Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιόσιπ Σκόμπλαρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιόσιπ Σκόμπλαρ

1970
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης12 Μαρτίου 1941 (1941-03-12) (83 ετών)
Τόπος γέννησηςΠριβάλκα, Γιουγκοσλαβία
Ύψος1,77 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1956–1958ΝΚ Ζαντάρ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1958–1959ΝΚ Ζαντάρ
1959–1966ΟΦΚ Βελιγραδίου162(63)
1966–1970Αννόβερο 9657(30)
1966–1967→Ολιμπίκ Μαρσέιγ15(12)
1970–1975Ολιμπίκ Μαρσέιγ159(138)
1975–1977ΧΝΚ Ριέκα15(6)
Σύνολο408(249)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1961–1967Γιουγκοσλαβία36(11)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1979–1981ΧΝΚ Όριγεντ 1919
1983–1986ΧΝΚ Ριέκα
1986–1987Χάιντουκ Σπλιτ
1987Αμβούργο ΣΦ
1988ΝΚ Τσέλικ Ζένιτσα
1988–1989Ντιναμό Ζάγκρεμπ
1989Ρεάλ Βαγιαδολίδ
1990–1991Χάιντουκ Σπλιτ
1991–1992ΦΚ Φαμαλισάο
1994ΝΚ Ζάγκρεμπ
1994Νιμ Ολιμπίκ
1995–1996ΧΝΚ Ριέκα
1998ΝΚ Ζαντάρ
2000Λίβανος
2001Ολιμπίκ Μαρσέιγ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Γιόσιπ Σκόμπλαρ (κροατικά: Josip Skoblar, γεννήθηκε 12 Μαρτίου 1941) είναι Κροάτης πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και προπονητής. Αγωνιζόταν κυρίως ως κεντρικός επιθετικός αλλά ήταν επίσης ικανός να παίξει και στις δύο άκρες της επίθεσης.

Αγωνίστηκε στις Ζαντάρ, ΟΦΚ Βελιγραδίου, Αννόβερο 96, Ολιμπίκ Μαρσέιγ και ΧΝΚ Ριέκα. Ενώ έπαιζε στην Ολιμπίκ Μαρσέιγ, κέρδισε δύο φορές τον τίτλο της Λιγκ 1 (1970–71, 1971–72), το Σούπερ Καπ Γαλλίας το 1971 και το Κύπελλο Γαλλίας το 1972. Ήταν επίσης ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος τρεις συνεχόμενες σεζόν (1970–71, 1971–72, 1972–73) και το 1971 κέρδισε το Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι. Το 2009, εντάχθηκε στο Hall of Fame της Ολιμπίκ Μαρσέιγ και το 2010 ονομάστηκε στην «Κορυφαία Ομάδα των 110 Ετών της Ολιμπίκ Μαρσέιγ». Είναι επίσης μέρος της Κορυφαίας Ενδεκάδας όλων των Εποχών των ΟΦΚ Βελιγραδίου και ΧΝΚ Ριέκα. Σε διεθνές επίπεδο, αγωνίστηκε με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας σε 32 αγώνες, όπου σημείωσε 11 γκολ. Ήταν μέλος της εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962, όπου τερμάτισε στην τέταρτη θέση χάνοντας από την Τσεχοσλοβακία στον ημιτελικό.

Ως προπονητής, ήταν στον πάγκο πολλών ομάδων έχοντας τη μεγαλύτερη επιτυχία με τη Χάιντουκ Σπλιτ κερδίζοντας δύο Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας (1987, 1991).[1]

Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σκόμπλαρ γεννήθηκε στην Πρίβλακα κοντά στο Ζάνταρ. Ξεκίνησε την καριέρα του στη ΝΚ Ζαντάρ (1957–58). Τον εντόπισε εκεί ο τερματοφύλακας της ΟΦΚ Βελιγραδίου, Πέταρ Ραντένκοβιτς, ο οποίος υπηρετούσε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία του στο Ζάνταρ. Ο Ραντένκοβιτς σύστησε τον Σκόμπλαρ στη διοίκηση του συλλόγου και ο 19χρονος ήταν σύντομα καθ΄ οδόν για το Βελιγράδι. Με την ΟΦΚ Βελιγραδίου, ο Σκόμπλαρ κέρδισε το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας το 1962 και το 1966. Στη συνέχεια, έπαιξε στη Γερμανία για το Αννόβερο 96 (1967–70). Σε 57 αγώνες στην Μπούντεσλιγκα σημείωσε 30 γκολ.

