Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δίκαιο του εδάφους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δίκαιο του εδάφους ανά είδος.
  Χωρίς όρους Δίκαιο του εδάφους για αυτούς που γεννιούνται στη χώρα
  Δίκαιο του εδάφους με όρους
  Δίκαιο του εδάφους καταργήθηκε

Το Δίκαιο του εδάφους, ή Jus soli (Γιους σόλι) είναι το δικαίωμα οποιουδήποτε που γεννιέται στην επικράτεια ενός κράτους σε ιθαγένεια ή υπηκοότητα (αυτού του κράτους)[1]. Ως χωρίς όρους βάση ιθαγένειας είναι το κυρίαρχο σύστημα στην ήπειρο της Αμερικής, αλλά σπάνιο αλλού[2][3][4][5]. Μετά την Εικοστή Έβδομη Τροποποίηση του Συντάγματος της Ιρλανδίας που ίσχυσε το 2004, καμία Ευρωπαϊκή χώρα αυτή τη στιγμή δεν παρέχει ιθαγένεια χωρίς όρους βάση του δίκαιου του εδάφους[6][7]. Μια μελέτη του 2010 βρήκε ότι μόνο 30 από τις 194 χώρες του κόσμου παραχωρούν ιθαγένεια με τη γέννηση σε παιδιά από ξένους κατοίκους χωρίς χαρτιά, αν και βέβαιες πληροφορίες δεν ήταν διαθέσιμες για 19 χώρες[4].

Σχεδόν όλες οι χώρες στην Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Ωκεανία παρέχουν ιθαγένεια από τη γέννηση βάση της αρχής του Δικαίου της καταγωγής, (ή δίκαιο του αίματος, jus sanguinis), με την οποία η ιθαγένεια «κληρονομείται» από τους γονείς όχι μέσω του τόπου γέννησης, ή μιας περιορισμένης μορφής του δικαίου του εδάφους όπου η ιθαγένεια από τον τόπο γέννησης είναι αυτόματη μόνο για τα παιδιά συγκεκριμένων μεταναστών. Οι χώρες που έχουν κυρώσει τη Συνθήκη για τη Μείωση της Ανιθαγένειας του 1961, παραχωρούν ιθαγένεια σε ανιθαγενή άτομα που δεν θα μπορούσαν να πάρουν καμία άλλη ιθαγένεια και που γεννήθηκαν στην επικράτειά τους, ή πλοίο ή αεροπλάνο με τη σημαία τους.

Το Δίκαιο του εδάφους είναι συνδεδεμένο με παραχωρητικά πολιτικά δικαιώματα. Οι περισσότερες χώρες με χωρίς όρους δίκαιο του εδάφους παρέχουν επίσης υπηκοότητα (και ιθαγένεια) βάση του δικαίου της καταγωγής, αλλά οι κανονισμοί τείνουν να είναι πιο αυστηροί από τις χώρες που χρησιμοποιούν το δίκαιο της καταγωγής ως την κυριότερη βάση ιθαγένειας.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια πρώιμη μορφή Δικαίου του εδάφους είναι από την εποχή των μεταρρυθμίσεων του Κλεισθένη στον αρχαίο Αθηναϊκό νόμο τον 6ο αιώνα π.Χ. εξελίχθηκε παραπέρα στο Ρωμαϊκό κόσμο με το Έδικτο του Καρακάλλα του 212 μ.Χ., το οποίο καθιστούσε νομικά Ρωμαίους πολίτες όλους τους ελεύθερους κατοίκους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας[8].

Πολύ αργότερα, η ανεξαρτησία των Αγγλικών αποικιών στην Αμερική και η Γαλλική Επανάσταση στα τέλη του 18ου αιώνα, έθεσαν τα θεμέλια για το Δίκαιο του εδάφους. Με την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη του 19ου και 20ου αιώνα, και τις μαζικές μεταναστεύσεις στη Αμερική και την Δυτική Ευρώπη, το Δίκαιο του εδάφους επεκτάθηκε σε όλο και περισσότερες χώρες[8].

Στην τέλος του 19ου αιώνα, τα εθνικά κράτη διαχωρίζονταν διακριτά σε αυτά που παραχωρούσαν ιθαγένεια βάσει του δικαίου του εδάφους (π.χ. η Γαλλία), και σε αυτά που παραχωρούσαν βάσει του δίκαιου της καταγωγής, jus sanguinis (π.χ. η Γερμανία πριν το 1990). Όμως, από το 2007 και μετά, η Ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση έστρεψε την προσοχή σε αυτές τις δύο αντικρουόμενες βάσεις παραχώρησης ιθαγένειας.

Εθνικοί νόμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Lex soli (λεξ σόλι, νόμος εδάφους) είναι ένας νόμος που καθορίζει στην πράξη ποιος και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί να δικαιούται να εφαρμοστεί σ’ αυτόν το δίκαιο του εδάφους. Οι περισσότερες χώρες έχουν τέτοιους συγκεκριμένους νόμους που αντιστοιχούν στην εφαρμογή των αντίστοιχων νόμων του δίκαιου του εδάφους της χώρας, και αυτοί οι νόμοι είναι και ο πιο συνηθισμένος τρόπος κτήσης ιθαγένειας. Μια συχνή εξαίρεση στο lex soli είναι η περίπτωση που τέκνο γεννιέται σε μια χώρα από γονείς σε πρεσβεία ή προξενική αρχή, ή γενικά σε διπλωματική αποστολή ξένης χώρας, που υπηρετούν στην εν λόγω χώρα[9].

