Γκυστάβ Κρωκ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Γκυστάβ Κρωκ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gustave Crauk (Γαλλικά) |
Γέννηση | 16 Ιουλίου 1827[1][2][3] Βαλανσιέν |
Θάνατος | 17 Νοεμβρίου 1905[2][3][4] Μεντόν |
Τόπος ταφής | Valenciennes (St Roch) Communal Cemetery |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, d:Q36387328 και Γαλλική Ακαδημία Ρώμης (1852, 1854)[5] |
Ιδιότητα | γλύπτης |
Σημαντικά έργα | Sébastien Le Prestre de Vauban και The Fight of the Centaur |
Βραβεύσεις | βραβείο της Ρώμης (1851) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκυστάβ Αντόλφ Ντεζιρέ Κρωκ (Gustave Adolphe Désiré Crauk, Βαλανσιέν 16 Ιουλίου 1827 – Μεντόν 17 Νοεμβρίου 1905) ήταν Γάλλος γλύπτης, Φοίτησε αρχικά στην Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής της γενέτειράς του Βαλανσιέν (Valenciennes) και συνέχισε τις σπουδές του το 1845 στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, στο εργαστήριο του διάσημου γλύπτη Ζαν-Ζακ Πραντιέ (Jean-Jacques Pradier, 1790 – 1852).
Το 1851 κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome) με το έργο του «Οι Έλληνες και οι Τρώες ερίζουν για το σώμα του Πατρόκλου» (Grecs et Troyens se disputant le corps de Patrocle) και μέχρι το 1856 έζησε στην Ιταλία. Μετά την επιστροφή του στο Παρίσι, εξέθεσε στο Σαλόν πολλές προτομές ιστορικών και στρατιωτικών προσωπικοτήτων («Ο στρατηγός Καμού», 1853, Μουσείο Ορσέ) και αλληγορικές μορφές («Νεότητα και Έρως», μάρμαρο, Μουσείο της Βαλανσιέν).
Ο Κρωκ ήταν πολύφατος καλλιτέχνης, αναλαμβάνοντας πολυάριθμες κρατικές παραγγελίες για έργα στο Λούβρο, την Όπερα Γκαρνιέ, τις Εκκλησίες του Αγίου Ευσταθίου και της Αγίας Τριάδας (Τρινιτέ), το Παρεκκλήσιο της Σορβόννης, το Μουσείο του Λουξεμβούργου, την Εκκλησία Σακρέ-Κερ, το Δημαρχείο του 6ου διαμερίσματος του Παρισιού.
Ανάμεσα στα πιο αξιόλογα γλυπτά έργα του, που βρίσκονται στο Παρίσι, περιλαμβάνονται: «Μνημείο του ναύαρχου Κολινιύ» (1889, Οδός Ριβολί 160), «Αέτωμα της Πτέρυγας Μαρσάν» στο Λούβρο, «Λυκόφως» (1871, Κήπος των Εξερευνητών ή Μάρκο Πόλο), «Κρήνη βουκολική» (1884, Πλατεία Εντμόν Ροστάν), «Ιατρική» και «Χειρουργική» (Σχολή Ιατρικής), «Σωφροσύνη» (Εκκλησία Τρινιτέ), «Ντρουαί» και «Δουνκέρκη» (1867, Σταθμός του Βορά), «Η Μάχη του Κένταυρου» (1880 -1900, Δημαρχείο 6ου διαμερίσματος Παρισιού). Φιλοτέχνησε επίσης το ταφικό μνημείο του Γάλλου συγγραφέα Εντμόν Αμπού (Edmond About) στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ (Cimetière du Père Lachaise) του Παρισιού.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 210809. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «Gustave Adolphe Désiré Crauk» (Αγγλικά) 16 Δεκεμβρίου 2017. B00044178.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, Ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 1964. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Crauk, Gustave-Adolphe-Désiré» 12 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «AGORHA». (Γαλλικά) AGORHA. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2019.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Georges Belleiche: “Statues de Paris: Les Rues de la Rive Gauche”, pp. 98 & 124, Massin Editeur, Paris, 2006.
- Georges Belleiche: “Statues de Paris: Les Rues de la Rive Droite”, pp. 51 & 149, Massin Editeur, Paris, 2006.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Κρωκ, Γκυστάβ Αντόλφ Ντεζιρέ», τόμ. 36, σελ. 259 - 260, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
Αυτό το βιογραφικό λήμμα σχετικά με ένα γλύπτη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |