Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γραμματόσημα και ταχυδρομική ιστορία του Μεκλεμβούργου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γραμματόσημα του Mεκλεμβούργου-Σβερίν.

Με τη Συμφωνία του Αμβούργου στις 8 Μαρτίου 1701, το Μεκλεμβούργο χωρίστηκε σε δύο δουκάτα με περιορισμένη αυτονομία, τα οποία αποτελούσαν ένα συλλογικό κράτος. Από το 1755 είχαν το ίδιο σύνταγμα, και βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του ίδιου κοινοβουλίου. Το 1815 τα δύο μέρη από το Συνέδριο της Βιέννης έγιναν Μεγάλα Δουκάτα: του Μεκλεμβούργου-Σβερίν και του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς.

Αναφέρθηκε το 1644 ότι υπήρχε ένα πρώτο τακτικό ταχυδρομείο μεταξύ Σβερίν και Ροστόκ. Το 1680 τα κρατικά ταχυδρομεία του Μεκλεμβούργου ιδρύθηκαν από τους δούκες Γουσταύο Αδόλφο, δούκα του Mεκλεμβρούργου-Γκύστροβ (1633–1695) και Χριστιανό του Μεκλεμβούργου-Σβερίν (1658–1692). Μετά από κάποιες διαφωνίες, στις 22 Ιουνίου 1717 υπογράφηκε συνθήκη ταχυδρομικής σύνδεσης μεταξύ της Πρωσίας και του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς. Το Αννόβερο, που κλήθηκε ως διαμεσολαβητής, προσπάθησε να αρπάξει την ταχυδρομική αρχή από τη διαμάχη. Το Αννόβερο έκλεισε τις πρωσικές θέσεις στο Μπόιτσενμπουργκ και στο Έσεμπουργκ και δημιούργησε τις δικές του θέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν μια διαμάχη με την Πρωσία.

Όταν τα ξένα στρατεύματα είχαν πια εγκαταλείψει τη χώρα, η Πρωσία ίδρυσε ένα ταχυδρομείο μέσω του Γκράμποβ στο Πάρχιμ, με σύνδεση με το ταχυσρομείο του Mεκλεμβούργου στο Πλάου. Υπήρχε μια σύνδεση με τη γραμμή Βερολίνο - Γκύστροβ εκεί, η οποία είχε δημιουργηθεί το 1713 μέσω FΦέρμπελιν, Ρούπιν και Βίτστοκ.

Το 1755, ο ταχυδρομικός περιορισμός εισήχθη με διάταγμα του Δούκα Κρίστιαν Λούντβιχ Β' (1683-1759). Ένας νέος κανονισμός εκδόθηκε το 1759. Ρύθμισε το επιπλέον ταχυδρομείο και το σύστημα ταχυμεταφορών. Ένας πίνακας ταχυδρομικών επιστολών και αρχείων εκδόθηκε το 1764. Ένας ταχυδρομικός κανονισμός του 1770 απαγόρευε την παράδοση επιστολών και δεμάτων κάτω των 25 λίβρες. Μέχρι το 1849, το ταχυδρομικό σύστημα του Mεκλεμβούργου-Σβερίν διοικούνταν από επιμελητήριο. Μετά την 1η Νοεμβρίου 1849, μια κύρια ταχυδρομική διεύθυνση, υπαγόμενη στον υπουργό Οικονομικών, διαχειρίστηκε τη θέση.

Την 1η Ιουλίου 1850 και τα δύο δουκάτα εντάχθηκαν στη Γερμανο-Αυστριακή Ταχυδρομική Ένωση .

