Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γουλιέλμος Νέβιλ, 1ος κόμης του Κεντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουλιέλμος Νέβιλ, 1ος κόμης του Κεντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
William Neville (Αγγλικά)
Γέννηση1410
Θάνατος9  Ιανουαρίου 1463
Τόπος ταφήςGisborough Priory
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςJoan Fauconberg, 6th Baroness Fauconberg[1]
ΣύντροφοςΜάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσα του Κλάρενς
ΤέκναThomas Neville
Anthony Neville, Lord Grey[2]
Lady Alice Neville[2][3]
Lady Elizabeth Neville[2]
Lady Joan Neville[2]
ΓονείςΡαλφ Νέβιλ, 1ος κόμης του Γουέστμορλαντ και Ιωάννα Μπωφόρ, κόμισσα του Γουέστμορλαντ
ΑδέλφιαΡιχάρδος Νέβιλ, 5ος κόμης του Σόλσμπερι
Εδουάρδος Νέβιλ, 3ος βαρόνος του Μπεργκαβεννί
Γεώργιος Νέβιλ, 1ος βαρόνος του Λάτιμερ
Ροβέρτος Νέβιλ (επίσκοπος)
Alice Neville
Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης
Αικατερίνη Νέβιλ, δούκισσα του Νόρφολκ
Ελεονώρα Νέβιλ, κόμισσα του Νορθάμπερλαντ
Άννα Νέβιλ, δούκισσα του Μπάκιγχαμ
Φιλίππη Νέβιλ
Τζων Νέβιλ (απεβ. το 1420)
Οικογένειαοίκος του Νέβιλ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕκατονταετής Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου (έως άγνωστη τιμή)
ΒραβεύσειςΤάγμα της Περικνημίδας
Θυρεός

Ο Γουλιέλμος Νέβιλ, 1ος κόμης του Κεντ (περί το 1405 - 9 Ιανουαρίου 1463) ήταν τρίτος γιος του Ραλφ Νέβιλ, 1ου κόμη του Γουέστμορλαντ και της δεύτερης συζύγου του Ιωάννας Μπωφόρ της κόρης του Ιωάννη της Γάνδης και της τρίτης συζύγου του Αικατερίνης Σουίνφορντ. Μεγάλος Άγγλος ευγενής και οπλαρχηγός πολέμησε σκληρά στη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου και του Πολέμου των Ρόδων.[4]

Κόμης του Φόκονμπεργκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι όροι νομιμοποίησης του Οίκου των Μπωφόρ την εποχή του Ριχάρδου Β΄ της Αγγλίας τους είχαν αποκλείσει από τη διαδοχή στον Αγγλικό θρόνο. Έκανε επιφανή γάμο όπως όλα τα αδέλφια του με την Ιωάαννα Φόκονμπεργκ, 6η βαρόνη του Φόκονμπεργκ, κόρη και διάδοχο του Τόμας Φοκονμπεργκ 5ου βαρόνου του Φόκονμπεργκ. Πήρε τον τίτλο του λόρδου του Φόκονμπεργκ την ίδια εποχή που ο αδελφός του Ριχάρδος Νέβιλ, 16ος κόμης του Γουόρικ παντρεύτηκε τη διάδοχο της κομητείας του Γουόρικ και έγινε κόμης του Γουόρικ, ο γάμος έγινε λίγο πριν το 1422. Η σύζυγος του ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη του ενώ ο ίδιος περιγράφεται ηλίθιος από τη γέννηση του. Τα εδάφη του Φόκονμπεργκ ήταν στο βόρειο Γιορκσάιρ στο κέντρο της δύναμης των άλλων μελών της οικογένειας Νέβιλ.

