Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δήμαρχος του Βερολίνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δήμαρχος του Βερολίνου
Regierender Burgermeister von Berlin
Έμβλημα του Βερολίνου
Κάτοχος
Κάι Βάγκνερ

από 27 April 2023
ΚατοικίαΚόκκινο Δημαρχείο
Διορισμός απόΓερουσία του Βερολίνου
Δημιουργία11 Ιανουαρίου 1951
Πρώτος κάτοχοςΕρνστ Ρόιτερ
ΔιαδοχήΛόρδος Δήμαρχος του Ευρύτερου Βερολίνου
Ιστοσελίδαberlin.de/rbmskzl

Ο Δήμαρχος του Βερολίνου (γερμανικά: Regierender Burgermeister) γνωστός στα γερμανικά ως Κυβερνήτης Δήμαρχος του Βερολίνου είναι ο επικεφαλής της διοίκησης και πρόεδρος της Γερουσίας του Βερολίνου. Καθώς το Βερολίνο είναι μία ανεξάρτητη πόλη καθώς και ένα από τα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας (Bundesländer), το γραφείο του δημάρχου είναι ισοδύναμο των υπουργών-προέδρων των άλλων γερμανικών κρατιδίων, εκτός των κρατιδίων του Αμβούργου και της Βρέμης, όπου οι αρχηγοί της διοίκησης ονομάζονται "Πρώτος Δήμαρχος" και "Πρόεδρος της Γερουσίας και Δήμαρχος", αντίστοιχα.

Η έδρα του Δημάρχου του Βερολίνοτ, το Κόκκινο Δημαρχείο

Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Βερολίνου, ο Κυβερνήτης Δήμαρχος είναι μέλος και επικεφαλής της Γερουσίας του Βερολίνου. Οι υπουργοί ονομάζονται γερουσιαστές. Οι δύο αντιπρόσωποι κατέχουν επίσης τον τίτλο Δήμαρχου (γερμανικά , ιστορικά: burgomaster). Τον τίτλο του "Δημάρχου" κατέχουν επίσης οι αρχηγοί των δώδεκα δήμων του Βερολίνου, αν και δεν προεδρεύουν στην πραγματικότητα των αυτοδιοικητικών δήμων τους.

Ο δήμαρχος εκλέγεται από το νομοθετικό σώμα της πόλης, το Abgeordnetenhaus του Βερολίνου (ισοδύναμο με το Landtag άλλων ομοσπονδιακών κρατών), το οποίο ελέγχει επίσης τις κατευθυντήριες γραμμές πολιτικής του και είναι σε θέση να επιβάλει την παύση του με πρόταση μομφής. Ο δήμαρχος έχει επίσης το δικαίωμα να διορίζει και να παύει τους γερουσιαστές της κυβέρνησης.

Η έδρα της Γερουσίας είναι το Κόκκινο Δημαρχείο, στο Μίτε.

Κατά τη διάρκεια της Συμμαχικής κατοχής της Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το δημοτικό συμβούλιο της πόλης εξέλεξε τον Σοσιαλδημοκράτη πολιτικό Ερνστ Ρόιτερ ως Λόρδο Δήμαρχο στις 24 Ιουνίου 1947, ο οποίος, ωστόσο, δεν μπόρεσε να λάβει την έγκριση της Συμμαχικής Κομμαντατούρας του Βερολίνου [1] λόγω Σοβιετικών επιφυλάξεων. Μετά το Κομμουνιστικό πραξικόπημα στην πόλη του Βερολίνου τον Σεπτέμβριο του 1948, ιδρύθηκε ένα ξεχωριστό νομοθετικό σώμα για την πόλη (και πάλι με το όνομα Stadtverordnetenversammlung von Groß-Berlin), ωστόσο, το μόνο de facto αρμόδιο διοικητικό σώμα για τους δυτικούς τομείς κατοχής, αυτούς που έμελλε να διαμορφώσουν το Δυτικό Βερολίνο εκλέχθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 1948, εκλέγοντας δύο ημέρες αργότερα μια ξεχωριστή διοίκηση για την πόλη και τον Ερνστ Ρόιτερ ως Λόρδο Δήμαρχο για το Δυτικό Βερολίνο. Η σοβιετική διοίκηση είχε ανατρέψει επισήμως την προηγούμενη εκλεγμένη διοίκηση για ολόκληρο το Βερολίνο με ισχύ μόνο στο ανατολικό τομέα και είχε εγκαταστήσει τον δικό της Δήμαρχο, τον Φρίντριχ Έμπερτ Τζούνιορ στο Ανατολικό Βερολίνο ήδη στις 30 Νοεμβρίου 1948.