Mεκλεμβούργο-Σβερίν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 1η Ιουλίου 1855 τα γραμματόσημα εισήχθησαν στο Μεκλεμβούργο-Σβερίν. Παρά τα διαφορετικά μεγέθη των γραμματοσήμων, όλα είχαν την ίδια εικόνα. Μόνο η τιμή του ¼ σελινιού απεικονίζει το στεφανωμένο κεφάλι ενός ταύρου. Όλα τα άλλα γραμματόσημα απεικονίζουν τον μεγάλο θυρεό της χώρας με ένα στέμμα, την επιγραφή " FREIMARKE " (οριστικό γραμματόσημο) επάνω και " SCHILLINGE" κάτω. Αριστερά τού γραμματοσήμου αναγράφεται το «MECKLENB.» στην αριστερή πλευρά και το «SCHWERIN» στα δεξιά. Η αξία των γραμματοσήμων αναγράφεται στις γωνίες τού γραμματοσήμου. Οι ταχυδρομικοί φάκελοι είχαν σχεδόν στρογγυλές αποτυπώσεις των αξιών.

Mεκλεμβούργο-Στρέλιτς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Mεκλεμβούργο-Στρέλιτς, το ταχυδρομικό σύστημα ήταν ακόμη υπό τον έλεγχο του επιμελητηρίου και του δασικού συμβουλίου μέχρι τη μετάβαση στη διοίκηση της Βόρειας Γερμανικής Συνομοσπονδίας.

Γραμματόσημα του Mεκλεμβούργου-Στρέλιτς.

Το Mεκλεμβούργο-Στρέλιτς εισήγαγε γραμματόσημα μέχρι το 1864. Τα ορθογώνια γραμματόσημα προορίζονταν μόνο για αλληλογραφία εντός του κράτους. Η τιμή αναγραφόταν επάνω, το νόμισμα της αξίας (silbergroschen ή schilling) βρίσκεται στο κάτω μέρος. Στις κατακόρυφες άκρες, στην αριστερή πλευρά αναγράφεται το "MECKLENB." και στα δεξιά το "STRELITZ". Για αλληλογραφία με άλλες χώρες, τα γραμματόσημα ήταν οκταγωνικά και στα χρώματα της ταχυδρομικής ένωσης. Μέσα στο οκτάγωνο, η επιγραφή « MECKLENB. STRELITZ» βρίσκεται στην κορυφή, η αξία σε αριθμό βρίσκεται στο κέντρο, και η αξία σε λέξεις, με την ένδειξη νομίσματος «SILB. GR.» κάτω. Οι αξίες των τυπωμένων ταχυδρομικών φακέλων αντιστοιχούσαν σε αυτές των γραμματοσήμων.

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Adams, Clifford H. A Study of the World's First Divisible Postage Stamp, The Number One of Mecklenburg-Schwerin 1856 . Quito: Editorial Barra, 1958 15σ.
  • Albert, Georg. Die Postbriefstempel von Mecklenburg-Schwerin seit ihrer Einfuhrung im Jahre 1810 . Frankfurt am Main: Arbeitsgemeinschaft Neues Handbuch der Briefmarkenkunde eV, 1966 68σ.
  • Albert, Georg, Hans v. Rudolphi και Oscar Schulz. Die Briefmarken von Mecklenburg-Schwerin . Frankfurt am Main: Arbeitsgemeinschaft Neues Handbuch der Briefmarkenkunde eV im Bund Deutscher Philatelisten eV, 1964 19σ.
  • BE Crole: Geschichte der Deutschen Post . 2η έκδοση. Verlag W. Malende στη Λειψία, Λειψία 1889. Συγγραφέας είναι ο Bruno Emil König από το Βερολίνο.
  • Ehmke, Heinz. Postgeschichte Mecklenburg-Strelitz . Neustrelitz: H. Ehmke, 1964 54σ.
  • Τα grosses του Fritz Billig Handbuch der Fälschungen: Vol. 12: Mecklenburg-Schwerin und Strelitz . Wien: Billig, 1935 20σ.
  • Krüger, Karl. Die Plattenfehler der Freimarken von Mecklenburg-Schwerin 1856–1867 . Δεύτερη Έκδοση. Lubeck: sn, 1995 44p.
  • K. Schwarz (Postrat): Zeittafel zur deutschen Postgeschichte . RVDeckers Verlag, Βερολίνο 1935, τόμ. 22 Post- und Telegraphie στο Wissenschaft und Praxis .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]