Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δε θα τα Πάρεις Μαζί σου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δε θα τα πάρεις μαζί σου
ΣκηνοθεσίαΦρανκ Κάπρα
ΠαραγωγήΦρανκ Κάπρα
ΣενάριοΡόμπερτ Ρίσκιν
ΠρωταγωνιστέςΤζιν Άρθουρ
Τζέιμς Στιούαρτ
Λάιονελ Μπάριμορ
Σπρινγκ Μπάινγκτον
Έντουαρντ Άρνολντ
ΜουσικήΝτιμίτρι Τιόμκιν
ΦωτογραφίαΤζόσεφ Γουόκερ
ΜοντάζGene Havlick
ΕνδυματολόγοςIrene Lentz—Maud
Εταιρεία παραγωγήςColumbia Pictures
ΔιανομήColumbia Pictures, Netflix και Fandango at Home
Πρώτη προβολήCountry flag 23/8/1938
Διάρκεια121 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Τζέιμς Στιούαρτ και η Τζιν Άρθουρ σε σκηνή της ταινίας

Το Δε θα τα πάρεις μαζί σου (αγγλ. You Can't Take It With You) είναι αμερικανική κωμωδία του 1938 σε σκηνοθεσία Φρανκ Κάπρα, βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Πρωταγωνιστές αυτής της κλασικής ταινίας της χρυσής εποχής του Χόλυγουντ είναι ο Τζέιμς Στιούαρτ, η Τζιν Άρθουρ, ο Λάιονελ Μπάριμορ κι η Σπρινγκ Μπάινγκτον. Η ταινία βασίζεται στο βραβευμένο με Πούλιτζερ θεατρικό των Τζορτζ Σ. Κάουφμαν και Μος Χαρτ.

Η Άλις (Τζιν Άρθουρ), το μοναδικό φυσιολογικό μέλος της εκκεντρικής οικογένειας Σίκαμορ, εργάζεται στην εταιρία του βιομήχανου Άντονι Π. Κέρμπι (Έντουαρντ Άρνολντ). Ο Κέρμπι ετοιμάζεται να φτιάξει καινούργιο εργοστάσιο, αλλά για να το κάνει αυτό, πρέπει ν' αγοράσει 12 τετράγωνα κατοικημένης γης κι ο μόνος που δεν δέχεται να πουλήσει το σπίτι του στον Κέρμπι είναι όλως τυχαίως ο παππούς της Άλις, ο Μάρτιν Βάντερχοφ (Λάιονελ Μπάριμορ), ο οποίος παρά τις δελεαστικές προσφορές του δικηγόρου του Κέρμπι αρνείται να πουλήσει το σπίτι που στεγάζει ολόκληρη την ανέμελη οικογένεια Σίκαμορ. Τα προβλήματα διογκώνονται όταν η Άλις, γραμματέας του γιου του Κέρμπι, Τόνι (Τζέιμς Στιούαρτ) κι ο Τόνι ερωτεύονται και οι σνομπ Κέρμπι αναγκάζονται ξαφνικά να παρευρεθούν για δείπνο στο σπίτι των εκκεντρικών Σίκαμορ με τους οποίους έχουν τόσα πολλά να χωρίσουν.

Η ταινία αυτή του Φρανκ Κάπρα γυρίστηκε την περίοδο που είχαν ξεκινήσει ήδη οι προστριβές του με τον διευθυντή της Columbia, Χάρι Κον, καθώς ο Κάπρα θεωρούσε ότι έχοντας σκηνοθετήσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του στούντιο δεν λάμβανε αυτά που του άρμοζαν. Έτσι μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων του Χαμένος ορίζοντας (Lost Horizon) το 1937 έκανε ένα διάλειμμα σκεπτόμενος να σπάσει το συμβόλαιο του με την Columbia και βρισκόταν στα λόγια με τον παραγωγό Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ. Το 1938 έχοντας ήδη κερδίσει δύο όσκαρ σκηνοθεσίας, ο Κάπρα ήταν ο πιο ισχυρός άνδρας στο Χόλυγουντ κι η αμοιβή που ζητούσε από τον Σέλζνικ ήταν τεράστια. Έτσι η συμφωνία ναυάγησε κι ο Κάπρα γύρισε στην Columbia όπου ο Κον είχε αγοράσει το βραβευμένο το 1934 με Πούλιτζερ θεατρικό των Κάουφμαν και Μος You Can't Take It With You το οποίο ο Κάπρα ήθελε καιρό να σκηνοθετήσει. Ο Κον διέθεσε υψηλό προϋπολογισμό για το σκηνοθέτη και μαζί μ' αυτόν και τους: Τζέιμς Στιούαρτ, Τζιν Άρθουρ & Λάιονελ Μπάριμορ. Παράλληλα με το ξεκίνημα των γυρισμάτων ξεκίνησαν κι οι προστριβές με τον μόνιμο συνεργάτη του και σεναριογράφο Ρόμπερτ Ρίσκιν ο οποίος είχε βαρεθεί να δίνονται τα εύσημα για τη δική του δουλειά στον Κάπρα. Μετά την ολοκλήρωση της ταινίας κι ενός σεναρίου που δεν ικανοποίησε το Ρίσκιν γιατί θεωρούσε ότι οι δεύτεροι χαρακτήρες δεν ήταν ολοκληρωμένοι (οι Σίκαμορ παρουσιάζονται ως καρικατούρες χωρίς ιδιαίτερη ουσία κι ο Τζέιμς Στιούαρτ πολύ αδύναμος ως γιος των Κέρμπι), ο Ρίσκιν εγκατέλειψε την Columbia. Παρ' όλα αυτά βρέθηκε ξανά υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου κι η ταινία έφτασε την κορυφή του Box Office ως η πιο επιτυχημένη της χρονιάς.

Οι διαφορές τις ταινίας με το θεατρικό είναι αρκετές, οι κυριότερες των οποίων είναι η αναπηρία του παππού Βάντερχοφ την οποία επινόησαν ο Κάπρα με το Ρίσκιν λόγω της αρρώστιας του Μπάριμορ που τον είχε καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι καθώς και η χρήση του κυρίου Πόππινς που αντικατέστησε τους χαρακτήρες κυρία Ουέλινγκτον και μεγάλη δούκισσα του θεατρικού.

Η ταινία προτάθηκε 7 όσκαρ το και βρέθηκε συνυποψήφια για όσκαρ καλύτερης ταινίας μαζί με άλλα αριστουργήματα του κινηματογράφου όπως: Η μεγάλη χίμαιρα (La grande Illusion, 1938) του Ζαν Ρενουάρ, Ζέζεμπελ (Jezebel, 1938) του Γουίλιαμ Γουάιλερ, Ρομπέν των δασών (The Adventures Of Robin Hood, 1938) και το Κολασμένες ψυχές (Angels With Dirty Faces) και τα δύο του Μάικλ Κερτίζ και αναδείχτηκε νικήτρια. Επίσης χάρισε στο σκηνοθέτη Φρανκ Κάπρα το τρίτο του Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας μέσα σε 5 χρόνια, (είχαν προηγηθεί τα όσκαρ για το Συνέβη μια νύχτα (It Happened One Night, 1934) και για τον Πρίγκηπα των δολαρίων (Mr. Deeds Goes to Town, 1936).

Βράβευση:

Υποψηφιότητα:


  • Hart, Moss· George S. Kaufman (1936). You Can't Take It with You (Archival manuscript έκδοση). New York: Moss Hart and George S. Kaufman. OCLC 44091928. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]