Στη Γαλλία, ο Σκόμπλαρ έπαιξε για τη Μαρσέιγ και ήταν τρεις φορές πρώτος σκόρερ στη Λιγκ 1 (1971–73). Κέρδισε το Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσια το 1971 με τα 44 γκολ στη Λιγκ 1 και όλων των πρωταθλημάτων του κόσμου.[2][3] Η επίδοση παραμένει η κορυφαία σε μια σεζόν στη Λιγκ 1. Με τη Μαρσέιγ κέρδισε το πρωτάθλημα το 1971 και το πρωτάθλημα και κύπελλο (νταμπλ) το 1972. Οι οπαδοί της Μαρσέιγ τον αναφέρουν ως «l'Aigle Dalmate/l'aigle des Dalmates» (Αετός της Δαλματίας)[4][5] ή «Monsieur Goal» (Κύριος Γκολ).

Αποχώρησε από την Μαρσέιγ μετά την άφιξη των Βραζιλιάνων Ζαϊρζίνιο και Πάουλο Σέζαρ.[5] Εντάχθηκε στη ΧΝΚ Ριέκα το καλοκαίρι του 1975. Έπαιξε για τον σύλλογο μέχρι το 1977, όπου έπαιξε σε 37 αγώνες, σημειώνοντας 11 γκολ σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο.[6]

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σκόμπλαρ έπαιξε για την Εθνική Γιουγκοσλαβίας μεταξύ 1961 και 1967. Σε 32 παιχνίδια με τη Γιουγκοσλαβία σημείωσε 11 γκολ. Με την ομάδα συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962, στο οποίο σημείωσε ένα γκολ, με τη Γιουγκοσλαβία να τερματίζει στην τέταρτη θέση. Έπαιξε για πρώτη φορά με την εθνική ομάδα στις 7 Μαΐου 1961, σε ένα φιλικό αγώνα με την Ουγγαρία. Τελείωσε τη διεθνή του καριέρα στις 7 Οκτωβρίου 1967 με αντίπαλο τη Δυτική Γερμανία, πριν από το τέλος των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1968. Η Εθνική Γιουγκοσλαβίας τερμάτισε δεύτερη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968 χωρίς αυτόν.

Στατιστικά σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Έτος Συμ. Γκολ
1961 1 0
1962 9 2
1963 5 2
1964 6 2
1965 4 0
1966 7 2
Σύνολο 32 11