Στρατιωτικές υπηρεσίες στη Νορμανδία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε σημαντική στρατιωτική σταδιοδρομία τα πρώτα χρόνια του Ερρίκου Ε΄ της Αγγλίας, στέφτηκε ιππότης τον Μάιο του 1426 και υπηρέτησε τα Σκωτσέζικά σύνορα (1435), βρέθηκε στην υπηρεσία του Ριχάρδου της Υόρκης (1436) και θα γίνει αργότερα ένας από τους καλύτερους οπαδούς του. Έγινε στρατιωτικός αρχηγός στη Γαλλία (1439) μαζί με τους λόρδους του Τάλμποτ και του Σκέιλ, στην πολιορκία του Χάλφλερ (1440) έγινε μέλος του Τάγματος της Περικνημίδας σαν επιβράβευση για τη συμμετοχή του στις εκστρατείες του 1438 - 1439 και την κατάληψη της Μω. Η πόλη που απεβίωσε ο Ερρίκος Ε΄ ήταν η σημαντικότερη στην Αγγλική Νορμανδία και εξοπλίστηκε μετά την κατάληψη του Μονταρζίς και του Γκερμπερί. Ο Γουλιέλμος Νέβιλ πολέμησε για την άμυνα της πόλης όταν ο Ρίτσεμοντ κυρίευσε με τη βοήθεια καταιγίδας στις 12 Αυγούστου 1439 το οχυρό της. Οι Άγγλοι λόρδοι έφτασαν να τους αντιμετωπίσουν αλλά οι Γάλλοι δραπέτευσαν αφήνοντας πίσω τους 20 φορτηγά γεμάτα προμήθειες.[5] Σαν ένας από τους τρεις στρατιωτικούς αρχηγούς τοποθετήθηκε στις 30 Απριλίου στη νέα αντιβασιλεία που δημιουργήθηκε μετά τον θάνατο του Γουόρικ.[6] Τον Οκτώβριο ο Φόκονμπεργκ βοήθησε στην ανακατάληψη της Χάρφλερ, έδιωξε τη Γαλλική φρουρά που κατάφερε να σώσει μόνο τη Διέππη.[7] Τον Μάρτιο του 1442 ο Γουλιέλμος, λόρδος του Μπικυρτσιερ διορίστηκε γενικός στρατιωτικός διοικητής της Νορμανδίας.[8]

Ο Γουλιέλμος Νέβιλ επέστρεψε στην Αγγλία στις 7 Μαρτίου 1443 και ανέλαβε τη φύλαξη στο κάστρο του Ρόξμπουργκ, του χορηγήθηκε ετήσιος μισθός 1000 λίρες τον χρόνο σε περίοδο ειρήνης ενώ δυο φορές βρέθηκαν σε πόλεμο με τη Σκωτία, μέχρι το 1448 οι πληρωμές έγιναν κανονικά. Επέστρεψε στη Γαλλία σαν μέλος διπλωματικής αποστολής (1449) και προσπάθησε να υπερασπιστεί το Ποντ ντε λ'Αρς στη Νορμανδία από τους Γάλλους που κατέλαβαν την πόλη και πήραν 120 αιχμαλώτους. Ο Γουλιέλμος Νέβιλ βρέθηκε δυο χρόνια αιχμάλωτος στη Γαλλία και ζούσε από τα έσοδα του κάστρου, παρά το γεγονός ότι πήρε κανονικα τη χορήγηση του Κοινοβουλίου (1449) το 1451 χρωστούσε 4.109 λίρες, η απώλεια τέτοιου καπετάνιου ήταν μεγάλο πλήγμα για την Αγγλική διοίκηση.[9] Οι Άγγλοι έχασαν από τους Βρετανούς το μεγαλύτερο μέρος του στόλου τους και τον Ιούλιο 1449 σε μια συνομιλία στη Φουζέρ ο Σόμερσετ αρνήθηκε την επιστροφή του Φόκονμπεργκ.[10] Το 1453 ελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία με την πληρωμή 8.000 Γαλλικών εκιού και ανέλαβε τη φύλαξη στο κάστρο του Ρόξμπουργκ αλλά η αιχμαλωσία τον είχε οδηγήσει σε μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Η επιχορήγηση της κυβέρνησης ήταν μέχρι τότε 1000 λίρες, από τότε τα έσοδα του ήταν μόνο 1000 μάρκα από τα τελωνεία του Νιούκασλ αλλά μονάχα τα δυο τρία τους κέρδισε. Ο ιστορικός Γκρίφιθς αναφέρει "το πιο αξιοθαύμαστο είναι ο θρύλος ότι το στέμμα του Λάνκαστερ μπορούσε να διευθύνει τους οπαδούς του".

