Τα γεγονότα ή τα δεδομένα που περιγράφει το λήμμα έχουν μεταβληθεί και χρειάζεται ενημέρωση με πιο πρόσφατες πληροφορίες. Παρακαλούμε βελτιώστε το λήμμα ενημερώνοντάς το, μη ξεχνώντας να αναφέρετε και αξιόπιστες πηγές.
Η σύγκρουση των εβραϊκών και αραβικών κοινοτήτων στο Ισραήλ με τη Δυτική Τράπεζα είναι σε ισχύ από το 1948.[1] Μετά την κατάληψη της Δυτικής Τράπεζας, το Ισραήλ ξεκίνησε να εγκαθίσταται εκεί ; γεγονός που αποτελεί εμπόδιο στη διαδικασία ειρήνης.[2] Οι εντάσεις παρέμειναν καθώς η Χαμάς, που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, εκτοξεύει πυραύλους στο έδαφος του Ισραήλ με το τελευταίο να απαντά με τον ίδιο τρόπο.[3]
Επηρεασμένοι από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι ΗΠΑ και άλλες κυβερνήσεις ξεκίνησαν προσπάθεια να περιορίσουν την τρομοκατία.[4] Με την υποστήριξη του NATO, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το Αφγανιστάν (υπό τον έλεγχο των Ταλιμπάν) και έριξαν την κυβέρνηση.[5] Δυο χρόνια μετά, με την πρόφαση ότι η κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσσεΐν κατείχε όπλα μαζικής καταστροφής,[6] οι ΗΠΑ κατέλαβαν το Ιράκ και εκδίωξαν τον Σαντάμ Χουσεΐν[7] ; ύστερα οι ΗΠΑ επέβαλαν την κυριαρχία τους στην περιοχή.[8] Ωστόσο, οι επεμβάσεις παρέμειναν ενεργές και στις δυο χώρες, για πολύ καιρό μετά την επέμβαση των ΗΠΑ.[9]
Μετά την πτώση του Ουκρανού προέδρου Viktor Yanukovych, οι Ρώσοι στρατιώτες απέκτησαν τον έλεγχο σε στρατηγικές θέσεις στην ουκρανική περιοχή της Κριμέας και συνεπώς προσάρτησαν την περιοχή στη Ρωσία μετά από ένα δημοψήφισμα εν μέσω κυβερνητικών συγκρούσεων.[10] Στους επόμενους μήνες, οι πορείες στο Donbass οδήγησαν σε μια στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στην κυβέρνηση της Ουκρανίας και στις δυνάμεις της Ρωσίας.
Στα τέλη 2013, μια τρομοκρατική οργάνωση με τον τίτλο Ισλαμικό Κράτος προχώρησε σε γρήγορες εδαφικές προσαρτήσεις στο Ιράκ και τη Συρία. Τον Ιούνιο 2013 κατέλαβε τη Μοσούλη[11] και έκανε πρωτεύουσά του τη Ράκκα.[12] Αρκετοί διεθνείς συνασπισμοί σχηματίστηκαν για να πολεμήσουν το Ισλαμικό Κράτος.[13][14] Τον Δεκέμβριο 2017, το Ισλαμικό Κράτος είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους του.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου στην Υεμένη, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κατέλαβαν μέρη της Υεμένης προκειμένου να σταματήσουν την κυβέρνηση Houthi.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο.
Fighting between the Colombian government, left-wing guerrillas, and various paramilitary factions had been ongoing since 1964. However, at the start of the decade, only two major groups remained, FARC and ELN.[15] Since 2012, both groups have been in peace talks with the government, with FARC and the government signing a ceasefire in 2016.[16]
Since 2004, Pakistan has been fighting an insurgency by various armed militant groups in the country.[17] The violence has killed almost 57,000 people since,[18] with over 3 million more affected.[19] By 2014, however, casualties from terrorist and militant attacks had dropped by around 40%.[20]
Following a rise in criminal violence as a result of drug trafficking in the country, Mexican President Felipe Calderón declared a war on drugs in December 2006.[21] Since the start of the war, the death toll from drug violence had sharply increased.[22] Arrests of key cartel leaders led to increasing violence as cartels fought for control of trafficking routes into the United States.[23][24][25]
In 2009, Al-Shabaab, an Islamist militant group, began waging an insurgency against the newly formed Transitional Federal Government. In 2011, the federal government captured Mogadishu[26] and subsequently retook several towns across the country.[27] Since then, the government has attempted to clean out the remaining Al-Shabaab strongholds with help from AMISOM soldiers.[28]
The Boko Haram insurgency began when the jihadistrebel group started an armed rebellion against the government of Nigeria.[29] In 2015, the group pledged alliance to ISIL.[30] It has since been called the world's deadliest terrorist group.[31][32]
Protests erupted in Syria against President Bashar al-Assad's rule, with police and the army sent in to crack down on protesters.[33][34] They later morphed into war after army officers defected to the opposition, forming the Free Syrian Army (FSA).[35] The war allowed for Islamic extremist groups like Al-Nusra Front and ISIL to temporarily take control of vast amounts of territory.