Δίκαιο του εδάφους χωρίς όρους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δίκαιο του εδάφους με όρους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε κάποιες χώρες υπάρχει η τάση για περιορισμό του δικαίου του εδάφους, με τον όρο τουλάχιστον ένας γονέας να είναι πολίτης, ομογενής, ή νόμιμα μόνιμος κάτοικος του κράτους κατά τη γέννηση του παιδιού[32], ή με τον όρο ότι τουλάχιστον ένας γονέας κατοικεί στη χώρα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα[4]. Η μετατροπή του δικαίου του εδάφους έχει δεχτεί κριτική ότι συνεισφέρει στην οικονομική ανισότητα, για διαιώνιση της αναγκαστικής εργασίας από πολίτες δεύτερης κατηγορίας[32], και για δημιουργία ανιθαγένειας. Το δίκαιο του εδάφους έχει περιοριστεί στις παρακάτω χώρες[33]:

  • Αίγυπτος: Σύμφωνα με το Άρθρο 4 του νόμου ιθαγένειας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, άτομα που γεννιούνται στην Αίγυπτο αποκτούν την ιθαγένεια με τη γέννηση αν ο πατέρας έχει επίσης γεννηθεί στην Αίγυπτο[34].
  • Αυστραλία:[32] Από τις 20 Αυγούστου 1986, άτομο που γεννιέται στην Αυστραλία αποκτά ιθαγένεια από τη γέννηση μόνο αν τουλάχιστον ένας γονέας είναι Αυστραλός πολίτης ή μόνιμος κάτοικος ή μέχρι το 10ο έτος του παιδιού ανεξάρτητα από την ιθαγένεια των γονέων.
  • Γαλλία: Τα παιδιά που γεννιούνται στη Γαλλία (περιλαμβανομένων και των υπερπόντιων εδαφών) σε ξένο γονέα που επίσης έχει γεννηθεί στη Γαλλία αποκτούν αυτομάτως τη Γαλλική ιθαγένεια με τη γέννηση. Τα παιδιά που γεννιούνται από ξένους γονείς μπορούν να αιτηθούν ιθαγένειας ανάλογα την ηλικία τους και το χρόνο διαμονής τους.
  • Γερμανία: Μια εξαίρεση στον αυξανόμενο περιορισμό της ιθαγένειας από γέννηση η Γερμανία είχε, πριν το 2000, βασισμένο το νόμο ιθαγένειάς της βασισμένο αποκλειστικά στο δίκαιο της καταγωγής (jus sanguinis). Τώρα, τα παιδιά που γεννιούνται μετά την 1η Ιανουαρίου 2000 σε μη Γερμανούς γονείς αποκτούν τη Γερμανική ιθαγένεια με τη γέννηση αν τουλάχιστον ένας γονέας έχει άδεια μόνιμης διαμονής (και κατέχει αυτό το στάτους για τουλάχιστον τρία χρόνια) και ο γονέας διέμενε στη Γερμανία για τουλάχιστον οκτώ χρόνια.
  • Δομινικανή Δημοκρατία: Το σύνταγμα της Δομινικάνικης Δημοκρατίας τροποποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2010. Η τροποποίηση επέκτεινε τον ορισμό το μεταναστευτικού νόμου του 2004 – που απέκλειε από την ιθαγένεια παιδιά που γεννήθηκαν σε άτομα που ήταν "υπό μετακίνηση" – για να περιλάβει "μη μόνιμους κατοίκους" (περιλαμβανομένων ατόμων των οποίων έχει λήξει η βίζα διαμονής και εργατών χωρίς έγγραφα)[35][36][37][38][39][40].
  • Ελλάδα: Εκτός από τις προβλέψεις σε παλιότερους νόμους ιθαγένειας της Ελλάδας οι οποίες παρείχαν ιθαγένεια βάσει του δικαίου του εδάφους[41], ο ισχύων Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας αναφέρει ότι, "A person born in Greek territory acquires by birth the Greek nationality if not acquiring alien nationality or is of unknown nationality".[42]. Επιπλέον, με την τροποποίηση του Νόμου 4332/2015 – ΦΕΚ 76/Α/09-06-2015 στον Κώδικα Ιθαγένειας, τέκνο που γεννιέται στην Ελλάδα από ξένους γονείς έχει το δικαίωμα απόκτησης της Ελληνικής ιθαγένειας με συνδυασμό παρακολούθησης του Δημοτικού σχολείου και νόμιμης παραμονής των γονέων στην Ελλάδα (5 χρόνια, 10 αν το παιδί γεννήθηκε πριν τη συμπλήρωσή τους)[43]. Ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του νόμου του 2015 (ως τον Ιούλιο του 2016), 6.029 παιδιά έχουν λάβει την Ελληνική ιθαγένεια βάσει αυτού, από τις 27.720 αιτήσεις που έχουν υποβληθεί[44].