Ο Δήμαρχος του Δυτικού Βερολίνου, Βάλτερ Μόμπερ και ο Δήμαρχος του Ανατολικού Βερολίνου Τίνο Σβιερτζίνα, Μάιος 1990

Το Δυτικό Βερολίνο συνέταξε το δικό του σύνταγμα (Verfassung von Berlin), το οποίο περιέγραφε τα μεταβλητά γεγονότα, με ισχύ από την 1η Οκτωβρίου 1950. Αυτό το σύνταγμα προέβλεπε την επανεξέταση του ονόματος του κοινοβουλίου της πόλης σε "Abgeordnetenhaus von Berlin", της διοίκησης της πόλης σε "Γερουσία του Βερολίνου" και του αρχηγού της διοίκησης σε "Κυβερνήτη Δήμαρχο του Βερολίνου".[2] Μετά το νέο σύνταγμα, οι εκπρόσωποι εξελέγησαν στις 3 Δεκεμβρίου 1950 και το νέο κοινοβούλιο επανεξέλεξε τον Ερνστ Ρόιτερ ως επικεφαλής της πόλης στις 18 Ιανουαρίου 1951, με τον Ρόιτερ να υιοθετήσει τον νέο τίτλο. Από το 1951 έως το 1990, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο δήμαρχος ήταν ο επικεφαλής της διοίκησης του Δυτικού Βερολίνου με έδρα στο Ράταους Σόνεμπεργκ, ενώ το Ανατολικό Βερολίνο παρέμεινε de jure υπό σοβιετική κατοχή και de facto έγινε κομμάτι και πρωτεύουσα της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας γνωστής ως Ανατολική Γερμανία.

Η διοίκηση του Δυτικού Βερολίνου ισχυριζόταν ότι ήταν η νόμιμη κυβέρνηση ολόκληρου του Βερολίνου εντός των συνόρων που θεσπίστηκαν από τον Νόμο του Ευρύτερου Βερολίνου του 1920 μέχρι και την Ειρηνική Επανάσταση του 1989. Ακόμη και πριν από τη γερμανική επανένωση στις 3 Οκτωβρίου 1990, ο κυβερνήτης δήμαρχος του Δυτικού Βερολίνου και ο Oberbürgermeister του Ανατολικού Βερολίνου πραγματοποιούσαν κοινές συνεδριάσεις των διοικητικών συμβουλίων τους, μέχρι τις εκλογές του Βερολίνου στις 2 Δεκεμβρίου 1990.

Κατάλογος Δημάρχων του Βερολίνου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρ. Πορτρέτο Όνομα

(γέννηση-θάνατος)
Θητεία Κόμμα Εκλογή
Έναρξη Λήξη Διάρκεια
Δυτικό Βερολίνο (1948–1990)
1 Έρνστ Ρόιτερ

(1889–1953)
1 Φεβρουαρίου 1951 29 Σεπτεμβρίου 1953

(απεβίωσε)
2 έτος, 240 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1950
2 Βάλτερ Σράιμπερ

(1884–1958)
29 Σεπτεμβρίου 1953 11 Ιανουαρίου 1955 1 έτος, 104 ημέρα Χριστιανοδημοκρατική Ένωση 1950
3 Ότο Σουρ

