Γουλιέλμος Β΄ της Οράγγης
.svg)
Ο Γουλιέλμος Β΄, ολλανδ. William ΙΙ (27 Μαΐου 1626 - 6 Νοεμβρίου 1650) από τον Οίκο του Νασσάου ήταν πρίγκιπας της Οράγγης και κυβερνήτης (stadtholder) των (Επτά) Ηνωμένων Επαρχιών των Κάτω Χωρών (1647-50).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα νεανικά έτη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο μόνος γιος του Φρειδερίκου-Ερρίκου πρίγκιπα της Οράγγης και κυβερνήτη της Ολλανδίας, Ζηλανδίας, Ουτρέχτης, Γκέλντερς και Οβερέισελ και της Αμαλίας, κόρης του Ιωάννη-Αλβέρτου Β΄ κόμη του Ζολμς-Μπράουνφελς. Ο πατέρας του ήταν διάδοχος του αδελφού του Μαυρικίου και γιος του Γουλιέλμου Α΄, που ήταν και αυτοί κυβερνήτες των πέντε επαρχιών. Οι κυβερνήτες διοικούσαν με τη συνδρομή της Γενικής Συνέλευσης, που την αποτελούσαν εκπρόσωποι από κάθε επαρχία, αλλά συνήθως κυριαρχούσαν οι εκπρόσωποι της μεγαλύτερης και πλουσιότερης επαρχίας, της Ολλανδίας.
Το 1641 στα 15 έτη του νυμφεύτηκε την 9ετή Μαρία, κόρη του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας στο ανάκτορο Γουάιτχωλ του Λονδίνου. Την εποχή εκείνη οι Κάτω Χώρες ήταν σε Ογδοηκονταετή Πόλεμο (1568-1648) με την Ισπανία για την ανεξαρτησία τους. Ο πατέρας του κατάφερε μεγάλες νίκες εναντίον της Ισπανίας και το 1646 συμφωνούσε ειρήνη για τη λήξη του πολέμου, όμως το επόμενο έτος απεβίωσε· ο Γουλιέλμος Β΄ τον διαδέχθηκε ως πρίγκιπας της Οράγγης και κυβερνήτης των πέντε πατρικών επαρχιών. Το 1648 συμφωνήθηκε η ειρήνη στο Μύνστερ.
Η περίοδος εξουσίας του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η συμφωνία αυτή προέβλεπε την ανεξαρτητοποίηση μόνο των έξι βόρειων επαρχιών, ενώ η νοτιότερη επαρχία έμενε Ισπανική και επιπλέον η συμφωνία παραβίαζε τη συμμαχία του 1635 με τη Γαλλία, έτσι ο Γουλιέλμος Β΄ αντιτέθηκε στην αποδοχή της. Ωστόσο οι έξι αυτές βόρειες επαρχίες ψήφισαν υπέρ της αποδοχής της. Τότε ο Γουλιέλμος Β΄ άρχισε μυστικές διαπραγματεύσεις με τη Γαλλία με σκοπό να επεκτείνει τη δική του περιοχή με μία πιο κεντρική εξουσία. Επιπλέον ήθελε την αποκατάσταση του Καρόλου Β΄ της Αγγλίας, που ήταν αδελφός της συζύγου του, στο θρόνο του.
Με τη συνθήκη ειρήνης του Μύνστερ, δύο από τους αντιπροσώπους της Ολλανδίας, οι ισχυροί εξάδελφοι Άντριες Μπίκερ και Κορνέλις ντε Γκράεφ ζητούσαν τον περιορισμό του στρατού για εξοικονόμηση χρημάτων. Αυτό θα περιόριζε την εξουσία του Γουλιέλμου Β΄, ο οποίος φυλάκισε τους οκτώ εκπροσώπους της επαρχίας της Ολλανδίας στο κάστρο Λέβεσταϊν και έστειλε τον 3ο εξάδελφό του Γουλιέλμο-Φρειδερίκο πρίγκιπα του Νσσσάου-Ντητς με στρατό 10.000 ανδρών για να καταλάβει το Άμστερνταμ. Αν και κακός καιρός χάλασε την εκστρατεία, η πόλη ενέδωσε[8].
Ασθένησε από ευλογιά και απεβίωσε το 1650. Μία εβδομάδα μετά γεννήθηκε ο μόνος του γιος Γουλιέλμος Γ΄. Για τις Κάτω Χώρες ακολούθησε η Α΄ περίοδος χωρίς κυβερνήτη ως το 1672, που ο Γουλιέλμος Γ΄ έγινε κυβερνήτης. Το 1689 έγινε και βασιλιάς της Αγγλίας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1641 τη Μαρία Στιούαρτ, κόρη του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας και είχε τέκνο:
- Γουλιέλμος Γ΄ 1650-1702, πρίγκιπας της Οράγγης, κυβερνήτης της Ολλανδίας, Ζηλανδίας, Ουρέχτης, Γκέλντερς, Οβερέισελ και βασιλιάς της Αγγλίας.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6q24jc3. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 10293. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 424322. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 «Kindred Britain»
- ↑ p10140.htm#i101395. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 7,0 7,1 Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020.
- ↑ Russel Shorto. The Island at the Centre of the World. (ISBN 0-552-99982-2)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Herbert H. Rowen, The princes of Orange: the stadholders in the Dutch Republic. Cambridge and New York: Cambridge University Press, 1988.
- Herbert H. Rowen, The princes of Orange: the stadholders in the Dutch Republic. Cambridge and New York: Cambridge University Press, 2003.
- Herbert H. Rowen, "John de Witt, Grand Pensionary of Holland, 1625-1672". Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1978.
- Herbert H. Rowen, "John de Witt: Statesman of the "True Freedom"". Cambridge University Press, 2003.
- Petrus Johannes Blok, "History of the people of the Netherlands". New York: G. P. Putnam's sons, 1898.
- Pieter Geyl, "Orange and Stuart, 1641-1672". Scribner, 1970.
- Jonathan I. Israel, "The Dutch Republic: Its Rise, Greatness, and Fall, 1477–1806" Oxford University Press, 1995. ISBN 0-19-820734-4