  • Ηνωμένο Βασίλειο: Από την 1η Ιανουαρίου 1983, τουλάχιστον ένας γονέας πρέπει να είναι Βρετανός υπήκοος ή να έχει νομίμως "εγκατασταθεί" στη χώρα, ή μέχρι την ηλικία των 10 χρονών ανεξαρτήτως από την ιθαγένεια των γονέων.
  • Ιράν: Το Άρθρο 976(4) του Αστικού Κώδικα του Ιράν παραχωρεί ιθαγένεια με τη γέννηση σε άτομα γεννημένα στο Ιράν από ξένους γονείς αν ένας ή και οι δύο γονείς έχουν γεννηθεί στο Ιράν[45].
  • Δημοκρατία της Ιρλανδίας: Στις 1 Ιανουαρίου 2005, ο νόμος τροποποιήθηκε απαιτώντας τουλάχιστον ένας γονέας να είναι Ιρλανδός πολίτης, Βρετανός πολίτης, τέκνο κατοίκου με δικαίωμα μόνιμης διαμονής στην Ιρλανδία, ή τέκνο νόμιμα διαμένοντα τρία χρόνια από τα τελευταία τέσσερα στη χώρα (εκτός από σπουδαστές και αιτούμενους ασύλου)[32].
  • Ισπανία: Τέκνο γεννημένο στην Ισπανία σε ξένους γονείς μπορεί να αποκτήσει την Ισπανική ιθαγένεια από τη γέννηση αν κάποιους από τους γονείς είναι μόνιμος κάτοικος ή διαμένει νόμιμα στην Ισπανία κατά το χρόνο της γέννησης.
  • Καμπότζη: Το 1996, η Καμπότζη άλλαξε το νόμο χορηγώντας ιθαγένεια μόνο στα παιδιά που γεννιούνται από γονείς που διαμένουν νόμιμα στο Βασίλειο της Καμπότζης (βάσει του Άρθρου 4(2)(α) του Νόμου Ιθαγένειας του 1996)of the 1996[46].
  • Κολομβία: άτομο που γεννιέται στην Κολομβία με τουλάχιστον ένα γονεά πολίτη της Κολομβίας ή μόνιμο κάτοικο, γίνεται αυτόματα πολίτης της Κολομβίας.
  • Μαλαισία: Άτομο που γεννιέται στη Μαλαισία την ή μετά την 16η Σεπτεμβρίου 1963 με τουλάχιστον έναν γονέα πολίτη της Μαλαισίας ή μόνιμου κατοίκου, αποκτά αυτομάτως την Μαλαισιανή ιθαγένεια.
  • Μαρόκο: Άτομο που γεννήθηκε στο Μαρόκο από γονείς επίσης γεννημένους στο Μαρόκο, και των οποίων η μετανάστευση είναι νόμιμη, μπορούν να κάνουν αίτηση για να γίνουν Μαροκινού δύο χρόνια πριν την ενηλικίωσή τους[47].
  • Μπαχρέιν: Παιδιά που γεννήθηκαν από ξένο πατέρα με νόμιμη άδεια παραμονής που και ο ίδιος γεννήθηκε στο Μπαχρέιν έχουν δικαίωμα ιθαγένειας[48].
  • Ναμίμπια: Άτομο γεννημένο στην Ναμίμπια σε πολίτη της Ναμίμπια ή ξένο γονέα με μόνιμη κατοικία στη Ναμίμπια, είναι πολίτης της από τη γέννηση.
  • Νέα Ζηλανδία[32]: Από τη 1η Ιανουαρίου 2006 άτομο που γεννιέται στη Νεά Ζηλανδία αποκτά την ιθαγένεια της Νέας Ζηλανδίας από τη γέννηση μόνο αν τουλάχιστον ένας γονέας ήταν Νεοζηλανδός πολίτης ή μόνοιμος κάτοικος, ή προκειμένου το άτομο αυτό να μην καταστεί ανιθαγενές[49].
  • Νότια Αφρική[32]: Από της 6 Οκτωβρίου 1995 άτομο που γεννιέται στη Νότιο Αφρική σε Νοτιοαφρικανούς πολίτες ή μόνιμους κατοίκους λαμβάνει αυτόματα την ιθαγένεια.
  • Πορτογαλία: Παιδί που γεννιέται σε Πορτογαλική επικράτεια και δεν κατέχει άλλη ιθαγένεια, είναι Πορτογάλος πολίτης. Επίσης, άτομο που γεννιέται από ξένους γονείς που δεν υπηρετούσαν τις χώρες τους κατά τη γέννηση είναι Πορτογάλος πολίτης αν δηλώσει ότι αυτό επιθυμεί και με τον όρο ότι ένας από τους γονείς κατοικούσε στην Πορτογαλία για τουλάχιστον πέντε χρόνια μέχρι τη γέννηση[50].
  • Σουδάν: Άτομο που γεννήθηκε πριν το 1994 λαμβάνει την ιθαγένεια του Σουδάν με τη γέννηση αν ο πατέρας του είχε γεννηθεί επίσης στο Σουδάν. Αν ο πατέρας του δεν είχε γεννηθεί στο Σουδάν, μπορεί να αιτηθεί στον Υπουργό για να του χορηγηθεί η ιθαγένεια του Σουδάν[51][52].
  • Ταϊλάνδη: Πριν το 1972 η Ταϊλάνδη είχε σύστημα βασισμένο μόνο στο δίκαιο του εδάφους, αλλά κατόπιν λόγω παράνομης μετανάστευσης από την Μπούρμα, ο Εθνικός Νόμος τροποποιήθηκε απαιτώντας ότι και οι δύο γονείς πρέπει να έχουν νόμιμη διαμονή και διαβίωση στην Ταϊλάνδη για τουλάχιστον πέντε χρόνια, προκειμένου το παιδί τους να αποκτήσει με τη γέννηση τη Ταϊλανδέζικη ιθαγένεια[53][54]. Παραπέρα, κάποιος που έχει Ταϊλανδέζικη ιθαγένεια μόνο λόγω γέννησης στην Ταϊλάνδη, μπορεί να την απολέσει βάσει διάφορων όρων (όπως να διαμένει στο εξωτερικό), κάτι που δεν ισχύει για τους πολίτες που έχουν ιθαγένεια βάσει του δίκαιου του αίματος[55].
  • Τυνησία: Άτομα που γεννιούνται στην Τυνησία είναι πολίτες από τη γέννηση αν ο πατέρας τους και ο παππούς τους είχαν γεννηθεί στην Τυνησία. Επιπλέον, το άτομο πρέπει να δηλώσει πριν να ενηλικιωθεί (20 χρονών) ότι θέλει να γίνει πολίτης της Τυνησίας[56].
  • Χιλή: Το Σύνταγμα του 1980 άλλαξε το Νόμο Ιθαγένειας της Χιλής ορίζοντας ότι τα παιδιά που γεννιούνται στη Χιλή από μη έχοντες ιθαγένεια γονείς πρέπει να κάνουν αίτηση για ιθαγένεια, και αυτή η αίτηση να γίνει δεκτή από την κυβέρνηση[57].
  • Χονγκ Κονγκ: Από τη μεταβίβαση της κυριαρχίας του Χονγκ Κονγκ από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Κίνα τον Ιούλιο του 1997, τα περισσότερα πολιτικά δικαιώματα και η δυνατότητα απόκτησης των περισσοτέρων δικαιωμάτων ισχύουν στους μόνιμους κατοίκους ανεξαρτήτως ιθαγένειας. Αντιθέτως, η κάτοικοι της Κίνας που δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι (όπως της κυρίως Κίνας και του Μακάο) δεν δικαιούνται αυτά τα δικαιώματα και προνόμια. Ο Νόμος του Χονγκ Κονγκ ότι όλοι οι πολίτες της Κίνας που γεννήθηκαν στην επικράτειά του είναι μόνιμοι κάτοικοι και έχουν το δικαίωμα διαμονής στο Χόνγκ Κόνγκ. Η περίπτωση του 2001 Διεύθυνση Μετανάστευσης εναντίον Chong Fung Yuen διευκρίνισε ότι οι γονείς δεν χρειάζεται να έχουν το δικαίωμα διαμονής[58], και ως συνέπεια, πολλές γυναίκες από την Κίνα άρχισαν να πηγαίνουν στο Χονγκ Κονγκ για να γεννήσουν. Μέχρι το 2008, ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν στο Χονγκ Κονγκ από την Κίνα αυξήθηκαν 25 φορές απ’ ό, τι πέντε χρόνια πριν[59][60]. Οι μη πολίτες της Κίνας που γεννιούνται σε μη πολίτες της Κίνας με μόνιμη κατοικία στο Χονγκ Κονγκ, αποκτούν επίσης δικαίωμα μόνιμης κατοικίας με τη γέννηση. Άλλα άτομα πρέπει να έχουν "κατοικήσει κανονικά" στο Χονγκ Κονγκ επτά συνεχόμενα χρόνια, προκειμένου να αποκτήσουν δικαίωμα μόνιμης διαμονής (Άρθρα 24(2) και 24(5))[61].

Κατάργηση του δικαίου του εδάφους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάποιες χώρες που πριν καταγράφονταν σε αυτές που είχαν δίκαιο του εδάφους το έχουν καταργήσει πλήρως, παρέχοντας ιθαγένεια μόνο σε παιδιά που γεννιούνται στη χώρα και (τουλάχιστον) ο ένας γονέας είναι πολίτης.

  • Ινδία: Κατήργησε το δίκαιο του εδάφους στις 3 Δεκεμβρίου 2004, ως αντίδραση στην παράνομη μετανάστευση από το γειτονικό Μπαγκλαντές. Το δίκαιο του εδάφους ήδη είχε υποχωρήσει στην Ινδία από το 1987[62]
  • Μάλτα: Άλλαξε την αρχή της ιθαγένειας στο δίκαιο του αίματος την 1η Αυγούστου 1989 με μια κίνηση που επίσης χαλάρωσε τους περιορισμούς για την πολλαπλή ιθαγένεια[63].