Τον Ιανουάριο 2012, ξεκίνησε η επανάσταση στο βόρειο Μάλι. Με την καθαίρεση του προέδρου Amadou Toumani Touré με τη μορφή πραξικοπήματος, καταλήφθηκε το βόρειο Μάλι[36] και κηρύχθηκε ως το ανεξάρτητο κράτος του Azawad.[37] Ωστόσο, ποικίλες ισλαμιστικές ομάδες πήραν πίσω το βόρειο Μάλι και επέβαλαν τον νόμο της σαρία στην περιοχή.[38]
Ενώ έχει προηγηθεί μια δεκαετής παρουσία στην περιοχή Houthi,[39] ο Εμφύλιος Πόλεμος της Υεμένης ξεκίνησε ανάμεσα στον τότε ηγέτη της κυβέρνησης της Υεμένης, Abdrabbuh Mansur Hadi, και τον στρατό του Houthi, μαζί με τους υποστηρικτές και συμμάχους τους. Και οι δυο πλευρές ισχυρίζονται ότι θα αλλάξουν συνταγματικά την κυβέρνηση της Υεμένης.[40]
Σημειώνεται αύξηση της εγκληματικής βίας ως αποτέλεσμα της διακίνησης ναρκωτικών στη χώρα, από όταν ο Φιλιππινέζος πρόεδρος Rodrigo Duterte ορκίστηκε στις 30 Ιουνίου 2016. Έχουν προκληθεί 3,000 θάνατοι.[41]
Οι Κούρδοι, οι Ασσύριοι και οι Άραβες σε μια διαμαρτυρία προς τη συριακή κυβέρνηση στις 6 Ιανουαρίου 2012 μέσα στο Qamishli, ως μέρος της σύγκρουσης στη Ροτζάβα.
Ο ακόλουθος πίνακας περιλαμβάνει τα γεγονότα ανά περιοχή και ανά χρονολογική σειρά. Τα σημαντικά πολιτικά γεγονότα περιλαμβάνουν αλλά δεν περιορίζονται σε :
Με βάση το Άρθρο 1 του Συντάγματος των ΗΠΑ και μετά την έρευνα για τον Ντόναλντ Τραμπ στις 18 Δεκεμβρίου 2019, η Γερουσία των ΗΠΑ θα εκδικάσει την υπόθεση Τραμπ και ενδέχεται να τον καταδικάσει για ορισμένα εγκλήματα και να τον απομακρύνει από τον Λευκό Οίκο.
Από τη συνεργασία των τριών βασικών ηλιακών κύκλων ανακύπτει μια μείωση στην ηλιακή δραστηριότητα, με μια περίοδο επικεντρωμένη στη χαμηλή παροχή ενέργειας το 2020.[43] Όπως πρότεινε ο Τζον Μάντοξ το 1995, αυτή η ενέργεια ίζως μετριάσει την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά τη δεκαετία του 2020.[44]
Η NASA σχεδιάζει να στείλει μια ανθρώπινη αποστολή στη Σελήνη μέσω του προγράμματος Artemis.[45]
Το Voyager 1 και το Voyager 2 αναμένεται να σταματήσουν να εκπέμπουν στη Γη τη δεκαετία του 2020.[46]
Το SpaceX θα ηγηθεί του προγράμματος #dearMoon project, το οποίο θα πηγαίνει τους ανθρώπους σε μια δωρεάν περιήγηση γύρω από τη Σελήνη.
Η αποστολή του Mars-Grunt αναμένεται να κυκλοφορήσει στα μέσα της δεκαετίας 2020[47].
Στα μέσα της δεκαετία του 2020, εκτιμάται ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ξεπεράσει τα 8 δις κατοίκους,[49] και μέχρι το τέλος της δεκαετίας εκτιμάται ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα είναι περίπου 8.6 δις.[50]
Η Ινδία εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει την Κίνα ως προς τον πληθυσμό και το 2023 εκτιμάται ότι θα είναι η πιο πολυπληθής χώρα στη Γη.
↑Sullivan, Mark P., επιμ. (18 Δεκεμβρίου 2008). «Mexico – U.S. Relations: Issues for Congress»(PDF). CRS Report for Congress: Mexico and the 112th Congress. Congressional Research Service. σελίδες 2, 13, 14
↑«Global Terrorism Index 2015»(PDF). Institute for Economics and Peace. Νοεμβρίου 2015. σελ. 41. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 7 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.