Γοδεφρείδος Β΄ ντε Μπρυγέρ
Γοδεφρείδος Β΄ ντε Μπρυγέρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 13ος αιώνας |
Θάνατος | 13ος αιώνας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Περίοδος ακμής | 13ος αιώνας |
Ο Γοδεφρείδος Β΄ ντε Μπρυγέρ, (γαλλικά: Godefroy de Bruyères), ήταν Γάλλος ιππότης και ευγενής του Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ήταν εξάδελφος (ή ανιψιός)[1] του Γοδεφρείδου Α΄ ντε Μπρυγέρ βαρόνου της Καρύταινας και ξακουστού ιππότη του Πριγκιπάτου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν ο Γοδεφρείδος Α΄ απεβίωσε το 1272 χωρίς απογόνους, ο Γοδεφρείδος Β΄ διεκδίκησε τη βαρονία εκείνου. Πήρε δάνειο και μετέβη με συνοδεία επτά έμμισθων λογχοφόρων στον Κάρολο Α΄ των Καπετιδών-Ανζού βασιλιά της Σικελίας(-Νάπολης), που ήταν επικυρίαρχος του Πριγκιπάτου. Εκεί ο Γοδεφρείδος Β΄ του έδειξε τα απαραίτητα έγγραφα, που απέδειχναν ότι ήταν ο νόμιμος διάδοχος του εξαδέλφου του και ο Κάρολος Α΄ του είπε να πάει στο Δικαστήριο (Κούρτη) του πριγκιπάτου της Αχαΐας και αυτό να αποφασίσει. Το Δικαστήριο έλεγξε τα έγγραφα του Γοδεφρείδου Β΄ και δέχτηκε ότι ήταν ο νόμιμος διάδοχος και ότι έπρεπε να του αποδοθεί η βαρονία της Καρύταινας. Όμως ο Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος πρίγκιπας της Αχαΐας αρνήθηκε να του δώσει την Καρύταινα, που τη μοίρασε μεταξύ αυτού και της Ισαβέλλας ντε Λα Ρος, χήρας του Γοδεφρείδο Α΄.
Ο Γοδεφρείδος Β΄ τότε, δυσαρεστημένος, κατέλαβε το Κάστρο του Αράκλοβου με τέχνασμα, ξεγελώντας τον Έλληνα φρούραρχο Φιλόκαλο. Μάλιστα έστειλε αγγελιοφόρους στους Βυζαντινούς να διαπραγματευτούν την πώληση του κάστρου. Την επόμενη ημέρα οι Φράγκοι, με αρχηγό τον Σιμεών Βιδώνη κηβητάνο των Σκορτών, περικυκλώνουν το κάστρο στέλνοντας αγγελιοφόρο στον βάιλο Νικόλαο Σαιντ-Ομέρ, ο οποίος ξεκίνησε αμέσως στρατολόγηση.
Οι Φράγκοι ξεκίνησαν στενή και πεισματική πολιορκία του Αράκλοβου· μετά από πολλές εφόδους, ο Γοδεφρείδος Β΄, βλέποντας ότι δεν αντέχει άλλο την πολιορκία, ζήτησε να κάνει συμφωνία. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να δοθούν στον Γοδεφρείδο Β΄ τιμάρια στην Μόραινα και ως σύζυγός του η Μαργαρίτα ντε Ροζιέρ παίρνοντας έτσι ο Γοδεφρείδος Β΄ σαν προίκα και το τιμάριο της Λισαρέας. Με τη Μαργαρίτα απέκτησαν μια κόρη, που παντρεύτηκε έναν από τους βαρόνους της Αρκαδίας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα ντε Ροζιέρ, κυρία της Λισαρέας και είχε τέκνο:
- Ελένη, κυρία της Μόραινας και της Λισαρέας, παντρεύτηκε τον Βιλαίν Β΄ ντ'Ωλναί βαρόνο της Αρκαδίας.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Γορτυνία / Υπό Τάκη Χ. Κανδηλώρου, Εν Πάτραις: Τυπογραφείον Ανδρέου Β. Πασχά, 1898.
- Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουΐλλιαμ Μίλλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Πέτρος Καλονάρος, Το Χρονικόν του Μορέως, Αθήναι, Αρχαίος Εκδοτικός οίκος Δημ. Δημητράκου Α.Ε., σελίδα 145