Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιάννης Μανιάτης (πολιτικός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/02/2020.
Γιάννης Μανιάτης
Ευρωβουλευτής Ελλάδας
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
16 Ιουλίου 2024
Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας
και Κλιματικής Αλλαγής Ελλάδας
Περίοδος
25 Ιουνίου 2013 – 27 Ιανουαρίου 2015
ΠρωθυπουργόςΑντώνης Σαμαράς
ΔιάδοχοςΠαναγιώτης Λαφαζάνης
Βουλευτής Αργολίδας
του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
20 Σεπτεμβρίου 2015 – 11 Ιουνίου 2019
Περίοδος
7 Μαρτίου 2004 – 31 Δεκεμβρίου 2014
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση11 Οκτωβρίου 1956 (1956-10-11) (68 ετών), Άργος
ΕθνότηταΈλληνας
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
ΕπάγγελμαΜηχανικός, Πανεπιστημιακός
Ιστοσελίδαmaniatisy.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γιάννης Μανιάτης (Άργος, 11 Οκτωβρίου 1956) είναι Έλληνας μηχανικός, πανεπιστημιακός και πολιτικός. Είναι εκλεγμένος ευρωβουλευτής με τη ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής (Σ&Δ), για την περίοδο 2024-2029. Στο παρελθόν έχει διατελέσει βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ (2004-2019), υπουργός (2013-2015) και υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενεργείας και Κλιματικής Αλλαγής (2011-2012).

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει πτυχίο αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και διδακτορικό από το ίδιο τμήμα. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά.

Είναι καθηγητής στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστήμιου Πειραιώς. Το ακαδημαϊκό έτος 1995-1996 διετέλεσε αναπληρωτής καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης, είναι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, στο Ινστιτούτο Οικονομικής Γεωγραφίας. Είναι διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Κλιματική Κρίση και Τεχνολογίες Πληροφορικής κι Επικοινωνιών»[1] και διευθυντής του Εργαστηρίου «Συστήματα και Πολιτικές Περιβάλλοντος και Ενέργειας».

Τα επιστημονικά του αντικείμενα είναι : Ενεργειακή και Κλιματική Στρατηγική, Πολιτικές και Συστήματα Αποφάσεων στην Πράσινη Μετάβαση, Παρακολούθηση και Προστασία Περιβάλλοντος, Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (G.I.S.), Φυσικοί Πόροι και Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη, Διαρθρωτικές Πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Συστήματα και Πολιτικές Έξυπνων Μεταφορών, Ψηφιακή Επιχειρηματικότητα και Διαχείριση Τεχνολογικής Καινοτομίας, Έξυπνες Πόλεις και Ευφυής Γεωργία.

Πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις 15 Νοεμβρίου 1998 έως τις 21 Ιουνίου 2001 διετέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.

Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 2004 στην εκλογική περιφέρεια της Αργολίδας με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Στη συνέχεια επανεκλέχθηκε στην ίδια εκλογική περιφέρεια και στις επόμενες εθνικές εκλογές του 2007, του 2009, του Μαΐου και Ιουνίου του 2012, καθώς και του Σεπτεμβρίου 2015.[2]

Από τις 7 Οκτωβρίου 2009 ως τις 17 Μαΐου 2012 διετέλεσε υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, επί κυβέρνησης Πα.Σο.Κ. με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου[3] και Λουκά Παπαδήμου.[4] Από τις 25 Ιουνίου 2013 μέχρι τις 27 Ιανουαρίου 2015 διετέλεσε υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στην κυβέρνηση συνεργασίας του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.[5]

Στις Ευρωεκλογές 2024 ήταν υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής, από το οποίο εκλέχτηκε ευρωβουλευτής κερδίζοντας 108.231 σταυρούς.[6]

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών Γης-Κτηματολογίου, Εκδόσεις Ζήτη, 1996 Αρχειοθετήθηκε 2018-08-17 στο Wayback Machine.
  2. Η πρόκληση της Πράσινης Ανάπτυξης, Εκδόσεις Λιβάνη, 2009 Αρχειοθετήθηκε 2020-08-14 στο Wayback Machine.
  3. Ενέργεια και ορυκτός πλούτος. Εθνικοί Πυλώνες Ανάπτυξης, Εκδόσεις Λιβάνη, 2012 Αρχειοθετήθηκε 2020-08-07 στο Wayback Machine.
  4. Μεταρρυθμίσεις και προοδευτικός πατριωτισμός, Εκδόσεις Παπαζήση, 2016
  5. Πράσινη Ανάπτυξη: η απάντηση στην Περιβαλλοντική Κρίση, Εκδόσεις διαΝΕΟσις 2020 Αρχειοθετήθηκε 2024-04-07 στο Wayback Machine.
  6. Η ενεργειακή κρίση και η ελληνική οικονομία, Εκδόσεις Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, 2023
  7. Επειδή δεν υπάρχει Planet B, Εκδόσεις Πατάκη, 2024

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Π.Μ.Σ. Κλιματική Κρίση και Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (MSc in Climate Crisis and Information and Communication Technologies) | Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων Πανεπιστημίου Πειραιώς» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024. 
  2. ↑ «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Μανιάτης Ιωάννης». 
  3. ↑ «Γενική Γραμματεία Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων | ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ». gslegal.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2024. 
  4. ↑ «Γενική Γραμματεία Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων | ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΛΟΥΚΑ Δ». gslegal.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2024. 
  5. ↑ «Γενική Γραμματεία Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων | ΣΑΜΑΡΑ Κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ». gslegal.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2024. 
  6. ↑ NEWSROOM (22 Απριλίου 2024). «Οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές 2024». News 24/7. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2024. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιάννης_Μανιάτης_(πολιτικός)&oldid=10772515"