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Vincent, Andrew (2002). Nationalism and particularity. Cambridge; New York: Cambridge University Press. 
  2. ↑ Rotunda, Ronald D. (16 September 2010). «Birthright citizenship benefits the country». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-11. https://web.archive.org/web/20120311070207/http://articles.chicagotribune.com/2010-09-16/news/ct-oped-0916-birthright-20100916_1_birthright-citizenship-illegal-aliens-alien-parents. Ανακτήθηκε στις 2016-09-26. 
  3. ↑ Smith, Morgan (16 August 2010). «Repeal Birthright Citizenship — and Then What?». Texas Tribune. http://www.texastribune.org/immigration-in-texas/immigration/repeal-birthright-citizenship--and-then-what/. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Feere, Jon (2010). «Birthright Citizenship in the United States: A Global Comparison». Center for Immigration Studies. 
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 5,18 5,19 5,20 5,21 5,22 5,23 5,24 5,25 5,26 5,27 5,28 «Nations Granting Birthright Citizenship». NumbersUSA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2009. 
  6. ↑ Gilbertson, Greta (1 Ιανουαρίου 2006). «Citizenship in a Globalized World». Migration Policy Institute. 
  7. ↑ Vink, M.· de Groot, G. R. (2010). Birthright Citizenship: Trends and Regulations in Europe. Comparative Report RSCAS/EUDO-CIT-Comp. 2010/8 (PDF). Florence: EUDO Citizenship Observatory. σελ. 35. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  8. ↑ 8,0 8,1 w:fr:Droit du sol
  9. ↑ Guimezanes, Nicole. "What Laws for Naturalisation?" The OECD Observer. Paris: June/July 1994. , Iss. 188; pg. 24, 3 pgs (Cites legislation for Australia, Austria, Belgium, Canada , Denmark, Finland, France, Ireland, Italy, Japan, Luxembourg, Netherlands, New Zealand, Norway, Portugal, Spain, Sweden, Switzerland, Turkey, United Kingdom and the United States)
  10. ↑ Σύνταγμα της Αντίγκουα και Μπαρμούντα: ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ| ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΣΥΝΑΤΑΓΜΑΤΟΣ| Εδάφιο 113 Αρχειοθετήθηκε 2015-04-17 στο Wayback Machine. Τα παρακάτω πρόσωπα γίνονται πολίτες στην ημερομηνία γεννήσεώς τους στις ή μετά την 1η Νοεμβρίου 1981-α. κάθε άτομο που γεννιέται στην Αντίγκουα και Μπαρμπούντα: Δεδομένου ότι αυτό το άτομο δεν μπορεί να αποκτήσει την ιθαγένεια βάσει της παρούσης παραγράφου αν κατά τη γέννησή του- i. κανένας από τους γονείς του δεν είναι πολίτης και κάποιος από αυτούς κατέχει ασυλία τέτοια που παρέχεται σε αποστολή ξένου κυρίαρχου κράτους που υπηρετεί στην Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, ή ii. κάποιος από τους γονείς του είναι πολίτης χώρας με την οποία η Αυτού Μεγαλειότητα είναι σε πόλεμο και η γέννηση συμβεί σε μέρος τότε υπό κατοχή από εκείνη τη χώρα
  11. ↑ Jon Feere, "Birthright Citizenship in the United States: A Global Comparison," Center for Immigration Studies
  12. ↑ Σύνταγμα της Βενεζουέλα Κεφάλαιο II, Ιθαγένεια και Υπηκοότητα, ΜΕ¨ρος Πρώτο, Ιθαγένεια, Άρθρο 32: Αρχειοθετήθηκε 2017-02-26 στο Wayback Machine. Είναι πολίτες της Βενεζουέλας* από τη γέννηση: (1) Κάθε άτομο που γεννιέται στην επικράτεια της Δημοκρατίας
  13. ↑ Άρθρο 12α του Ομοσπονδιακού Συντάγματος αναφέρει ότι στους Βραζιλιάνους περιλαμβάνονται, "α) αυτοί που γεννιούνται στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας, ακόμα κι αν έχουν ξένους γονείς, δεδομένου ότι δεν είναι σε υπηρεσία στην χώρα". «Neoconstitucionalismo - Análise histórica». JusBrasil. a) os nascidos na República Federativa do Brasil, ainda que de pais estrangeiros, desde que estes não estejam a serviço de seu paí 
  14. ↑ Το Σύνταγμα της Κοινοπολιτείας της Ντομίνικα Κεφάλαιο VII Ιθαγένεια 98 (βλ. παραπάνω όπως το Μπαρμπάντος)
  15. ↑ Constitution of the United States Amendment XIV Section 1.
  16. ↑ United States v. Wong Kim Ark 169, US 649 και Ryan, John M. (27 August 2009). «Letters: U.S. citizenship». Silver City Sun-News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-16. https://web.archive.org/web/20110716022820/http://www.scsun-news.com/ci_13217786. Ανακτήθηκε στις 6 September 2009. 
