Δανικό και νορβηγικό αλφάβητο

Το Δανικό και το Νορβηγικό αλφάβητο βασίζεται στο Λατινικό αλφάβητο και αποτελείται από τα παρακάτω 29 γράμματα, (καθιερώθηκαν στη Νορβηγία το 1917 και στη Δανία το 1955)

Κεφαλαία γράμματα

A

B

C

D

E

F

G

H

I

J

K

L

M

N

O

P

Q

R

S

T

U

V

W

X

Y

Z

Æ

Ø

Å

Μικρά

a

b

c

d

e

f

g

h

i

j

k

l

m

n

o

p

q

r

s

t

u

v

w

x

y

z

æ

ø

å

Τα γράμματα c, q, w, x και z δε χρησιμοποιούνται στην προφορά των ενδογενών λέξεων. Σπάνια χρησιμοποιούνται στα Νορβηγικά, όπου συνήθως η ορθογραφία των γλωσσικών δανείων προσαρμόζεται στο τοπικό σύστημα προφοράς. Στον αντίποδα, τα Δανικά τείνουν να διατηρούν την αυθεντική προφορά των γλωσσικών δανείων. Συγκεκριμένα, ένα ‘c’ που «αντιπροσωπεύει» το /s/ σχεδόν ποτέ δεν προσαρμόζεται σε ‘s’ στα Δανικά, όπως θα συνέβαινε στα Νορβηγικά. Πολλές λέξεις με Λατινική ρίζα διατηρούν το ‘c’ ηχητικά στη Δανική προφορά.

Διφορούμενη η ειδική προφορά

Το "C" προφέρεται ως "σ" - π.χ. celle(σέλε) = κελί, ή "κ" - π.χ. cabin(κάμπιν) = καμπίνα. Το "O" προφέρεται ως "ου" - π.χ. "fort"(φουρτ) = γρήγορα, ή "ο" - π.χ. form(φορμ) = σχήμα. Το "U" προφέρεται ως "ου", μερικές φορές στενό. Το "Υ" προφέρεται ως βαθύ "ι" - π.χ. ymt(ιμτ) = υπαινιγμός. Ο δίφθογγος "Æ" προφέρεται ως φαρδύ "α" - π.χ. ære(άρε) = περιοπή. Το "Ø" προφέρεται ως "ε" - π.χ. øl(ελ) = μπίρα. Το "Å" προφέρεται ως "ο" - π.χ. åbor(όμπορ) = πέρκα.