Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γεώργιος Οστρογκόρσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Οστρογκόρσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση19  Ιανουαρίου 1902[1][2][3]
Αγία Πετρούπολη[4][5]
Θάνατος24  Οκτωβρίου 1976[1][2][3]
Βελιγράδι[6]
Τόπος ταφήςΝέο Κοιμητήριο Βελιγραδίου
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά[7][8]
Γερμανικά[8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
διδάσκων πανεπιστημίου
κλασικιστής
βυζαντινολόγος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Βρότσουαφ
Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
Corresponding Fellow of the Medieval Academy of America (1964)[9]
Honorary doctorate from the University of Paris 1 Pantheon-Sorbonne (24  Νοεμβρίου 1972)[10]
Doctor honoris causa of the University of Strasbourg (1968)[11]
δεδομένα

Ο Γεώργιος Οστρογκόρσκι (Гео́ргий Алекса́ндрович Острого́рский, Αγία Πετρούπολη, 19 Ιανουαρίου 1902 – Βελιγράδι, 24 Οκτωβρίου 1976) ήταν Ρώσος βυζαντινολόγος. Θεωρείται ως ένας από τους γνωστότερους βυζαντινολόγους τους 20ού αιώνα και ο τελευταίος εκπρόσωπος της σειράς των Ρώσων βυζαντινολόγων του 19ου-20ού αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος Οστρογκόρσκι γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1902. Αφού τέλειωσε το κλασικό γυμνάσιο στην Πετρούπολη το 1919 με την οικογένειά του εγκατέλειψε τη Ρωσία. Σπούδασε για λίγο ιστορία στην Πράγα και το 1921 φοιτά στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης: δάσκαλοί του οι Jaspers, Weber, Curtius, Salin. Το 1925 ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτορας των ιστορικών επιστημών στο ίδιο πανεπιστήμιο και στη συνέχεια φεύγει για το Παρίσι οπου παρακολουθεί μαθήματα των Diehl και Millet. [12]Το θέμα της διδακτορικής του διατριβής, ήταν πάνω στη φορολόγηση της κοινοτικής γης στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά τον 10ο αιώνα. Δίδαξε ως υφηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπρεσλάου το διάστημα μεταξύ των ετών 1928 με 1933. Από το 1933 δίδαξε ως ο τακτικός καθηγητής της έδρας των Βυζαντινών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Εκεί το 1940, δημοσίευσε το γνωστότερο από τα έργα του, την Ιστορία του Βυζαντινού κράτους. Το 1948, ανέλαβε τη διεύθυνση του Βυζαντινολογικού Ινστιτούτου της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών. Και μετά την συνταξιοδότησή του δίδασκε στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου.[13] Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες σε διάφορα περιοδικά βυζαντινολογίας. Για την προσφορά του τιμήθηκε από πολλές ακαδημίες και πανεπιστήμια της Ευρώπης. Υπήρξε ξένος εταίρος της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στο Βελιγράδι το 1976.

Η ιστορία του βυζαντινού κράτους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη βυζαντινή ιστορία του τη συνέγραψε σε ηλικία 35 ετών και τη δημοσίευσε σε ηλικία 38 ετών. Ο W. Otto, διευθυντής της σειράς Handbuch der Alterumswissenshaft, του ανέθεσε να συγγράψει τη βυζαντινή ιστορία το 1935 κι εκείνος την είχε ετοιμάσει εντός δύο ετών. Το 1940 και το 1952 κυκλοφόρησαν οι δύο πρώτες εκδόσεις της στα γερμανικά και το 1956 οι πρώτες στα γαλλικά και στα αγγλικά, ενώ το 1959 στα σερβοκροάτικα, το 1961 στα σλοβένικα. Έχοντας γνωρίσει συνολικά δεκαπέντε εκδόσεις, χαρακτηρίστηκε ως έργο κλασικό στο είδος του και ως το πιο διαδεδομένο εγχειρίδιο βυζαντινής ιστορίας[14]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11918254g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ostrogorsky-georg. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2017.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11918254g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ 8,0 8,1 CONOR.SI. 8300131.
  9. ↑ www.medievalacademy.org/page/CompleteCorrFellow. Ανακτήθηκε στις 28  Μαρτίου 2023.
  10. ↑ «PICASSO DOCTEUR MAIS ABSENT» (Γαλλικά) Societe Editrice Du Monde. Παρίσι. 27  Νοεμβρίου 1972. σελ. 4.
  11. ↑ www.legifrance.gouv.fr/jorf/jo/id/JORFCONT000000019698.
  12. ↑ Φώτιος Δημητρακόπουλος: «Για την βυζαντινή ιστορία», Διαβάζω, τεύχος 34 (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1980), σελ.74
  13. ↑ Φώτιος Δημητρακόπουλος: «Για την βυζαντινή ιστορία», Διαβάζω, τεύχος 34, σελ.74
  14. ↑ Φώτιος Δημητρακόπουλος: «Για την βυζαντινή ιστορία», Διαβάζω, τεύχ. 34, σελ. 74

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Φώτιος Δημητρακόπουλος: «Για την βυζαντινή ιστορία», Διαβάζω, τεύχ. 34 (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1980), σελ. 72-76
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεώργιος_Οστρογκόρσκι&oldid=8980832"