  17. ↑ «CITIZENSHIP LAW OF CANADA: PART I THE RIGHT TO CITIZENSHIP: Persons who are citizens Section 3. (1) Subject to this Act, a person is a citizen if (a) the person was born in Canada after 14 February 1977...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  18. ↑ Το Σύνταγμα της Κόστα Ρίκα: Τίτλος II ΑΡΘΡΟ 13: Αρχειοθετήθηκε 2012-02-04 στο Wayback Machine. Οι παρακάτω είναι Κοσταρικανοί από γέννηση: …2. Τέκνο που γεννήθηκε στο εξωτερικό σε Κοσταρικανό πατέρα ή μητέρα, και που καταγράφηκε ως τέτοιος στο Δημοτολόγιο από τον Κοσταρικανό γονέα όσο ήταν ανήλικος ή με τη θέλησή του μέχρι την ηλικία των 25 ετών..."
  19. ↑ The Constitution of Lesotho Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine., chap. IV, sec. 38 | CHAPTER IV CITIZENSHIP: 38. Persons born in Lesotho after the coming into operation of the Constitution
  20. ↑ CONSTITUCIÓN POLÍTICA DE LOS ESTADOS UNIDOS MEXICANOS – Constitución publicada en el Diario Oficial de la federación el 5 de febrero de 1917 – TEXTO VIGENTE – Última reforma publicada DOF 07-07-2014 Αρχειοθετήθηκε 2014-12-15 στο Wayback Machine. Capítulo II De los Mexicanos – Artículo 30. La nacionalidad mexicana se adquiere por nacimiento o por naturalización A) Son mexicanos por nacimiento: I. Los que nazcan en territorio de la República, sea cual fuere la nacionalidad de sus padres. (Μετάφραση: "Μεξικάνοι από τη γέννηση είναι: I. Οι γεννημένοι στην επικράτεια της Δημοκρατίας, ανεξάρτητα από την ιθαγένεια των γονέων τους")
  21. ↑ Σύνταγμα του Μπελίζ: ΜΕΡΟΣ III Ιθαγένεια, εδάφιο 24 "24. Κάθε άτομο που γεννιέται στο Μπελίζ την ή μετά από την Ημέρα της Ανεξαρτησίας του θα γίνεται πολίτης του Μπελίζ την ημερομηνία της γέννησής του: Δεδομένου ότι αυτό το άτομο δεν μπορεί να αποκτήσει την ιθαγένεια βάσει της παρούσης παραγράφου αν κατά τη γέννησή του αν κατά τη γέννησή του η πατέρα ή η μητέρα είναι πολίτης χώρας με την οποία το Μπελίζ είναι σε πόλεμο και η γέννηση συμβεί σε μέρος που είναι υπό κατοχή αυτής της χώρας"
  22. ↑ Σύνταγμα των Μπαρμπάντος: ΚΕΦΑΛΑΙΟ II ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ Άτομα που γεννιούνται στα Μπαρμπάντος μετά την 29η Νοεμβρίου 1966: Εδάφιο 4: Κάθε άτομο που γεννιέται στα Μπαρμπάντος μετά την 29η Νοεμβρίου 1966 θα γίνεται πολίτης των Μπαρμπάντος την ημερομηνία γέννησής του: Δεδομένου ότι αυτό το άτομο δεν μπορεί να αποκτήσει την ιθαγένεια βάσει της παρούσης παραγράφου αν κατά τη γέννησή του- α. ο πατέρας του κατέχει ασυλία τέτοια που παρέχεται σε αποστολή ξένου κυρίαρχου κράτους διαπιστευμένη στην Αυτού Μεγαλειότητα αντιπροσωπευόμενης από την Κυβέρνηση Της των Μπαρμπάντος και κανένας από τους γονείς του δεν είναι πολίτης των Μπαρμπάντος, ή β. ο πατέρας του είναι αλλοδαπός εχθρικού κράτους και η γέννηση συμβεί σε τόπο υπό κατοχή από αυτό τον εχθρό
  23. ↑ "Είναι η άποψη του Τμήματος ότι η νομοθεσία θα πρέπει να τροποποιηθεί για να ορίζει (όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Μπαχάμες) ότι τα παιδιά που γεννιούνται στα Μπαρμπάντος δεν θα καθίστανται πολίτες των Μπαρμπάντος παρά μόνο αν τουλάχιστον ένας γονέας κατά τη γέννηση έχει καθεστώς μόνιμου κάτοικου των Μπαρμπάντος. Επιπροσθέτως, άτομο που γεννιούνται στα Μπαρμπάντος δεν θα πρέπει να γίνονται πολίτες αν οι γονείς κατοικούν παράνομα στα Μπαρμπάντος" http://www.foreign.gov.bb/Userfiles/File/IMMIGRATION%20POLICIES.pdf Αρχειοθετήθηκε 2017-01-27 στο Wayback Machine.; see also, Jon Feere, "Birthright Citizenship in the United States: A Global Comparison," Center for Immigration Studies, http://www.cis.org/birthright-citizenship
  24. ↑ UN Refugee Agency: Νόμος Ιθαγένειας του Πακιστάν, 1951, Μέρος 4. Ιθαγένεια από γέννηση: Κάθε άτομο που γεννιέται στο Πακιστάν μετά την ισχύ του παρόντος Νόμου θα είναι πολίτης του Πακιστάν από τη γέννηση.