(1894–1957)
11 Ιανουαρίου 1955 30 Αυγούστου 1957

(απεβίωσε)
2 έτος, 231 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1954
4 Βίλι Μπραντ

(1913–1992)
3 Οκτωβρίου 1957 1 Δεκεμβρίου 1966

(resigned)
9 έτος, 59 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1954

1958

1963
5 Χάινριχ Άλμπρετζ

(1915–1993)
1 Δεκεμβρίου 1966 19 Οκτωβρίου 1967

(resigned)
322 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1963

1967
6 Κλάους Σιτς

(1926–2012)
19 Οκτωβρίου 1967 2 Μαίου 1977

(παραιτήθηκε)
9 έτος, 195 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1967

1971

1975
7 Ντίτριχ Στόμπε

(1938–2011)
2 Μαίου 1977 23 January 1981

(παραιτήθηκε)
3 έτος, 266 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1975

1979
8 Χανς-Γιόχεν Βόγκελ

(1926–2020)
23 Ιανουαρίου 1981 11 Ιουνίου 1981 139 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1979
9 Ρίχαρντ φον Βάιτσζεκερ

(1920–2015)
11 Ιουνίου 1981 9 Φεβρουαρίου 1984

(παραιτήθηκε)
2 έτος, 243 ημέρα Χριστιανοδημοκρατική Ένωση 1981
10 Έμπερχαρντ Ντίπγκεν

(1941-)
9 Φεβρουαρίου 1984 16 Μαρτίου 1989 5 έτος, 35 ημέρα Χριστιανοδημοκρατική Ένωση 1989

1985
11 Βάλτερ Μόμπερ

(1945-)
16 Μαρτίου 1989 24 Ιανουαρίου 1991 1 έτος, 200 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1989
Το Δυτικό Βερολίνο επανενώθηκε με το Ανατολικό Βερολίνο στις 3 Οκτωβρίου 1990 και διαλύθηκε.
Ενοποιημένο Βερολίνο (1990–σήμερα)
- Βάλτερ Πόμπερ
(1945-)

&Τίνο Σβιερτζίνα[3](1927–2003)

3 Οκτωβρίου 1990 24 Ιανουαρίου 1991 113 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 1989 (Δυτικό Βερολίνο)

1990 (Ανατολικό Βερολίνο)
12

(10)
Έμπερχαρντ Ντίπγκεν

(1941-)
24 Ιανουαρίου 1991 16 Ιουνίου 2001

(παύτηκε μετά από πρόταση μομφής)
10 έτος, 143 ημέρα Χριστιανοδημοκρατική Ένωση 1990

1995

1999
13 Κλάους Βόβεραϊτ

(1953-)
16 Ιουνίου 2001 11 Δεκεμβρίου 2014

(παραιτήθηκε)
13 έτος, 178 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 2001

2006

2011
14 Μίκαελ Μιούρελ

(1964-)
11 Δεκεμβρίου 2014 21 Δεκεμβρίου 2021 7 έτος, 10 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 2011

2016
15 Φρανσίσκα Γκίφε

(1978-)
21 Δεκεμβρίου 2021[4] 27 Απριλίου 2023 1 έτος, 127 ημέρα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 2021
16 Κάι Βάγκνερ

(1972-)
27 Απριλίου 2023 Εν ενεργεία 1 έτος, 173 ημέρα Χριστιανοδημοκρατική Ένωση 2023


Σημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. The Allied control body for Berlin corresponding to the Allied Control Council for the rest of Germany.
  2. Cf. articles 25 and 40 of Die Verfassung von Berlin (Constitution of Berlin [West]), Berlin (West): Landeszentrale für politische Bildungsarbeit Berlin, 1982, pp. 34 and 37.
  3. German Reunification Treaty, Artikel 16
  4. «Berlin: Franziska Giffey sworn in as first elected female mayor». Deutsche Welle. 21 December 2021. https://www.dw.com/en/berlin-franziska-giffey-sworn-in-as-first-elected-female-mayor/a-60207506. Ανακτήθηκε στις 22 December 2021. 

Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]