Διεθνή γκολ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
# Ημερομηνία Τόπος Αντίπαλος Τρέχων σκορ Αποτέλεσμα Διοργάνωση
1 16 Μαΐου 1962 Στάδιο Παρτιζάν, Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία Ανατολική Γερμανία
2 – 0
3 – 1
 Φιλικός αγώνας
2 2 Ιουνίου 1962 Estadio Carlos Dittborn, Αρίκα, Χιλή Ουρουγουάη
1 – 1
3 – 1
 Παγκόσμιο Κύπελλο 1962
3 4 Νοεμβρίου 1962 Στάδιο Παρτιζάν, Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία Βέλγιο
1 – 0
 3 – 2 Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1964
4
2 – 1
5 6 Οκτωβρίου 1963 Στάδιο Παρτιζάν, Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία Ουγγαρία
1 – 0
2 – 0
 Φιλικός αγώνας
6 3 Νοεμβρίου 1963 Στάδιο Μάκσιμιρ, Ζάγκρεμπ, Γιουγκοσλαβία Τσεχοσλοβακία
2 – 0
2 – 0
 Φιλικός αγώνας
7 17 Μαΐου 1964 Στάδιο του Στραχόφ, Πράγα, Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία
0 – 1
2 – 3
 Φιλικός αγώνας
8 25 Οκτωβρίου 1964 Στάδιο Ερνστ Χάπελ, Βιέννη, Αυστρία Αυστραλία
2 – 2
3 – 2
 Φιλικός αγώνας
9 27 Σεπτεμβρίου 1964 Στάδιο του Λαού, Βουδαπέστη, Ουγγαρία Ουγγαρία
2 – 1
2 – 1
 Φιλικός αγώνας
10 8 Μαΐου 1966 Στάδιο Μάκσιμιρ, Ζάγκρεμπ, Γιουγκοσλαβία Ουγγαρία
2 – 0
2 – 0
 Φιλικός αγώνας
11 3 Μαΐου 1967 Στάδιο Ερυθρού Αστέρα, Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία Δυτική Γερμανία
1 – 0
1 – 0
 Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1968

Σταδιοδρομία ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το τέλος της καριέρας του ως παίκτης, επέστρεψε στην Ολιμπίκ Μαρσέιγ, όπου έγινε τεχνικός διευθυντής το 1977.[7] Λόγω εσωτερικής σύγκρουσης έφυγε από τον σύλλογο μετά από μία σεζόν για να ακολουθήσει καριέρα προπονητή.[8] Ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής στον σύλλογο τρίτης κατηγορίας ΧΝΚ Όριγεντ 1919 στη Ριέκα. Έφτασε τον σύλλογο στον προημιτελικό του Κυπέλλου Γιουγκοσλαβίας του 1981 κερδίζοντας τη ΝΚ Ζάγκρεμπ και την ΟΦΚ Βελιγραδίου. Στον προημιτελικό, η Όριγεντ έχασε από την ΦΚ Μπούντουτσνοστ Τίτογκραντ στη διαδικασία των πέναλτι.[9]

Εντάχθηκε στη ΧΝΚ Ριέκα τον Μάιο του 1983, ολοκλήρωσε τους τελευταίους έξι αγώνες της σεζόν 1982–83 και έσωσε τον σύλλογο από τον υποβιβασμό και τερμάτισε στη 15η θέση.[10] Στη δεύτερη σεζόν του στο σύλλογο, παραλίγο να κερδίσει το πρωτάθλημα, όντας τρεις πόντους μακριά από την πρώτη θέση που κατέλαβε ο Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου, με την ομάδα να τερματίζει στην τέταρτη θέση, πίσω από τη Ζελεζνιτσάρ Σαραγέβο και την Παρτιζάν Βελιγραδίου. Αυτό το αποτέλεσμα ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα του συλλόγου από το 1965–66. Έφτασαν επίσης στον προημιτελικό του Κυπέλλου Γιουγκοσλαβίας και προκρίθηκαν για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1984-1985.

Στις 24 Οκτωβρίου, η Ριέκα κέρδισε τη Ρεάλ Μαδρίτης με 3-1 στον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Αυτός ο αγώνας ανέβασε τη δημοτικότητα του Σκόμπλαρ ανάμεσα στους οπαδούς και τον σύλλογο να ανεβαίνει σε κατάσταση θρύλου. Στον εκτός έδρας αγώνα τους με την ισπανική ομάδα έχασαν με 3-1, με τη Ρεάλ Μαδρίτης να προκρίνεται και τελικά να κατακτά το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Πολλοί από τους παίκτες και ο ίδιος ο Σκόμπλαρ έχουν δηλώσει ότι έχασαν την πρόκριση λόγω αποφάσεων του διαιτητή.[11] Η σεζόν τελείωσε με τον σύλλογο να βρίσκεται στην 8η θέση της βαθμολογίας, 4 βαθμούς μακριά από την ευρωπαϊκή πρόκριση.[12]

