Γεώργιος Πολίτης
Γεώργιος Πολίτης | |
---|---|
Διοικητής της Ε.Υ.Π. | |
Περίοδος 19 Απριλίου 1989 – 9 Ιουλίου 1989 | |
Πρωθυπουργός | Ανδρέας Παπανδρέου Τζαννής Τζαννετάκης |
Προκάτοχος | Κωνσταντίνος Τσίμας |
Διάδοχος | Γεώργιος Γεωργουλάκης |
Περίοδος 2 Νοεμβρίου 1981 – 29 Μαΐου 1986 | |
Πρωθυπουργός | Ανδρέας Παπανδρέου |
Διάδοχος | Φίλιππος Μακέδος |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1920 |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Επάγγελμα | πολιτικός στρατιωτικός |
Γεώργιος Πολίτης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1920 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | Ελληνικός Στρατός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Διοικητής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Ελλάδα) Διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Ελλάδα) |
Ο Γεώργιος Πολίτης ήταν αντιστράτηγος του ελληνικού Στρατού Ξηράς που υπηρέτησε σε πολύ σημαντικές θέσεις επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου. Διετέλεσε αρχηγός της ΚΥΠ (ο τελευταίος πριν από τη μετονομασία της σε ΕΥΠ), διευθυντής Στρατιωτικού Γραφείου του πρωθυπουργού και αρχηγός της Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο (Α/ΓΕΕΦ).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1920 (σύμφωνα με άλλες πηγές, το 1923)[1] στη Μυτιλήνη της Λέσβου,[2] αλλά μεγάλωσε στη Σάμο. Το 1943, μετά την αποτυχημένη απόπειρα εκδίωξης των Γερμανών από τους Βρετανούς, δραπέτευσε από τη Σάμο και πήγε στη Μέση Ανατολή, όπου κατετάγη στον εκεί ελληνικό Στρατό και έγινε υπαξιωματικός.[3] Μετά την απελευθέρωση, μαζί με άλλους υπαξιωματικούς, αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού της σειράς 1947Α.[3] Αργότερα συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Πολέμου, τη Σχολή Εθνικής Άμυνας και σε διάφορα στρατιωτικά Σχολεία εσωτερικού και εξωτερικού.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του υπηρέτησε σε εθνικά και διεθνή Επιτελεία, ενώ παράλληλα διοίκησε μονάδες Πεζικού, Ειδικών Δυνάμεων και Στρατονομίας (τότε ΕΣΑ).[4] Για μεγάλο διάστημα υπηρέτησε στις Δυνάμεις Καταδρομών, και εκεί γνωρίστηκε με τον αξιωματικό Αντώνη Δροσογιάννη (μετέπειτα βουλευτή και υπουργό του ΠΑΣΟΚ), με τον οποίο συνδέθηκε φιλικά. Τελικά αποστρατεύτηκε το 1976, ως αντιστράτηγος.[4]
Μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 1981, ο Πολίτης τοποθετήθηκε αρχηγός της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΚΥΠ) λόγω της στενής φιλίας του με τον Δροσογιάννη[5], θέση στην οποία παρέμεινε έως το Μάιο του 1986. Η επιλογή του για την ηγεσία της ΚΥΠ δεν έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τα περισσότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, καθώς την περίοδο της χούντας υπηρετούσε κανονικά (όπως οι περισσότεροι αξιωματικοί) και δεν είχε κάποιου είδους αντιστασιακή δραστηριότητα: κανείς δεν τον κατηγόρησε ως υποστηρικτή της χούντας, αλλά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που ασχολούνταν με τα θέματα της ΚΥΠ προτιμούσαν να τοποθετηθεί αρχηγός ο αντιστασιακός αντιστράτηγος Αναστάσιος Μπούρας, που είχε καθαιρεθεί και εξοριστεί από τους χουντικούς.[5]
Τελικά ο Μπούρας τοποθετήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου αρχηγός της ΥΠΕΑ (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας), που ως υπηρεσία καταργήθηκε στα τέλη του 1984 με την αναμόρφωση των σωμάτων ασφαλείας. Για να ικανοποιηθούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που επέκριναν την επιλογή Πολίτη, στις αρχές του 1982 τοποθετήθηκε υπαρχηγός της ΚΥΠ με ενισχυμένες αρμοδιότητες ο ταξίαρχος Βασίλης Τσαγρής (μέλος του ΠΑΚ Ιταλίας την περίοδο της χούντας), ενώ στην υπηρεσία εγκαταστάθηκε και το παλιό στέλεχος του ΠΑΚ Γιώργος Κίσσονας, που έγινε και ο σύνδεσμος της ΚΥΠ με τον πρωθυπουργό.[5]
Από το Μάιο έως το Νοέμβριο του 1986 ο Γεώργιος Πολίτης ήταν διευθυντής Στρατιωτικού Γραφείου του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.
Το Νοέμβριο του 1986 ο Ανδρέας Παπανδρέου τον έστειλε στην Κύπρο, όπου διαδέχθηκε τον γνωστό στρατηγό Δημήτριο Ματαφιά στην ηγεσία της Εθνικής Φρουράς ως Αρχηγός ΓΕΕΦ. Στη θέση αυτή παρέμεινε ως το Δεκέμβριο του 1988, ενώ τον Απρίλιο του 1989 ξαναδιορίστηκε διοικητής της ΕΥΠ, όπως είχε πλέον μετονομαστεί η ελληνική υπηρεσία πληροφοριών. Αυτή η δεύτερη θητεία του ήταν σύντομη καθώς τον Ιούλιο του 1989 σχηματίστηκε η νέα κυβέρνηση Τζαννετάκη και ο ίδιος παραιτήθηκε.
Πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του '90.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Έθνος, 13/9/1985
- ↑ Το Βήμα, 4/11/81 «Η ΚΥΠ»
- ↑ 3,0 3,1 Πρέσβης Παύλος Αποστολίδης, Μυστική Δράση: Υπηρεσίες Πληροφοριών στην Ελλάδα, σελίδες 263-264
- ↑ 4,0 4,1 Αυριανή, 6/11/86 «Στην Κύπρο ο Αλεξάκης»
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Ελεύθερη Γνώμη, 1/10/1983
- ↑ Κώστας Τσίμας, Σελίδες Ζωής: Αγώνες της Ελευθερία και τη Δημοκρατία, σελίδα 224