Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γεώργιος Χλαμπουτάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Χλαμπουτάκης
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικαστής
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδήμαρχος

Ο Γεώργιος Χλαμπουτάκης είναι Έλληνας δικαστής που διετέλεσε αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε νομικά και εισήλθε στο δικαστικό σώμα. Η καταγωγή του από το Ατσιπόπουλο Ρεθύμνης[1], απόγονος του Βασίλειου Χλαμπουτάκη (Χλαμπούτη), που με την οικονομική συνδρομή 200 χρυσών ναπολεόνιων στις 29 Μαίου 1821 (στην Θυμιανή Παναγία Κομητάδων Σφακίων, όπου κυρήχθηκε η Επανάσταση κατά των Τούρκων) προμήθευσε με όπλα την Εθνεγερσία του 1821. Την καταγωγή του από το Ατσιπόπουλο την αναδεικνύει με κάθε πρώτη ευκαιρία.[2][3] Το 1974, μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, διορίστηκε δήμαρχος Αγρινίου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1975, οπότε και προκηρύχθηκαν οι πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές τοπικής διοίκησης. Το 2000 εξελέγη μέλος της τριμελούς διοίκησης του Εφετείου Αθηνών.[4] Έφτασε μέχρι την θέση του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 2007, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε ως επίτιμος αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου.[5][6]

Το 2010 εξελέγη αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού ενώ το 2012 εξελέγη πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του Κοινοφελούς Ιδρύματος Ερρίκος Ντυνάν, θέσεις από τις οποίες παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 2013 καταγγέλοντας την κακή οικονομική κατάσταση του Ερυθρού Σταυρού, την μεθοδευμένη υπονόμευσή του από μέλη του δ.σ. αλλά και την έλλειψη συνεργασίας των υπολοίπων μελών του διοικητικού συμβουλίου.[5][7]