Γοδεφρείδος Β΄ του Ανζού
| Γοδεφρείδος Β' του Ανζού | |
|---|---|
 | |
Κόμης του Ανζού | |
| Περίοδος | 1040 - 1060 |
| Προκάτοχος | Φούλκων Γ΄ του Ανζού |
| Διάδοχος | Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού |
| Γέννηση | 14 Οκτωβρίου 1006 |
| Θάνατος | 14 Νοεμβρίου 1060 (54 ετών) Ανζέ, Γαλλία |
| Σύζυγος | Αγνή της Βουργουνδίας |
| Πατέρας | Φούλκων Γ΄ του Ανζού |
| Μητέρα | Χίλντεγκαρντ του Ζούντγκαου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Γοδεφρείδος Β΄ του Ανζού ή Γοδεφρείδος Μαρτέλος (Geoffroy II d'Anjou, 14 Οκτωβρίου 1006 - 14 Νοεμβρίου 1060) κόμης του Ανζού (1040 - 1060) ήταν γιος και διάδοχος του Φούλκωνος του μελανού. Ο Γοδεφρείδος Β΄ ήταν ο τελευταίος κόμης του Ανζού από τον Οίκο του Ινζελζέ, αναφέρεται ως πολεμοχαρής και ύπουλος και ενοχλούσε αφόρητα με επιδρομές τους γείτονές του.[1]
Πόλεμοι με τους γείτονες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε συνεργασία με τον Ερρίκο Α΄ της Γαλλίας πολιόρκησε την Τουρ (1042 - 1043), μετά την μάχη του Νουί στις 21 Αυγούστου 1044 αιχμαλώτισε τον Θεοβάλδο Α΄ κόμη του Μπλουά και κυρίευσε το Τουραίν. Το γεγονός αυτό ψύχρανε τις σχέσεις του με τον Ερρίκο Α΄, αλλά συμφιλιώθηκαν (1052) για να υπερασπιστούν τον νεαρό δούκα της Νορμανδίας Γουλιέλμο στο κίνημα που έκανε εναντίον του ο Γουλιέλμος του Ταλού. Αργότερα φοβήθηκαν την αυξημένη δύναμη του δούκα Γουλιέλμου, πραγματοποιώντας συνδυασμένες επιθέσεις μαζί με τον βασιλιά Ερρίκο στην Νορμανδία, αλλά αποκρούστηκαν (1054, 1057) [1] Το 1038, ενώ ζούσε ο πατέρας του, ξυλοκοπήθηκε από τον επίσκοπο του Λεμάν, με στόχο την εκδίκηση. Τον αιχμαλώτισε (1048), αλλά αφορίστηκε από τον πάπα Λέοντα Θ΄.
Διαδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε την Αγνή της Βουργουνδίας (1032), με την οποία χώρισε, χωρίς να αφήσει απογόνους (1050). Τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού, μεγαλύτερος γιος της αδελφής του Ερμενγάρδης του Ανζού και του συζύγου της Γοδεφρείδου του Γκατινέ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Duby, Georges (1983). The Knight, the Lady, and the Priest: the making of modern marriage in medieval France.
- Jumièges, William of; Vitalis, Orderic; Torigni, Robert of (1995). The Gesta Normannorum Ducum (or GND) of William of Jumièges, Orderic Vitalis, and Robert of Torigni, edited and translated by Elisabeth M. C. Van Houts. Oxford: Clarendon Press.
- Douglas, David C. (1964). William the Conqueror. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
.svg)