Η σεζόν 1985-86 ξεκίνησε άσχημα με ήττες στο πρωτάθλημα και αποκλεισμό στο δεύτερο γύρο του Κυπέλλου. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου μέρους της σεζόν, ο Σκόμπλαρ κατάφερε να εξασφαλίσει την πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα και εξασφάλισε θέση στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Η Ριέκα αποκλείστηκε κατά τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 1986-87 από τη Σταντάρ Λιέγης. Η Ριέκα στη μέση της σεζόν ήταν στη 10η θέση του πρωταθλήματος και είχε φτάσει στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Ο Σκόμπλαρ αποχώρησε από τον σύλλογο τον Δεκέμβριο του 1986.

Αργότερα, έγινε προπονητής της Χάιντουκ Σπλιτ, με την οποία κέρδισε 2 Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας. Με το Αμβούργο ΣΦ έχασε το Σούπερ Καπ Γερμανίας το 1987. Το 1988, ήταν προπονητής της ΝΚ Τσέλικ Ζένιτσα, την οποία έσωσε από τον υποβιβασμό.[13]

Είχε επίσης σύντομες θητείες στην Ισπανία με τη Ρεάλ Βαγιαδολίδ και στην Πορτογαλία με την ΦΚ Φαμαλισάο. Διετέλεσε επίσης προπονητής των κροατικών συλλόγων Ντιναμό Ζάγκρεμπ, ΝΚ Ζάγκρεμπ, ΝΚ Ζαντάρ και ΧΝΚ Ριέκα. Στη δεύτερη θητεία του στην ΧΝΚ Ριέκα, τα αποτελέσματα του Σκόμπλαρ ήταν άσχημα και έτσι απολύθηκε μετά από δύο μήνες το 1995. Αργότερα κατά τη διάρκεια του έτους, τον Οκτώβριο, ορίστηκε ξανά ως προπονητής της Ριέκα, αλλά απολύθηκε ξανά λόγω κακών αποτελεσμάτων τον Φεβρουάριο του 1996. Χρόνια αργότερα, ο ίδιος δήλωσε ότι δεν του δόθηκε αρκετή ελευθερία από τον (τότε) πρόεδρο του συλλόγου για να εργαστεί σωστά με την ομάδα.[14]

Το καλοκαίρι του 2001, ήταν μαζί με τον Μαρκ Λεβί, τον συνδιευθυντή της ομάδας, προπονητής για 3 ημέρες, λίγες μέρες πριν από την άφιξη του Τόμισλαβ Ίβιτς. Επίσης, ήταν προπονητής της Εθνικής Λιβάνου. Εντάχθηκε στην ομάδα τον Μάρτιο του 2000 και απολύθηκε αργότερα μέσα στο έτος (Οκτώβριος), αφού απέτυχε να προκριθεί στον δεύτερο γύρο του Ασιατικού Κυπέλλου Εθνών του 2000.

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως παίκτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΟΦΚ Βελιγραδίου[15]

Μαρσέιγ[15]

Ατομικές[15]

  • Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι: 1970–71
  • Κορυφαίος Σκόρερ της Λιγκ 1: 1970–71, 1971–72, 1972–73 
  • Ξένος Παίκτης της Χρονιάς της Λιγκ 1: 1970, 1971[16]
  • Κορυφαίος Σκόρερ του Κυπέλλου Γαλλίας: 1972 
  • Κάτοχος ρεκόρ στη Λιγκ 1 για τα περισσότερα γκολ σε μία σεζόν (44)[17]
  • Κορυφαία Ομάδα των 11 Ετών της Ολιμπίκ Μαρσέιγ: 2010[18]
  • "Romantičari" (Ρομαντικοί): Χρυσή Εποχή της ΟΦΚ Βελιγραδίου[19]
  • Hall of Fame της Ολιμπίκ Μαρσέιγ[20]
  • Κορυφαία ομάδα όλων των εποχών της ΧΝΚ Ριέκα[21]
  • Περισσότερα γκολ που σημειώθηκαν σε μία σεζόν στην Λιγκ 1: 44[22]
  • 3ος σκόρερ όλων των εποχών της Ολιμπίκ Μαρσέιγ 

Ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάιντουκ Σπλιτ

  • Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας: 1986–87, 1990–91

Τάγματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «ŽIVOTNA PRIČA DALMATINSKOG ORLA Skoblar: "Bio sam kralj sve dok nije došao Leo Messi"». zadarski list. 9 April 2016. https://zadarski.slobodnadalmacija.hr/zadar-plus/clanak/id/443314/zivotna-prica-dalmatinskog-orla-skoblar-bio-sam-kralj-sve-dok-nije-dosao-leo-messi. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  2. ↑ «Golden Boot ("Soulier d'Or") Awards». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2022. 
  3. ↑ «World League Topscorers 1889-2005». Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2022. 
  4. ↑ «L'aigle dalmate revient à Marseille». jo2008.sport.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Ligue 1 - 32ème journée : Valenciennes-OM». www.lephoceen.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2022. 
  6. ↑ «Povijest». www.nk-rijeka.hr. 22 September 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 September 2012. https://web.archive.org/web/20120922012551/http://www.nk-rijeka.hr/povijest. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  7. ↑ «SAISON 1977/1978». www.om1899.com. http://www.om1899.com/equipe.php?id=1977. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  8. ↑ «Josip Skoblar, forever a scorer». www.om.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-27. https://web.archive.org/web/20190327234755/https://www.om.net/en/josip-skoblar-forever-scorer. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  9. ↑ «GRADSKI DERBI». www.klub-susacana.hr. http://www.klub-susacana.hr/revija/clanak.asp?Num=57&C=22. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  10. ↑ «HNK Rijeka 1982.-83» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2018. 
  11. ↑ «Krađa Rijeke u Madridu: Podvala s prijevozom, tri crvena....». Večernji list. 22 November 2011. https://www.vecernji.hr/sport/kradja-rijeke-u-madridu-podvala-s-prijevozom-tri-crvena-348541. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  12. ↑ «Rijeka – Real Marid 3:1; 32 godine od jedne od najvećih pobjeda u povijesti». www.nk-rijeka.hr. 24 October 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-02. https://web.archive.org/web/20200802171702/http://www.nk-rijeka.hr/vijest/rijeka-real-marid-31-32-godine-od-jedne-od-najvecih-pobjeda-u-povijesti/. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  13. ↑ «The Sydney Morning Herald - Google News Archive Search». 
  14. ↑ «Josip Skoblar: Razniježim se kada čujem za Rijeku...». Novi list. 7 July 2014. http://www.novilist.hr/Sport/Nogomet/Josip-Skoblar-Raznijezim-se-kada-cujem-za-Rijeku?meta_refresh=true. Ανακτήθηκε στις 4 December 2018. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Stojković, Vasa. «Josip Skoblar». ofkbeograd.co.rs (taken from book "Legende fudbala"). Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2019. 
  16. ↑ Garin, Erik· Pierrend, José Luis (18 Ιανουαρίου 2018). «France – Footballer of the Year». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  17. ↑ «France - All-Time Top scorers». www.rsssf.com. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2019. 
  18. ↑ «Skoblar dernier joueur de la dream team des 110 ans». OM.net (Olympique de Marseille). 24 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2016. 
  19. ↑ «Poruka Joške Skoblara: Navijači, vratite se na Karaburmu!». ofkbeograd.net. 20 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2019. 
  20. ↑ «Josip Skoblar». zadarskilist.hr. 10 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2017. 
  21. ↑ «DREAM TEAM: Asevi s Kantride: Idealna momčad Rijeke». Novi list. 29 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2017. 
  22. ↑ «Josip Skoblar dobio nagradu Francuske nogometne lige». Večernji list. 1 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιόσιπ_Σκόμπλαρ&oldid=9751850"