Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δάσος της Βουλώνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°51′53″N 2°15′3″E / 48.86472°N 2.25083°E / 48.86472; 2.25083

Δάσος της Βουλώνης
Χάρτης
Είδοςδημοτικό πάρκο και δάσος
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°51′53″N 2°15′3″E
Διοικητική υπαγωγή16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
ΧώραΓαλλία
Έναρξη κατασκευής1853
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το δάσος της Βουλώνης (Γαλλικά: Bois de Boulogne) είναι μεγάλο δημόσιο πάρκο που βρίσκεται κατά μήκος της δυτικής άκρης του 16ου διαμερίσματος του Παρισιού, κοντά στις κοινότητες Βουλώνη-Μπιγιανκούρ και Νεϊγί-συρ-Σεν. Η περιοχή παραχωρήθηκε στην πόλη του Παρισιού από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ' για να μετατραπεί σε δημόσιο πάρκο το 1852. [1]

Το δάσος της Βουλώνης προσαρτήθηκε επισήμως στην πόλη του Παρισιού το 1929 και ενσωματώθηκε στο 16ο διαμέρισμα.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Lac Inférieur (Κάτω Λίμνη) στο δάσος της Βουλώνης
Πρώτη ελεύθερη πτήση με αερόστατο 1783. Αναπαράσταση από τα τέλη του 19ου αιώνα.

Το δάσος της Βουλώνης αποτελεί κατάλοιπο του παλαιού μεγάλου δάσους του Ρουβραί. Ήδη από τον 7ο αιώνα, ο βασιλιάς Δαγοβέρτος Α΄ κυνηγούσε αρκούδες, ελάφια και άλλα θηράματα στο δάσος. Τον 8ο αιώνα, ο εγγονός του, ο Χιλδέριχος Β΄, παραχώρησε το δάσος στους μοναχούς του αβαείου του Σαιν-Ντενί που εγκατέστησαν εκεί πολλές μοναστικές κοινότητες. Στη συνέχεια, το μεγαλύτερο τμήμα του δάσους το αγόρασε ο Φίλιππος Αύγουστος για να το μετατρέψει σε κυνηγετικά εδάφη για την βασιλική οικογένεια. Το δάσος πήρε το όνομά του από ένα παρεκκλήσι που κτίσθηκε στην περιοχή και ήταν αφιερωμένο στην Παναγία της Βουλώνης.

Για αιώνες και παρά τη βασιλική προστασία, το δάσος της Βουλώνης συγκέντρωνε παράνομους, φυγόδικους, ληστές, ανατρεπτικά στοιχεία κτλ και θεωρούνταν επικίνδυνη περιοχή - κυρίως για τους ταξιδιώτες, ο φυσιοδίφης Πιέρ Μπελόν δολοφονήθηκε από κλέφτες μέσα στο δάσος το 1564.

Από τον 17ο αιώνα, έγινε τόπος περιπάτου των κατοίκων του Παρισιού. Κατά τον 18ο αιώνα, οι λειτουργίες που γίνονταν στο αβαείο του Λονσάν, που ιδρύθηκε τo 1256 από την Ισαβέλα της Γαλλίας, αδελφή του Αγίου Λουδοβίκου, συγκέντρωναν την αριστοκρατία του Παρισιού. Το 1857, στην περιοχή του μοναστηριού αυτού, που καταστράφηκε εντελώς κατά τη Γαλλική επανάσταση, δημιουργήθηκε ο ιππόδρομος Λονσάν.

Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ' και η οικογένειά του χρησιμοποίησαν το δάσος ως κυνηγετικό τόπο και κήπο αναψυχής. Το 1777, ο κόμης του Αρτουά, αδελφός του Λουδοβίκου ΙΣΤ', έχτισε ένα γοητευτικό παλάτι-μινιατούρα, το κάστρο της Μπαγκατέλ σε μόλις 64 ημέρες, κερδίζοντας ένα στοίχημα που είχε βάλει με την Μαρία Αντουανέτα. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ' άνοιξε το περιφραγμένο πάρκο στο κοινό για πρώτη φορά.

Στις 21 Νοεμβρίου 1783, ο Πιλάτρ ντε Ροζιέ και ο μαρκήσιος του Αρλάντ πραγματοποίησαν την πρώτη ελεύθερη επανδρωμένη πτήση με αερόστατο τύπου Μονγκολφιέ. Προηγούμενες πτήσεις είχαν μεταφέρει ζώα ή είχαν προσγειωθεί στο έδαφος. Αυτή ήταν η πρώτη επανδρωμένη πτήση στην ιστορία. Το μπαλόνι υψώθηκε σε ύψος 910 μέτρων, παρέμεινε στον αέρα για 25 λεπτά και κάλυψε 9 χιλιόμετρα.

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη το 1814, 40.000 στρατιώτες βρετανικών και ρωσικών στρατευμάτων στρατοπέδευσαν στο δάσος. Χιλιάδες δέντρα κόπηκαν για να κατασκευάσουν καταφύγια και για καυσόξυλα.

Το 1852 παραχωρήθηκε στην πόλη του Παρισιού από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ' για να μετατραπεί σε δημόσιο πάρκο. Η οριστική διαρρύθμιση του δάσους της Βουλώνης έγινε κατά τον μετασχηματισμό του Παρισιού κατά τη Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία, εποχή κατά την οποία δημιουργήθηκαν πολλές παρισινές πλατείες και πάρκα, όπως το δάσος της Βενσέν, το πάρκο Μπυτ-Σωμόν και άλλα.

