος Κ. Γεωργιάδης
Γεώργιος Κ. Γεωργιάδης | |
---|---|
![]() | |
Νομάρχης Λάρισας | |
Περίοδος 7 Φεβρουαρίου 1956 – 12 Φεβρουαρίου 1957 | |
Προκάτοχος | Κωνσταντίνος Τουσιάδης |
Διάδοχος | Αριστομένης Κακούρης |
Νομάρχης Αττικής | |
Περίοδος 22 Σεπτεμβρίου 1949 – 1952 | |
Διάδοχος | Λεωνίδας Παπαρρηγόπουλος |
Νομάρχης Ξάνθης | |
Περίοδος 25 Οκτωβρίου 1946 – 14 Μαρτίου 1949 | |
Προκάτοχος | Απόστολος Παπαγεωργίου |
Διάδοχος | Ιωάννης Σιμόπουλος |
Νομάρχης Θεσσαλονίκης | |
Περίοδος 6 Μαρτίου 1945 – 3 Μαΐου 1946 | |
Προκάτοχος | Π. Ζαχαρίτσας |
Διάδοχος | Αθανάσιος Λεονταρίδης |
Νομάρχης Δράμας | |
Περίοδος 1η Φεβρουαρίου 1933 – 17 Μαρτίου 1933 | |
Προκάτοχος | Αντώνιος Κυριακόπουλος |
Διάδοχος | Παύλος Μαρκέτος |
Νομάρχης Λέσβου | |
Περίοδος 16 Ιουνίου 1930 – Δεκέμβριος 1932 | |
Προκάτοχος | Ασημάκης Τοράκης |
Διάδοχος | Παν. Ρούσσος |
Νομάρχης Καβάλας | |
Περίοδος 7 Μαΐου 1930 – 2 Ιουνίου 1930 | |
Προκάτοχος | Εμμανουήλ Λουλακάκης |
Διάδοχος | Δημήτριος Τοράκης |
Νομάρχης Πρέβεζας | |
Περίοδος 24 Σεπτεμβρίου 1926 – 1η Αυγούστου 1928 | |
Προκάτοχος | Πέτρος Δ. Μπέμπης |
Διάδοχος | Μαυρίκος Μαυρίκης |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1894, Σηλυβρία Ανατολική Θράκη |
Θάνατος | 1η Ιουνίου 1970 (76 ετών) Αθήνα |
Εθνότητα | ελληνική |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Σπουδές | ΕΚΠΑ Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
Επάγγελμα | δικηγόρος |
Ο Γεώργιος Γεωργιάδης (1894-1970) ήταν Έλληνας δικηγόρος. Διετέλεσε Νομάρχης σε πολλούς νομούς της Ελλάδας και δραστηριοποιήθηκε και ως πρόεδρος της Θρακικής Εστίας.
Πρώτα χρόνια και σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης από όπου πήρε δίπλωμα με βαθμό "Άριστα".[1]Στη συνέχεια σπούδασε νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι.[1] Μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα, υπηρέτησε στην Γ΄ Υποεπιτροπή Ελληνοβουλγαρικής Μεταναστεύσεως.
Σταδιοδρομία ως νομάρχης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η καριέρα του ως νομάρχη περιλαμβάνει πολλούς νομούς. Ο Γεωργιάδης υπηρέτησε και ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1926 έγινε Νομάρχης Πρέβεζας, υπηρετώντας ως την 1η Αυγούστου 1928.[2] Ήταν νομάρχης στην Πρέβεζα όταν αυτοκτόνησε εκεί ο υπάλληλος της νομαρχίας και γνωστός ποιητής Κώστας Καρυωτάκης. Έπειτα έγινε Νομάρχης Καβάλας για λίγες εβδομάδες, από τις 7 Μαΐου 1930 έως τις 2 Ιουνίου 1930.[3]
Από τις 16 Ιουνίου 1930 έως τον Δεκέμβριο του 1932 χρημάτισε Νομάρχης Λέσβου.[4] Στη συνέχεια, για μικρό χρονικό διάστημα ήταν Νομάρχης Δράμας από την 1η Φεβρουαρίου 1933 έως τις 17 Μαρτίου 1933. [5]
Ο Γεωργιάδης έγινε ύστερα Νομάρχης Θεσσαλονίκης, υπηρετώντας από τις 6 Μαρτίου 1945[6] έως τις 3 Μαΐου 1946.[7] Διετέλεσε Νομάρχης Ξάνθης από τις 25 Οκτωβρίου 1946 έως τις 14 Μαρτίου 1949[8],
Αργότερα ανέλαβε Νομάρχης Αττικής από τις 22 Σεπτεμβρίου 1949 έως το 1952.[9] Υπηρέτησε μετά ως Νομάρχης Λάρισας από τις 7 Φεβρουαρίου 1956 ως τις 12 Οκτωβρίου 1957. Επίσης, έγινε Νομάρχης Αττικοβοιωτίας. Απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών την 1η Ιουνίου 1970 και κηδεύτηκε την επομένη από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[10]
Όταν πέθανε ήταν πρόεδρος του Θρακικού Κέντρου Αθηνών, αντιπρόεδρος του Κέντρου Κωνσταντινουπολιτών και αντιπρόεδρος Φίλων Βυζαντινής Μουσικής.[11] Κατέλιπε τη σύζυγό του, Θάλεια, παιδιά και ένα εγγόνι.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 εφ. Ελευθερία, φύλλο 8ης Ιουνίου 1963, σελ 3.
- ↑ Φ.Ε.Κ., τεύχος Γ΄, Αρ. 122 1-8-1928.
- ↑ Κώστας Παπακοσμάς, Η Ιστορία της Νομαρχίας Καβάλας Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Kavala Press.gr, 4 Αυγούστου 2013, ανάκτηση 26 Αυγούστου 2020.
- ↑ Παναγιώτη Παρασκευαΐδη, Οι Νομάρχες του Νομού Λέσβου 1912-2006, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου 2006.
- ↑ Περικλής Γρ. Αγγελόπουλος, Πολιτική Διοίκησις και Αυτοδιοίκησις εις την Βόρειον Ελλάδα 1912-1965, Θεσσαλονίκη 1965, σελ. 107.
- ↑ Φ.Ε.Κ., τεύχος Γ΄, Αρ. 46 / 6-3-1945
- ↑ Φ.Ε.Κ., τεύχος Γ΄, Αρ. 127 /8-5-1946.
- ↑ Η Βίβλος των Νομαρχών Ξάνθης, xanthipress, 2 Ιανουαρίου 2011, ανάκτηση 26 Αυγούστου 2020.
- ↑ ΦΕΚ Γ’ 248 , 22-9-1949, Εθνικό Τυπογραφείο.
- ↑ 10,0 10,1 Τα Νέα, Κηδείες, φύλλο 2ας Ιουνίου 1970, σελ. 10.
- ↑ Θρακικά, τ. 44-45, 1970, σελ. 11