Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γρηγόριος Βερναρδάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γρηγόριος Βερναρδάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1848[1][2][3]
Μυτιλήνη
Θάνατος1925[1][2][3]
Αθήνα
ΨευδώνυμοGregorius N. Bernadakis
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα[4]
Γερμανικά[4]
λατινική γλώσσα[4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χούμπολτ
Πανεπιστήμιο της Λειψίας
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακλασικός φιλόλογος[5]
παλαιογράφος[5]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1898–1923)
Αβερώφειο Γυμνάσιο Αλεξάνδρειας (1875–1878)[6]
Αμπέτειος Σχολή
Ζαρίφειος Σχολή Φιλιππουπόλεως (1895–1898)
Οικογένεια
ΑδέλφιαΔημήτριος Βερναρδάκης
Αθανάσιος Βερναρδάκης

Ο Γρηγόριος Βερναρδάκης, (1848 - 1925), ήταν Έλληνας φιλόλογος και παλαιογράφος, καθηγητής πανεπιστημίου, αδελφός του δραματουργού Δημητρίου Βερναρδάκη και του οικονομολόγου Αθανασίου Βερναρδάκη.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βερναρδάκης δίδαξε στα Ζαρίφεια Διδασκαλεία της Φιλιππούπολης (σήμερα Πλόβντιβ της Βουλγαρίας) 1895-98, όπου φοίτησε και ο Κώστας Βάρναλης.

Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη της Λέσβου το 1848. Σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών του οποίου αναγορεύθηκε διδάκτωρ το 1871.[7] Αργότερα συνέχισε τις φιλολογικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ενώ του δόθηκε η δυνατότητα να ασχοληθεί στη Γαλλία και στην Ιταλία με την παλαιογραφία. Άρχισε την επαγγελματική σταδιοδρομία του στην Αίγυπτο, όπου αρχικά διηύθυνε την Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου και μετά το Ελληνικό Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, διατέλεσε γυμνασιάρχης στο Γυμνάσιο Μυτιλήνης (1880-1894) και στη συνέχεια διευθυντής των Ζαριφείων Διδασκαλείων της Φιλιππούπολης (1895-98). Το 1898, εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής των ελληνικών γραμμάτων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου δίδαξε συνεχώς ως το 1923.[8] Από το 1904 έως το 1905 διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.[9]

Το πρώτο έργο που έκανε γνωστό στους φιλολογικούς κύκλους το Βερναρδάκη ήταν:

  • η επτάτομη έκδοση (1888-96 edition minor) των Ηθικών του Πλουτάρχου, των οποίων ο ίδιος είχε βρει έναν άγνωστο ως τότε κώδικά τους σε μοναστική βιβλιοθήκη του Αγίου Όρους και που θεωρήθηκε πολύ σημαντική.
  • Άλλο μεγάλο έργο του υπήρξε το τρίτομο «Λεξικόν ερμηνευτικόν των ενδοξοτάτων Ελλήνων ποιητών και συγγραφέων» (1908-1911) με επίτομη επανέκδοση το 1918.[10]
  • Επίσης άλλα έργα του είναι: «Σχόλια εις τας δημηγορίας του Θουκυδίδου (1867)»,
  • «Συμβολαί κριτικαί εις τον Στράβωνα» στα Λατινικά, (1877) και άλλα.
  • Λόγος εισιτήριος περί Φιλολογίας, Εκδ. Τύποις του Αυστριακού Λόυδ / Τεργέστη 1899, σχήμα 8ο, σελ. 19.
  1. 1,0 1,1 1,2 Persée. 175521. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 NUKAT. n99049830.
  3. 3,0 3,1 3,2 Trove. 1253676. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211127282. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  5. 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211127282. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  6. invenio.lib.auth.gr/record/2317/files/gri-2003-110.pdf. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2014.
  7. «Βερναρδάκης, Γρηγόριος (Μυτιλήνη, 1848 - 1925) - Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2016. 
  8. [λήμμα] «Γρηγόριος Βερναρδάκης» τόμ. 2, σ. 260, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών ΑΕ, 1984
  9. «ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία». www.deanphil.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2016. 
  10. [λήμμα] «Γρηγόριος Βερναρδάκης» τόμ. 5, σ. 121, Εγκυκλοπαίδεια Δομή, ISBN 960-8177-55-3
  • Παναγιώτης Δ. Βερναρδάκης, «Εισαγωγή στο βίο και στα έργα των αδελφών Δημητρίου Ν. και Γρηγορίου Ν. Βερναρδάκη», στον τόμο Π. Δ. Βερναρδάκης (επιμ. έκδ.), Οι Βερναρδάκηδες στον πνευματικό βίο. Πρακτικά Ημερίδας (Μυτιλήνη 17 Σεπτεμβρίου 2005) [Π. Δ. Βερναρδάκης, H. G. Ingenkamp, Γ. Α. Χριστοδούλου, Β. Πούχνερ, Α. Νικολαΐδης], έκδ. Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου, Μυτιλήνη 2008

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]