Από τον 19ο αιώνα, το δάσος της Βουλώνης έγινε δημοφιλής τόπος συνάντησης και περιπάτου για τους Παριζιάνους όλων των τάξεων. Τα δρομάκια γέμιζαν με περιπατητές, άμαξες και αναβάτες, και αργότερα άνδρες και γυναίκες με ποδήλατα και στη συνέχεια με αυτοκίνητα. Οικογένειες που έκαναν πικνίκ γέμιζαν το δάσος και το γκαζόν, και οι Παριζιάνοι κωπηλατούσαν στις βάρκες στη λίμνη, ενώ οι ανώτερες τάξεις διασκέδαζαν στα καφέ. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν οι λίμνες ήταν παγωμένες, έκαναν παγοδρομίες.

Λογοτεχνία και τέχνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παγοδρομίες στο δάσος της Βουλώνης, Ρενουάρ, 1868

Οι δραστηριότητες των Παρισινών στο δάσος της Βουλώνης, ιδιαίτερα οι περίπατοι γύρω από τις λίμνες, απεικονίστηκαν συχνά στη γαλλική λογοτεχνία και τέχνη στο δεύτερο μισό του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.

Σκηνές από το πάρκο εμφανίστηκαν στη Νανά του Εμίλ Ζολά και στην Αισθηματική αγωγή του Γκυστάβ Φλωμπέρ. [2] Στις τελευταίες σελίδες του Από τη μεριά του Σουάν στο Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο (1914), ο Μαρσέλ Προυστ περιέγραψε λεπτομερώς έναν περίπατο γύρω από τις λίμνες που έκανε ως παιδί.

Η ζωή στο πάρκο αποτέλεσε επίσης αντικείμενο ζωγραφικής πολλών καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων και των Εντουάρ Μανέ, Πιέρ-Ωγκύστ Ρενουάρ, Βενσάν βαν Γκογκ και Μαίρη Κάσατ.

Περιγραφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Bois de Boulogne
Το περίπτερο Μπαγκατέλ, 1777
Ο ανεμόμυλος στον Ιππόδρομο του Λονσάν είναι ένα υπόλειμμα του παλιού αββαείου του Λονσάν, που καταστράφηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση.

Το δάσος της Βουλώνης είναι το δεύτερο μεγαλύτερο πάρκο στο Παρίσι, λίγο μικρότερο από το δάσος της Βενσέν στην ανατολική πλευρά της πόλης. Καλύπτει έκταση 845 εκταρίων (2088 στρέμματα), που είναι περίπου δυόμισι φορές μεγαλύτερο του Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης και λίγο μικρότερο (88%) του Ρίτσμοντ Παρκ του Λονδίνου.

Μέσα στα όρια του δάσους περιλαμβάνονται:

  • πάρκο αγγλικού τύπου με τεχνητές λίμνες, στη μία υπάρχει και νησάκι, και καταρράκτες που υδροδοτούνται από τον Σηκουάνα.
  • δύο μικρότεροι βοτανικοί κήποι
  • ο ζωολογικός κήπος και το λούνα παρκ στο πάρκο αναψυχής Ζαρντέν ντ'Ακλιματασιόν.[3]
  • ο κήπος των Θερμοκηπίων του Ωτέιγ, ένα συγκρότημα θερμοκηπίων με εκατό χιλιάδες φυτά.[4]
  • το περίπτερο Μπαγκατέλ και ο κήπος του
  • ο κήπος Πρε-Κατελάν, με το διάσημο ομώνυμο εστιατόριο από το 1856.[5]
  • το κάστρο του Λονγκσάν, που από το 2015 στεγάζει το Ίδρυμα GoodPlanet, αφιερωμένο στην οικολογία και τον ανθρωπισμό.
  • το Ίδρυμα Λουί Βουιτόν, μουσείο και πολιτιστικός χώρος.
  • δύο πίστες για ιπποδρομίες: ο Ιππόδρομος του Λονσάν και ο Ιππόδρομος του Ωτέιγ.
  • το στάδιο Ρολάν Γκαρός, γήπεδο τένις όπου διοργανώνεται κάθε χρόνο το Τουρνουά ντε Ρολάν Γκαρός.

Καθημερινά και κυρίως τα σαββατοκύριακα, το δάσος της Βουλώνης είναι γεμάτο επισκέπτες και προσφέρει πολλές δραστηριότητες όπως ποδηλασία, τζόκινγκ, κωπηλασία με βάρκα, ιππασία και πόνυ, και ταχύπλοα με τηλεχειρισμό. Τα πικνίκ επιτρέπονται στα περισσότερα μέρη του πάρκου, αλλά δεν επιτρέπεται το μπάρμπεκιου.

Το δάσος της Βουλώνης την ημέρα είναι ένας παράδεισος φυσικού κάλλους και κατακλύζεται καθημερινά από μαθητές, φοιτητές, τουρίστες και κατοίκους των κοντινών περιοχών για την γυμναστική τους, τη βόλτα με σκύλο ή για διάβασμα. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι επικίνδυνο λόγω των σκοτεινών δραστηριοτήτων που εκτυλίσσονται στην περιοχή.[6]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ . «britannica.com/place/Bois-de-Boulogne». 
  2. ↑ de Moncan, Patrice (2007), Les jardins du Baron Haussmann, Les Éditions du Mécène (ISBN 978-2-907970-914) p.9
  3. ↑ . «jardindacclimatation.fr/». 
  4. ↑ . «en.parisinfo.com/paris-museum-monument/71157/Jardin-des-serres-d-Auteuil-Jardin-botanique-de-Paris». 
  5. ↑ . «restaurant.leprecatelan.com/index.cfm/page/lid/2/rid/3896/». 
  6. ↑ . «iefimerida.gr/news/δάσος της Βουλώνης». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δάσος_της_Βουλώνης&oldid=10241354"