  25. ↑ CONSTITUCIÓN POLÍTICA DE LA REPÚBLICA DE PANAMÁ DE 1972, REFORMADA POR LOS ACTOS REFORMATORIOS DE 1978, Y POR EL ACTO CONSTITUCIONAL DE 1983 - TITULO II: NACIONALIDAD Y EXTRANJERIA: ARTICULO 8. La nacionalidad panameña se adquiere por el nacimiento, por la naturalización o por disposición constitucional - ARTICULO 9: "Son Panameños por nacimientos: 1) Los nacidos en el territorio nacional | (μετάφραση) Παναμέζοι από γέννηση: 1) Αυτοί που γεννιούνται στην εθνική επικράτεια"
  26. ↑ Manby, Bronwen (2010). «Citizenship Law in Africa: A Comparative Study» (PDF) (2nd έκδοση). Open Society Institute. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2013. 
  27. ↑ United Nations High Commissioner for Refugees. «Νόμος Ιθαγένειας της Τανζανίας, 1995». Refworld. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2013. 5. Άτομα που γεννιούνται στην Ηνωμένη Δημοκρατία την ή μετά την Ημέρα της Ένωσης (1) Με τις προϋποθέσεις του εδαφίου (2), κάθε άτομο που γεννιέται στην Ηνωμένη Δημοκρατία την ή μετά την Ημέρα της Ένωσης θα θεωρείται ότι έχει γίνει και θα συνεχίζει να είναι πολίτης της Ηνωμένης Δημοκρατίας με ισχύ από την ημερομηνία της γέννησής του, και με την ισχύ αυτού του Νόμου θα γίνει και θα συνεχίζει να είναι πολίτης της Ηνωμένης Δημοκρατίας, με τα προβλεπόμενα από το εδάφιο 30.5 
  28. ↑ Σύνταγμα της Τζαμάικα Κεφάλαιο II Ιθαγένεια 3B.-(1): Κάθε άτομο που γεννιέται στην Τζαμάικα θα γίνεται πολίτης της Τζαμάικα – α. την έκτη Αυγούστου 1962, σε περίπτωση γέννησης πριν αυτήν την ημερομηνία, β. την ημέρα της γέννησής του, σε περίπτωση που γεννηθεί μετά την 6η Αυγούστου 1962.
  29. ↑ Σύνταγμα του Τουβαλού Μέρος III Εδάφιο 45. Ιθαγένεια με τη γέννηση: Αρχειοθετήθηκε 2011-06-06 στο Wayback Machine. (1) Με τους όρους των περιπτώσεων (3) και (4), άτομο που γεννιέται στο Τουβαλού την ή μετά την ημέρα ισχύος του παρόντος Συντάγματος είναι πολίτης από γέννηση του Τουβαλού." (η περιπτώση 3 αφορά τα παιδιά ξένων διπλωματών και το 4 τα παιδιά εμπολέμων σε περίοδο πολέμου
  30. ↑ Wikisource:Constitution of the Republic of Trinidad and Tobago/Chapter 2
  31. ↑ Fiji Σύνταγμα: κεφάλαιο 3, Μέρος 10, Ιθαγένεια με τη γέννηση: Κάθε παιδί που γεννιέται στα Φίτζι την ή μετά από τη μέρα της έναρξης ισχύος του παρόντος Συντάγματος γίνεται πολίτης την ημερομηνία γέννησής του, εκτός αν κατά αυτήν την ημερομηνία: (α) γονέας του παιδιού έχει διπλωματική ασυλία που παρέχεται σε αποστολές ξένων κυρίαρχων δυνάμεων διαπιστευμένων στα Φίτζι, και (β) κανένας από τους γονείς δεν είναι πολίτης των Φίτζι.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 32,4 32,5 Mancini, JoAnne; Finlay, Graham (September 2008). «'Citizenship Matters': Lessons from the Irish citizenship referendum». American Quarterly (American Quarterly) 60 (3): 575–599. doi:10.1353/aq.0.0034. https://archive.org/details/sim_american-quarterly_2008-09_60_3/page/575. 
  33. ↑ NumbersUSA: "Nations Granting Birthright Citizenship" Αρχειοθετήθηκε 2018-06-19 στο Wayback Machine. retrieved 22 October 2011
  34. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  35. ↑ Human Rights Brief: "The Constitution and the Right to Nationality in the Dominican Republic" Αρχειοθετήθηκε 2016-09-19 στο Wayback Machine. 29 October 2010
  36. ↑ Soros.org: "A Crisis of Nationality: Dominicans of Haitian Descent" October 2013
  37. ↑ Ezequiel Abiu Lopez; Danica Coto (27 September 2013). «Dominican Republic To End Citizenship Of Those Whose Parents Entered Illegally». Huffington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 November 2013. https://web.archive.org/web/20131114231248/http://www.huffingtonpost.com/2013/09/27/dominican-republic-citize_n_4002844.html?utm_hp_ref=mostpopular. 
  38. ↑ «A storm in Hispaniola». The Economist. 7 December 2013. http://www.economist.com/news/americas/21591203-and-no-agreement-how-many-have-been-cut-citizenship-storm-Hispaniola. 
