Γουάνγκ Λιανσού

Γουάνγκ Λιανσού

Η Γουάνγκ Λιανσού (Κινεζικά: 王连寿 1887 — 3 Φεβρουαρίου 1946) ήταν Κινέζα αυλική. Ήταν η αυτοκρατορική παιδική νοσοκόμα του Που Γι, του τελευταίου Αυτοκράτορα της Κίνας και τελευταίου άρχοντα της Δυναστείας Τσινγκ. Η Γουάνγκ έπαιξε εξέχοντα ρόλο στην ανατροφή του Που Γι. Ο Που Γι θεωρούσε από καιρό την Γουάνγκ Λιανσού ως μητέρα του λόγω της αφοσίωσής της σε αυτόν.

Βιογραφία

Η Γουάνγκ Λιανσού γεννήθηκε το 1887 στην κομητεία Ρενκίου (σημερινή Σιγιαζουάνγκ, κομητεία Ντατσένγκ, στην επαρχία Χεμπέι). Σε ηλικία 13 ετών, κατέφυγε στο Πεκίνο λόγω των πλημμυρών στη γενέτειρά της. Γεννημένη με το επώνυμο Τζιάο (焦), παντρεύτηκε έναν υπηρέτη με το επώνυμο Γουάνγκ (王), ο οποίος πέθανε από ασθένεια μετά την γέννηση της κόρης τους. Αργότερα, ο Που Γι της κληροδότησε το όνομα "Γουάνγκ Λιανσού", με το "Γουάνγκ" να προέρχεται από τον εκλιπόντα σύζυγό της και το "Λιανσού" να σημαίνει "συνεχιζόμενη μακροζωία". Το 1906, τη χρονιά που γεννήθηκε ο Που Γι, αναρτήθηκε μια προκήρυξη πρόσληψης στην πύλη του παλατιού, αναζητώντας μια νοσοκόμα για τον Που Γι. Αφού είδε την προκήρυξη, έκανε αίτηση και επιλέχτηκε ανάμεσα σε 20 υποψήφιες για την καλή της εμφάνιση και την ποιότητα του γάλακτος της (καθώς το επάγγελμα απαιτούσε να ταΐζει το βρέφος αντί για την μητέρα του). Δύο χρόνια μετά την είσοδό της στο παλάτι, η ίδια της η βιολογική κόρη πέθανε από την πείνα, κάτι που δεν έμαθε παρά μόνο 6 χρόνια αργότερα.

Την περίοδο που τάιζε τον Που Γι, δημιούργησαν έναν πολύ στενό δεσμό. Λέγεται ότι ήταν "καθοδηγητικό φως" στο δρόμο της ζωής του Που Γι. Ήταν το μόνο άτομο από τη Βόρεια Έπαυλη (μια μεγάλη κατοικία με πλούσιο ιδιωτικό κήπο που βρίσκεται κοντά στη γειτονιά Σιτσαχάι στο κέντρο του Πεκίνου) που επιτρεπόταν να βρεθεί με τον Που Γι. Ο Που Γι δεν είδε τη βιολογική του μητέρα, την πριγκίπισσα Γιουλάν, για επτά χρόνια. Ανέπτυξε έναν ιδιαίτερο δεσμό με τον Γουάνγκ και δήλωνε πως αυτή ήταν το μόνο άτομο που μπορούσε να τον ελέγξει. Κάποτε, ο Που Γι αποφάσισε να «ανταμείψει» έναν ευνούχο για μια καλοδουλεμένη παράσταση κουκλοθεάτρου, φτιάχνοντας του ένα κέικ με ρινίσματα σιδήρου, λέγοντας: «Θέλω να δω πώς είναι όταν το φάει». Με πολλή δυσκολία, η Γουάνγκ απομάκρυνε τον Που Γι από αυτό το σχέδιο.

Όταν ο Που Γι απογαλακτίστηκε σε ηλικία εννέα ετών, οι κηδεμόνες αποφάσισαν ότι η Λιανσού ήταν πλέον άχρηστη, οπότε την πέταξαν έξω χωρίς να το πουν στον Που Γι. Αφού έφυγε από το παλάτι, ο Που Γι έχασε την ψυχραιμία του και δεν υπάκουε σε κανέναν. Ζητούσε συνέχεια από τους ευνούχους και τις κυρίες της αυλής να βρουν την νοσοκόμα του. Ο Που Γι μισούσε ιδιαίτερα την αυτοκράτειρα Νάρα Τζινγκφέν (靜芬, 28 Ιανουαρίου 1868 – 22 Φεβρουαρίου 1913) επειδή έδιωξε την Γουάνγκ από την Απαγορευμένη Πόλη. Αφού παντρεύτηκε ο Που Γι, έφερνε περιστασιακά την Γουάνγκ στην Απαγορευμένη Πόλη για να τον επισκεφτεί. Αφού ο Που Γι έγινε αυτοκράτορας του Μαντσουκούο, την αναζήτησε και την έφερε πίσω για να ζήσει στο παλάτι.

Στην αυτοβιογραφία της, η Χίρο Σάγκα παρείχε μια αφήγηση γύρω από το θάνατο της Γουάνγκ, αναφέροντας πως εκείνη, η κόρη της Κοσέι Φουκουνάγκα, η Γουάνγκ και πολλοί άλλοι από το αυτοκρατορικό σπίτι συνελήφθησαν από τα κομμουνιστικά στρατεύματα (Κινεζικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός, Τέταρτος Στρατός Πεδίου), μεταφέρθηκαν στο Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας της Τονγκούα και πιάστηκαν στο εν μέσω της μαζικής δολοφονίας επαναστατημένων Ιαπώνων στρατιωτών και πολιτών που συνέβη στις 3 Φεβρουαρίου 1946 στο νότιο Τζιλίν της Κίνας.. Τότε ήταν που η Γουάνγκ χτυπήθηκε στον δεξιό καρπό από μία οβίδα που πετάχτηκε μέσα στο κτίριο και αιμορραγούσε, καθώς δεν υπήρχε τίποτα γύρω για να σταματήσει την αιμορραγία.

Στη λαϊκή κουλτούρα

• Η Γουάνγκ απεικονίστηκε από την Τζέιντ Γκο ως η χαρακτήρας Αρ Μο στην ταινία του 1987 Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας.