Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημήτρης Παπαδόπουλος (ποδοσφαιριστής, 1950)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Παπαδόπουλος.
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Δημήτρης Παπαδόπουλος.
Δημήτρης Παπαδόπουλος
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΔημήτριος Παπαδόπουλος
Ημερ. γέννησης1 Μαρτίου 1950
Τόπος γέννησηςΗράκλειο Κρήτης, Ελλάδα
Ημερ. θανάτου31 Ιανουαρίου 2020 (69 ετών)
Τόπος θανάτουΗράκλειο Κρήτης, Ελλάδα
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1960-1964Εργοτέλης
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1964-1967Εργοτέλης
1967-1980ΟΦΗ
1980-1981ΑΕΚ9(0)
1981-1983Ηρόδοτος(30)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1977-1978Ελλάδα1(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος (Ηράκλειο Κρήτης 1 Μαρτίου 1950 - 31 Ιανουαρίου 2020) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού και μετέπειτα προπονητής.[1]

Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1950 από γονείς Μικρασιάτες πρόσφυγες. Το 1960, στην ηλικία των 10 ετών, εντάχθηκε στα τμήματα υποδομών του Εργοτέλη και το 1964, στην ηλικία των 14 ετών, εντάχθηκε στην ανδρική ομάδα και έκανε ντεμπούτο στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής που αγωνίστηκε η ομάδα τη σεζόν 1964-65. Συνέχισε για ακόμη 2 χρονιές στην ομάδα του Εργοτέλη, αγωνιζόμενος στην Γ΄ Εθνική τη σεζόν 1965-66 και στη Β΄ Εθνική τη σεζόν 1966-67.

Το 1967 μετακινήθηκε μαζί με άλλους 4 συμπαίκτες του στον ΟΦΗ, με αναγκαστικό νόμο που επέβαλε το δικτατορικό καθεστώς ώστε να υπάρχει μια ισχυρή ομάδα στο νομό Ηρακλείου. Συνέδεσε το όνομά του με αυτό του ΟΦΗ, με τη φανέλα του οποίου αγωνίστηκε για 13 χρόνια συνολικά,[2] 12 εκ των οποίων ως αρχηγός, κατακτώντας 2 ανόδους στην Α΄ Εθνική, αρχικά τη σεζόν 1967-68 και την επάνοδο τη σεζόν 1975-76, ενώ τη σεζόν 1975-76 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Νοτίου ομίλου της Β΄ Εθνικής και τη σεζόν 1976-77 πρώτος σκόρερ στην Α΄ Εθνική με σύνολο 22 τερμάτων, αποτελώντας τον πρώτο ποδοσφαιριστή επαρχιακής ομάδας που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής.

Το καλοκαίρι του 1980 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ, έπειτα από εισήγηση του προέδρου της, Λουκά Μπάρλου. Με τη φανέλα της αθηναϊκής ομάδας αγωνίστηκε για 1 χρόνο και το καλοκαίρι του 1981 επέστρεψε στην πατρίδα του και μεταπήδησε στον Ηρόδοτο Νέας Αλικαρνασσού, με τον οποίο αγωνίστηκε για 2 χρονιές στην Β΄ Εθνική και το 1983 έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Στην Εθνική Ελλάδας σημείωσε 1 συμμετοχή ως παίκτης του ΟΦΗ,[3] όποτε και το 1977 κλήθηκε από τον προπονητή Αλκέτα Παναγούλια και αγωνίστηκε με αντίπαλο τη Γιουγκοσλαβία στη Θεσσαλονίκη για το Βαλκανικό κύπελλο.

Μετά το ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ασχολήθηκε με την προπονητική. Αρχικά ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Εργοτέλη, τον οποίο τη σεζόν 1984-85 οδήγησε στην Γ΄ Εθνική, έπειτα από αγώνα μπαράζ με τον Ολυμπιακό Χαλκίδας. Το 1985 συνεργάστηκε με τον Ευγένιο Γκέραρντ, αναλαμβάνοντας την ακαδημία του ΟΦΗ μέχρι και το 1997. Από το 2002 μέχρι το 2006 εργάστηκε στις ακαδημίες του Εργοτέλη και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τις δικές του ακαδημίες ποδοσφαίρου στο αθλητικό κέντρο που είχε δημιουργήσει στο Ηράκλειο.

Απεβίωσε στις 31 Ιανουαρίου του 2020 στην ηλικία των 70 ετών, από καρκίνο.[4][5]

  1. «Στα γήπεδα του ουρανού θα παίζει μπάλα ο Δημήτρης Παπαδόπουλος». patris.gr. https://www.patris.gr/2020/02/01/sta-gipeda-toy-oyranoy-tha-paizei-mpala-o-dimitris-papadopoylos/. 
  2. «Ο ΟΦΗ τιμάει τον μεγάλο Δημήτρη Παπαδόπουλο! gentikoule.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2019. 
  3. Οι 16 Έλληνες διεθνείς του ΟΦΗ oficrete.gr[νεκρός σύνδεσμος]
  4. «Πένθος στον ΟΦΗ "έφυγε" ο θρυλικός Δημήτρης Παπαδόπουλος gentikoule.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020. 
  5. «Πένθος: «Έφυγε» ο Δημήτρης Παπαδόπουλος cretalive.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020.