Δημήτρης Ήμελλος
| Δημήτρης Ήμελλος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 12 Ιουνίου 1967 Κυψέλη, Αθήνα |
| Θάνατος | 16 Δεκεμβρίου 2024 (57 ετών) Αθήνα |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Νομική Σχολή ΕΚΠΑ, Θεατρικό Εργαστήρι «Βασίλης Διαμαντόπουλος», Δραματική Σχολή Διομήδη Φωτιάδη και Ρωσική Ακαδημία Θεατρικών Τεχνών |
| Ιδιότητα | ηθοποιός[1] και βοηθός σκηνοθέτη |
| Τέκνα | 1 |
| Βραβεύσεις | βραβείο Χορν (2001)[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Δημήτρης Ήμελλος (Αθήνα, 12 Ιουνίου 1967 - 16 Δεκεμβρίου 2024) ήταν Έλληνας ηθοποιός της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου.[3]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Κυψέλη της Αθήνας το 1967. Είχε καταγωγή από τη Νάξο και από τους δυο γονείς, από τα χωριά Φιλώτι και Απείρανθο[4]. Στην οικογένειά του ήταν τέσσερα παιδιά, δυο γιοι και δυο κόρες. Είχε ένα γιο, τον Φοίβο, σκηνοθέτη και σεναριογράφο.[3]
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Νομική Σχολή Αθηνών, εντάχθηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και έπειτα στη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη, απ’ όπου και αποφοίτησε. Σπούδασε επίσης στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας (ΓΚΙΤΙΣ) στο σκηνοθετικό τμήμα του Λεονίντ Χέιφιτς.
Από το 2001 εως το 2007 υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο ο ηθοποιός συνεργάζεται στενά. Επίσης δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος[5].
Μετά από πολύμηνη νοσηλεία συνεπεία επιπλοκών καρκίνου από τον οποίο έπασχε για δύο χρόνια, απεβίωσε στις 16 Δεκεμβρίου 2024, σε ηλικία 57 ετών.[6] Ενταφιάστηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 19 Δεκεμβρίου.[7]
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις: Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων, Οιδίπους επί Κολωνώ, Ένας υπέροχος κερατάς, Πέρσες, Αντιγόνη, Φρεναπάτη, Νοσταλγός, Αγάπης αγώνας άγονος, Αυτό που δεν τελειώνει, Μήδεια, Μολιέρος, Όνειρο, Ο Ταρτούφος, Ο ηλίθιος, Στον βυθό, Το ύστατο σήμερα, Ερωτόκριτος, Αμφιτρύων κ.α.
Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Αλιόσα του Θανάση Σκρούμπελου (1999), Beautiful people του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), Delivery του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2004), Γλυκιά μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), Bank Bang του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), Απ' τα κόκαλα βγαλμένα του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), Χρόνια πολλά του Χρήστου Γεωργίου (2017), Η δουλειά της του Νίκου Labôt (2018), Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020), και Φόνισσα της Εύας Νάθενα (2023).
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στη σειρά του Alpha Το 10 (2007–2008), σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου, καθώς και στις σειρές Καρυωτάκης, Με λένε Βαγγέλη, Ου φονεύσεις, Συγνώμη, Η ζωή εν τάφω, Σασμός, και Άγιος Παΐσιος, από τα Φάρασα στον ουρανό.
Βραβεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπήρξε ο πρώτος νέος ηθοποιός που το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη Φρεναπάτη του Τ. Κούσνερ, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού[8] και το 2005 τιμήθηκε από τους αναγνώστες του πολιτιστικού περιοδικού Αθηνόραμα με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την ερμηνεία του στο έργο Μολιέρος του Μπουλγκάκοφ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ρουμανικά) CineMagia. 28719. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
- ↑ www
.in .gr /2001 /01 /16 /culture /sto-dimitri-imello-to-brabeio-dimitri-xorn /. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2023. - ↑ 3,0 3,1 Λοβέρδου, Μυρτώ (16-09-2012). «Δημήτρης Ημελλος: Βλέπω το θέατρο ως επιστήμη». Πολιτισμός (Το Βήμα). http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=474817. Ανακτήθηκε στις 29-09-2012.
- ↑ «Δημήτρης Ήμελλος, τρανός κι αστόλιστος Ναξιώτης». Cat Is Art. 03-10-2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-04-29. https://web.archive.org/web/20120429163903/http://www.catisart.gr/index.php/2010-05-03-21-16-20/561-2011-10-03-01-20-49.html. Ανακτήθηκε στις 29-09-2012.
- ↑ «Ordino, Βιογραφικό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ eleftherostypos.gr, Newsroom (16 Δεκεμβρίου 2024). «Πέθανε ο «αστυνομικός» του Σασμού, Δημήτρης Ήμελλος - Ηταν μόλις 57 ετών». Ελεύθερος Τύπος. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ «Έτσι θα αποχαιρετίσουν συγγενείς και φίλοι τον Δημήτρη Ήμελλο». alphanews.live. 17 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ Cine.gr, Δημήτρης Ήμελλος
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου[νεκρός σύνδεσμος]
- IMDB - Dimitris Imellos
- Ωδείο Αθηνών - Δημήτρης Ήμελλος
- LIFO - Oι Αθηναίοι, Δημήτρης Ήμελλος Αρχειοθετήθηκε 2012-09-29 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]• Δημήτρης Ήμελλος: «Στο θέατρο δεν υπάρχει θεατής αλλά αυτόπτης μάρτυρας» [Συνέντευξη]