Γυμνή γιόγκα
Η γυμνή γιόγκα (σανσκριτικά: nagna ή vivastra yoga) είναι η πρακτική της γιόγκα χωρίς ρούχα. Υπήρχε από την αρχαιότητα ως πνευματική πρακτική και αναφέρεται στο Μπαγκαβατά Πουράνα του 7ου-10ου αιώνα και από τον αρχαίο Έλληνα γεωγράφο Στράβων.
Οι πρώτοι υποστηρικτές της γυμνής γιόγκα στη σύγχρονη εποχή περιλαμβάνουν τους γυμνοσοφιστές όπως ο Πιέρ Μπερνάρ και η συγγραφέας Μαργκερίτ Ανιέλ.
Τον 21ο αιώνα, η πρακτική κερδίζει δημοτικότητα, ιδίως σε δυτικές κοινωνίες, οι οποίες έχουν μεγαλύτερη εξοικείωση με την κοινωνική γύμνια.
Αρχαία χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γιόγκα ασκείται γυμνή από την αρχαιότητα. Στο παγκαβατά Πουράνα (γραμμένο περίπου 800-1000 μ.Χ.) αναφέρεται:
- «Ένα άτομο με την απαρνούμενη τάξη της ζωής μπορεί να προσπαθήσει να αποφύγει έστω και ένα ρούχο για να καλυφθεί. Εάν δεν φοράει απολύτως τίποτα, θα πρέπει να είναι μόνο ένα περίζωμα, και όταν δεν υπάρχει ανάγκη, ένας σανγιάσα δεν πρέπει καν να δέχεται μία ντάσα. Ένας σανγιάσα πρέπει να αποφεύγει να μεταφέρει κάτι εκτός από μια ντάσα και ένα καμαντάλου.»
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας έφτασε στην Ινδία τον 4ο αιώνα π.Χ.. Μαζί με το στρατό του, πήρε μαζί του Έλληνες ακαδημαϊκούς που αργότερα έγραψαν απομνημονεύματα για τη γεωγραφία, τους ανθρώπους και τα έθιμα που είδαν. Ένας από τους συντρόφους του Αλεξάνδρου ήταν ο Ονησίκριτος, που αναφέρεται στο Βιβλίο 15, Ενότητες 63-65 του Στράβωνα, ο οποίος περιγράφει τους γιόγκι της Ινδίας. Ο Ονησίκριτος ισχυρίζεται ότι αυτοί οι Ινδοί γιόγκι ( Mandanis) ασκούσαν ψυχρότητα και «διαφορετικές στάσεις - όρθιοι ή καθιστοί ή ξαπλωμένοι γυμνοί - και ακίνητοι».[1]
Πνευματική γύμνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρακτική της πνευματικής γύμνιας είναι κοινή μεταξύ των Ντιγκάμπαρα Τζαϊνιστών,[2] των Αγκορί[3] και άλλων ασκητικών ομάδων στις νταρμικές θρησκείες. Το τάγμα Ντασανάμι Σαμπράνταγια, εμφανής στις πομπές και το τελετουργικό κολύμβησης στο Κουμπ Μελά, χρησιμοποιεί τη γύμνια ως μέρος της πνευματικής πρακτικής της απάρνησης.
Αρχές του 20ού αιώνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σύγχρονη γυμνή γιόγκα έχει ασκηθεί στη Γερμανία και την Ελβετία μέσω ενός κινήματος με την ονομασία Lebensreform. Το κίνημα είχε από το τέλος του 19ου αιώνα τονίσει τη γιόγκα και τη γύμνια.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο όρος γυμνοσοφία έγινε κατάλληλος από διάφορες ομάδες που ασκούσαν γύμνια, ασκητισμό και διαλογισμό. Ο Πιέρ Μπερνάρ συνδύασε τη δημοτικότητα του ανατολίτικου χορού με τη γιόγκα. Το 1914 ήταν υπεύθυνος σε σχολή γιόγκα για γυναίκες στη Νέα Υόρκη. Πέντε χρόνια αργότερα, άνοιξε ένα ινστιτούτο για τις γυναίκες, διδάσκοντας Γιόγκα Γυμνοσοφίας - ένα όνομα που μεταδίδει το συνδυασμό γιόγκα και γυμνισμού. Δίδαξε μέχρι το 1982.[4][5][6]
Η Μαργκερίτ Ανιέλ, συγγραφέας του βιβλίου The Art of the Body: Rhythmic Exercise for Health and Beauty του 1931,[7][8] έγραψε ένα κομμάτι με τίτλο «Το διανοητικό στοιχείο στη φυσική μας ευεξία» για το The Nudist, ένα αμερικανικό περιοδικό, το 1938. Έδειξε γυμνές γυναίκες που ασκούσαν γιόγκα, συνοδευόμενες από ένα κείμενο με προσοχή στην αναπνοή. Η κοινωνική ιστορικός Σάρα Σχρανκ σχολίασε ότι είχε νόημα σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης της γιόγκα στην Αμερική να συνδυάσει τον γυμνισμό και τη γιόγκα, καθώς και οι δύο ήταν ασκήσεις για υγιεινή διαβίωση, καθώς και ήταν αισθησιακές χωρίς να είναι σαφώς ερωτικές».[9][10]
Από τη δεκαετία του 1960
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη Δύση από τη δεκαετία του 1960, η πρακτική της γυμνής γιόγκα έχει ενσωματωθεί στο κίνημα των χίπηδων και σε προοδευτικές συνθήκες ευεξίας, όπως στο Ινστιτούτο Εσαλέν στην Καλιφόρνια και στην αποικία γυμνιστών του Ελίζιουμ στην Τοπάνγκα του Λος Άντζελες.[9]
Στον κινηματογράφο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γυμνή γιόγκα της Εσαλέν απεικονίστηκε στην κωμική ταινία του 1968 Bob & Carol & Ted & Alice.[11] Άλλες ταινίες περιλαμβάνουν τις: I Am Curious (Yellow) του 1967 με τη Λένα Νίμαν,[12] The Harrad Experiment του 1973[13] και την ίδια χρονιά το σύντομο ντοκιμαντέρ Naked Yoga.[14]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Στράβων, Γεωραφικά Βιβλίο XV, Κεφάλαιο 1, δείτε Ενότητες 63-65, Loeb Classical Library edition, Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, Μετάφραση: Χ.Λ. Τζόουνς, Αρχειοθέτηση: Πανεπιστήμιο του Σικάγου
- ↑ Ντούντας, Πολ (2002) [1992]. The Jains (2nd έκδοση). Routledge. σελ. 45. ISBN 0-415-26605-X.