  39. ↑ Junta Central Electoral: Inventario de extranjeros en Registro Civil 1929–2007 por mandato de Sentencia TC/0168/13 November 2013
  40. ↑ Respuesta al artículo del periódico New York Times: "Dominicans of Haitian Descent Cast Into Legal Limbo by Court"
  41. ↑ π.χ. παιδί που γεννιόταν στην Ελλάδα από ξένους γονείς είχε δικαίωμα να ζητήσει την Ελληνική ιθαγένεια με την ενηλικίωσή του (Νόμος Ιθαγένειας 1835, Άρθρο 2), παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα αγνώστου πατέρα και μητέρας (Ελληνικός Αστικός Κώδικας 1856. Άρθρο 14, Παράγραφος 3)παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα και δεν αποκτά αυτόματα άλλη ιθαγένεια (Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας 1955, Άρθρο 1, Παράγραφος 4)
  42. ↑ Άρθρο 1, Παράγραφος 2, Νόμος 3284/2004 (ΦΕΚ 217/Α/10-11-2004)
  43. ↑ Άρθρο 1Α
  44. ↑ Κυβέρνηση: Έχουν εγκριθεί 6.029 αιτήσεις ιθαγένειας για παιδιά μεταναστών, Το Βήμα
  45. ↑ «Civil Code of Iran (last amended 1985)». United Nations High Commission for Refugees. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2012. 
  46. ↑ title Law on Nationality of 20 August 1996 (unofficial translation)published by the United Nations High Commission for Refugees Αρχειοθετήθηκε 2012-11-20 στο Wayback Machine. CHAPTER II KHMER NATIONALITY/CITIZENSHIP BY BIRTH ...shall obtain Khmer nationality/citizenship, by having been born in the Kingdom of Cambodia: a. any child who is born from a foreign mother and father (parents) who were born and living legally in the Kingdom of Cambodia.
  47. ↑ «الاستقبال-الأجانب في المغرب-الأجانب المقيمون-اكتساب الجنسية المغربية». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  48. ↑ «Part one of Bahraini citizenship» (PDF). Ref world. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2015. 
  49. ↑ New Zealand Visa Bureau: "1000 kids face deportation or being orphaned for breaching New Zealand visa rules" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. 7 October 2011
  50. ↑ «Portuguese Nationality Act» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  51. ↑ http://www.refworld.org/pdfid/502cc1b92.pdf
  52. ↑ «خدمات الجنسية». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  53. ↑ «Thailand». Republic of the Philippines: Office of the Solicitor General. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2012. 
  54. ↑ Yang, Bryant (2009). «Life and Death Away from the Golden Land: The Plight of Burmese Migrant Workers in Thailand». Thailand Law Journal 12 (1). http://www.thailawforum.com/articles/Burmese-Migrants-in-Thailand-7.html. Ανακτήθηκε στις 2012-06-22. 
  55. ↑ «Amendments to the Nationality Act 2008». Government Gazette of Thailand 125. 2008-02-27. http://www.thailawforum.com/database1/Amendments-to-the-nationality-act.html. Ανακτήθηκε στις 2012-06-22. 
  56. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  57. ↑ Constitution of the Republic of Chile, chap. II, art. 10, par. 1 (Spanish text; English version Αρχειοθετήθηκε 2011-05-14 στο Wayback Machine. without recent changes) Article 10.- Chileans are: 1.- Persons born in the territory of Chile, with the exception of those children of foreigners who are in Chile serving their government, as well as those children of transient foreigners. However, all may opt for the Chilean nationality.
  58. ↑ Chen, Albert H. Y. (2011). «The Rule of Law under 'One Country, Two Systems': The Case of Hong Kong 1997–2010». National Taiwan University Law Review 6 (1): 269–299. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-10-25. https://web.archive.org/web/20161025110706/http://www.law.ntu.edu.tw/ntulawreview/articles/6-1/09-Article-Albert%20H.%20Y.%20Chen_p269-299.pdf. Ανακτήθηκε στις 2011-10-04. 
  59. ↑ «Babies Born in Hong Kong to Mainland Women». Hong Kong Monthly Digest of Statistics. September 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-11-25. https://web.archive.org/web/20111125040302/http://www.statistics.gov.hk/publication/feature_article/B71109FB2011XXXXB0100.pdf. Ανακτήθηκε στις 2011-10-04. 
  60. ↑ «內地來港產子數目5年急增25倍 香港擬收緊綜援». People's Daily. 2008-03-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-18. https://web.archive.org/web/20120118221836/http://hm.people.com.cn/BIG5/85423/6976796.html. Ανακτήθηκε στις 2011-10-05. 
  61. ↑ «Basic Law of Hong Kong». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016. 
  62. ↑ Sadiq, Kamal (2008). Paper Citizens: How Illegal Immigrants Acquire Citizenship in Developing Countries. Oxford University Press. σελ. 10. ISBN 978-0-19-537122-2. 
  63. ↑ Bauböck, Rainer· Bernhard Perchinig· Wiebke Sievers (2007). Citizenship policies in the new Europe. Amsterdam University Press. σελ. 247. ISBN 978-90-5356-922-1. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δίκαιο_του_εδάφους&oldid=10875945"