Οπαδός του Οίκου της Υόρκης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γουλιέλμος μέχρι τότε ήταν πιστός οπαδός των Λάνκαστερ αλλά από τότε σταδιακά άρχισε τα επόμενα δυο χρόνια να αλλάζει υποστήριξη, έγινε μέλος του συμβουλίου του Ριχάρδου της Υόρκης την περίοδο της δεύτερης κρίσης τρέλας του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας. Υποστήριζε την αριστοκρατία του Λάνκαστερ στην πρώτη μάχη του Σαιν Άλμπαν αλλά μετά διορίστηκε από τον Ριχάρδο της Υόρκης Κοντόσταυλος στο κάστρο του Ουίνδσορ. Η ευθυγράμμιση του με τον δούκα της Υόρκης που ήταν γαμπρός του αφού είχε παντρευτεί τη μικρότερη αδελφή του Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης ήταν φυσιολογική, τόσο ο αδελφός του Ριχάρδος Νέβιλ, 5ος κόμης του Σόλσμπερι όσο και ο ανιψιός του κόμης του Γουόρικ ήταν οπαδοί του Οίκου της Υόρκης. Υπηρέτησε τον ανιψιό του Γουόρικ (1457) την εποχή που ήταν καπετάνιος του Καλαί και έγινε αναπληρωτής του, ο Γουόρικ χρησιμοποιούσε το Καλαί σαν βάση των επιδρομών του και ο θείος του τον βοήθησε σημαντικά. Ο Γουλιέλμος Νέβιλ αιχμαλωτίστηκε σύντομα στο Λονδίνο τον Μάιο του 1458, ελευθερώθηκε με επέμβαση του θείου του και επέστρεψε στο Καλαί.

Οι ανταμοιβές του από τον βασιλιά για τις υπηρεσίες του ήταν πλουσιοπάροχες, διορίστηκε μέλος του βασιλικού συμβουλίου και Υπολοχαγός του βορρά, δημιουργήθηκε στις 1 Νοεμβρίου η κομητεία του Κεντ και πήρε ο ίδιος τον τίτλο, τέλος διορίστηκε Στιούαρτ του βασιλικού νοικοκυριού. Τον Ιούλιο του 1462 διορίστηκε Λόρδος Αρχιναύαρχος και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου πήρε 46 βίλες στη Δυτική Αγγλία. Ο Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας στηρίχτηκε σημαντικά στον ίδιο, μετά τη νίκη στη μάχη του Τάουτον ανέλαβε να εδραιώσει τη βασιλική εξουσία στη Νορθάμπερλαντ, το καλοκαίρι του 1461 οδήγησε μια φρουρά 120 ανδρών στο Νιούκασλ και τον Νοέμβριο του 1462 πήρε μέρος στην πολιορκία του Άλνουικ. Την περίοδο εκείνη βρισκόταν στο Καλαί και τον Αύγουστο του 1462 λεηλατούσε τις Βρετανικές ακτές, έκαψε το Λε Κονκέ κοντά στη Βρέστη και έκανε επιδρομή στο Ιλ ντε Ρε.

Ο Γουλιέλμος Νέβιλ απεβίωσε στις 9 Ιανουαρίου 1463 και τάφηκε στη μονή του Γκίσμπορουγκ στο κέντρο των εδαφών του Φόκονμπεργκ, η σύζυγος του έζησε πολλά χρόνια ακόμα και απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών (1490). Με τον γάμο του απέκτησε τρεις κόρες και έναν γιο, είχε άλλον έναν νόθο γιο τον Τόμας Νέβιλ που έμεινε γνωστός σε επανάσταση αργότερα εναντίον του Εδουάρδου Δ΄ σαν μπάσταρδος του Φόκονμπεργκ. Ο Γουλιέλμος Νέβιλ θεωρείται αδικημένος ιστορικά σαν στρατιωτική φυσιογνωμία, παρά το γεγονός ότι πολέμησε σκληρά με σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες έμεινε στη σκιά του ανιψιού του κόμητος του Γουόρικ. Ο ιστορικός Γκούντμαν σημειώνει "κανένας άλλος βετεράνος των Αγγλικών πολέμων δεν διακρίθηκε σε τέτοιο βαθμό όσο ο Γουλιέλμος στον Πόλεμο των Ρόδων".

  1. p10741.htm#i107408. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. "Neville, William (d.1463)". Dictionary of National Biography. London: Smith, Elder & Co. 1885–1900.
  5. J Barker, "Conquest: the English kingdom of France", 275
  6. Barker, 282.
  7. Barker, 286.
  8. Barker, 290-1.
  9. Barker, 375-6.
  10. Barker, 379.
  • Barker, J Conquest: The English Kingdom of France 1417-1450Little, Brown, 2009.
  • Hicks, J Warwick the Kingmaker
  • Ross, Charles Edward IV
  • Goodman, J Wars of the Roses
  • Kendall, M.J Warwick the Kingmaker
  • Griffiths, R.J Henry VI
  • Gillingham, J Wars of the Roses
  • Wolffe, B Henry VI
  • Storey, R.L End of the House of Lancaster
  • Johnson Richard Duke of York

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]