- ↑ Χάβιλαντ, Ουίλιαμ A.· Πρινς, Χάραλντ E. Λ. (2010). Anthropology: The Human Challenge. Cengage Learning. σελ. 416. ISBN 0-495-81084-3.
- ↑ «Eric Shaw, A Short History of Women in Yoga in the West, Feb 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Στέφανι Σίμαν, The Subtle Body: The Story of Yoga in America, 2010.
- ↑ Ρεμπέκα Αν Ντ΄Ορσόγκνα, Yoga in America: History, Community Formation, and Consumerism, Πανεπιστήμιο του Τέξας, 2013.
- ↑ Ανιέλ, Μαργκερίτ (1931). The Art of the Body : Rhythmic Exercise for Health and Beauty. Λονδίνο: B. T. Batsford.
- ↑ Routledge, Isobel (28 Νοεμβρίου 2014). «Meditation and modernity: an image of Marguerite Agniel». Wellcome Library.
- ↑ 9,0 9,1 Σχρανκ, Σάρα (2016). Berila, Beth, επιμ. Naked Yoga and the Sexualization of Asana. Lexington Books. σελίδες 155–174. ISBN 978-1-4985-2803-0.
- ↑ Σχρανκ, Σάρα (2019). Free and natural : nudity and the American cult of the body. Φιλαδέλφεια: Πανεπιστήνιο της Πενσυλβάνια. ISBN 978-0-8122-5142-5.
- ↑ Κρόκε, Φερνάντο Φ. «Reviews: Bob & Carol & Ted & Alice». CinePassion. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Κιρκπάτρικ, Ρομπ (2019). 1969: The Year Everything Changed. Skyhorse. σελ. 110. ISBN 978-1-5107-4314-4.
- ↑ Γκρίνσπαν, Ρότζερ (12 Μαΐου 1973). «'The Harrad Experiment' Opens at Baronet». The New York Times. https://www.nytimes.com/1973/05/12/archives/the-harrad-experiment-opens-at-baronet.html.
- ↑ «Naked Yoga (1973)». Archive.org. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2019.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Naked Yoga, των Γιεν Τσου και Τζορτζ Μόντι Ντέιβις (η πρώτη εκτύπωση δεν είχε ISBN).
- A Book of Yoga: The Body Temple, από τους Τζο Αν Ουένριμπ και Ντέιβιντ Ουένριμπ , 1974,(ISBN 0-8129-0494-X) .
- Περιοδικό Nude & Natural, "Naked Yoga: A Sanctuary and Source of Strength", του Κέβιν Μπρετ. Τεύχος 25.3, Άνοιξη 2006.
- Shakti: The Feminine Power of Yoga (Hardcover) από τη Shiva Rea (Πρόλογος), Βικτόρια Ντέιβις, (ISBN 0-9715581-1-6) . Φωτογραφίες γυμνών γιόγκι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Naked Yoga Alliance παίρνει συνέντευξη από τη δασκάλα γυμνής γιόγκα Άνια από το Νιου Τζέρσεϋ
- The Boston Phoenix AU NATUREL Yoga buffs από τη Νίνα Ουίλντορφ, Ημερομηνία Έκδοσης: 26 Απριλίου - 3 Μαΐου 2001
- China Daily 23 Σεπτεμβρίου 2004 Γυμνή γιόγκα ΟΚ στο Σαν Φρανσίσκο Αρχειοθετήθηκε 2006-02-06 στο Wayback Machine.
- Naturist UK Fact File σελίδα για γιόγκα και γυμνισμό Αρχειοθετήθηκε 2021-02-11 στο Wayback Machine.
- Εντυπωσιακή στάση, γυμνή από τη Σαρλότ Μαϊτρέ Αρχειοθετήθηκε 2018-05-17 στο Wayback Machine.