Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιόαχιμ Λελέβελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιόαχιμ Λελέβελ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Joachim Lelewel (Πολωνικά)
Γέννηση22  Μαρτίου 1786[1][2][3] ή 21  Μαρτίου 1786[4]
Βαρσοβία[5][6][7]
Θάνατος29  Μαΐου 1861[1][2][3]
Παρίσι[8][6][7]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ράσος
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[9][10]
Γαλλικά[11]
Σπουδέςαυτοκρατορικό πανεπιστήμιο της Βίλνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός της χαρτογραφίας
εραλδιστής
νομισματολόγος
πολιτικός[12]
συγγραφέας[13]
διδάσκων πανεπιστημίου[4]
ιστορικός[14]
σλαβολόγος[14]
βιβλιογράφος[14]
Εργοδότηςαυτοκρατορικό πανεπιστήμιο της Βίλνα
Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών
Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας[15]
Πανεπιστήμιο του Βίλνιους[16]
Οικογένεια
ΓονείςKarol Maurycy Lelewel
ΑδέλφιαProt Adam Lelewel
ΟικογένειαHouse of Lölhöffel von Löwensprung
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γιόαχιμ Λελέβελ (Joachim Lelewel) (22 Μαρτίου 1786 – 29 Μαΐου 1861) ήταν Πολωνός ιστορικός, γεωγράφος,[17] βιβλιογράφος, πολύγλωσσος και πολιτικός.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λελέβελ γεννήθηκε στη Βαρσοβία σε μια πολωνοποιημένη γερμανική οικογένεια. Σπούδασε στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο της Βίλνα, όπου το 1814 έγινε λέκτορας ιστορίας, με μια σύντομη παραμονή στη Βαρσοβία, 1818–1821, όπου εντάχθηκε στην Εταιρεία Φίλων Μάθησης της Βαρσοβίας. Οι διαλέξεις του για την ιστορία της Πολωνίας προκάλεσαν μεγάλο ενθουσιασμό, όπως φαίνεται σε μερικές γραμμές που του απηύθυνε ο Άνταμ Μιτσκιέβιτς που οδήγησαν στην απομάκρυνση του Λελέβελ από τους Ρώσους το 1824.

Ένα σκίτσο του Λελέβελ

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Λελέβελ επέστρεψε στη Βαρσοβία, όπου εξελέγη βουλευτής στο Σέιμ της Πολωνίας του Συνεδρίου. Εντάχθηκε στη Νοεμβριανή Εξέγερση του 1830 με περισσότερο ενθουσιασμό παρά ενέργεια, αν και ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ τον αναγνώρισε ως έναν από τους πιο επικίνδυνους επαναστάτες. Θεωρείται ο συγγραφέας του μότο: «Για την ελευθερία μας και τη δική σας».[18] Μετά την καταστολή της εξέγερσης, ο Λελέβελ πήγε μεταμφιεσμένος στη Γερμανία και στη συνέχεια έφτασε στο Παρίσι το 1831. Η κυβέρνηση του Λουδοβίκου Φιλίππου τον διέταξε να εγκαταλείψει το γαλλικό έδαφος το 1833 μετά από αίτημα του Ρώσου πρέσβη. Η αιτία της απέλασης λέγεται ότι ήταν η συγγραφή επαναστατικών διακηρύξεων του. Πήγε στις Βρυξέλλες, όπου για σχεδόν 30 χρόνια κέρδιζε ελάχιστα προς το ζην από τα γραπτά του.

Το 1846, ο Λελέβελ προσχώρησε στην Πολωνική Δημοκρατική Ένωση και πριν από την Εξέγερση της Κρακοβίας του 1846 έγραψε μια έκκληση «Στους συμπατριώτες μου στην Ουκρανία».[18]

Το 1847, μαζί με τον Καρλ Μαρξ και τον Φρίντριχ Ένγκελς, έγινε ιδρυτικό μέλος και Vizepräses (αντιπρόεδρος) της Demokratische Gesellschaft zur Einigung und Verbrüderung aller Völker (Δημοκρατική Εταιρεία για την Ενότητα και την Αδελφότητα όλων των Λαών), με έδρα στις Βρυξέλλες. Ο αναρχικός Μιχαήλ Μπακούνιν επηρεάστηκε έντονα από αυτόν.

Κατά τα πρώτα χρόνια του Αλέξανδρου Β΄ της Ρωσίας ως Αυτοκράτορα της Ρωσίας, ο Λελέβελ είχε κάποιες ελπίδες στην αρχή της απελευθέρωσης [18]

Ο Λελέβελ πέθανε στις 29 Μαΐου 1861 στο Παρίσι, όπου είχε μετακομίσει λίγες μέρες νωρίτερα. Πρώτα ενταφιάστηκε εκεί και στη συνέχεια η σορός του μεταφέρθηκε στο Κοιμητήριο Ράσος στο Βίλνιους, σύμφωνα με τις επιθυμίες του.

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λογοτεχνική του δραστηριότητα στα πολωνικά και, σε ένα πιο διεθνές κοινό στα γαλλικά, ήταν τεράστια, εκτεινόμενη από την Edda skandynawska («Η Σκανδιναβική Έντα», 1807) μέχρι τη Γεωγραφία των Αράβων (1851). Μία από τις πιο σημαντικές δημοσιεύσεις του ήταν το La Géographie du moyen âge (5 τόμοι, 1852–1857), με έναν άτλαντα (1849) από 50 πλάκες εξ ολοκλήρου χαραγμένες από τον ίδιο, γιατί έδωσε τόση σημασία στην ακρίβεια των χαρτών του που να μην υπάρχει η δυνατότητα να εκτελεστούν από κανέναν άλλον.

Τα ιστορικά έργα του ήταν δημοφιλή στην Ουκρανία, ιδιαίτερα μεταξύ των μελών της Ρουθηναϊκής Τριάδας και της Αδελφότητας των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου (ιδιαίτερα του ιστορικού Μικόλα Κοστομάροβ).[18]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 4  Μαΐου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121247765. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00107163. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 tnk.krakow.pl/czlonkowie/lelewel-joachim/. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2022.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  7. ↑ 7,0 7,1 14.93.26.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121247765. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2003168054. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  11. ↑ CONOR.SI. 176623459.
  12. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  13. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2003168054. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  15. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  16. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  17. ↑ Plakans, Andrejs (2011). A Concise History of Baltic States. Cambridge University Press. σελ. 185. ISBN 978-0521541558. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Joachim Lelewel at Encyclopedia of History of Ukraine

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιόαχιμ_Λελέβελ&oldid=10385130"