Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημήτριος Διαμαντίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτριος Διαμαντίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δημήτριος Διαμαντίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1871
Θάνατος1926
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
πολιτικός μηχανικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αττικοβοιωτίας)

Ο Δημήτριος Διαμαντίδης (1871 - 1926) ήταν Έλληνας πολιτικός μηχανικός και πολιτικός.[1]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Αναστασίου Διαμαντίδη, εργαζόμενου στην βιομηχανία Αγαθοκλή στη Στυλίδα και συγγενή της οικογένειας Αγαθοκλή. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός και εργάστηκε ως επιβλέπων μηχανικός στην κατασκευή του λιμανιού Στυλίδας την περίοδο 1896 - 1898 και διευθυντής των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων.[2][3] Παράλληλα ως υπουργός συγκοινωνιών συνέβαλε καθοριστικά στην επέκταση του λιμανιού. Για την προσφορά του αυτή το δ.σ. του δήμου ονόμασε προς τιμήν του την κεντρική πλατεία με το όνομά του. Υπήρξε επίσης μέλος του δ.σ. της εταιρείας Κέκρωψ, η οποία ανέλαβε την σχεδίαση της κηπούπολης του Παλαιού Ψυχικού και την πώληση των οικοπέδων, και ένας εκ των βασικότερων συντελεστών του εγχειρήματος.[3] Σήμερα μια από τις κεντρικότερες οδούς της περιοχής φέρει το όνομά του.

Υπήρξε στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, στην κυβέρνηση του οποίου διετέλεσε πρώτος υπουργός συγκοινωνιών (1912 - 1915) καθώς και στην κυβέρνηση που σχημάτισε μετά τις εκλογές του Μαΐου 1915, κατά τις οποίες εξελέγη βουλευτής Αττικής και Βοιωτίας.[4][1]

Απεβίωσε στην Αθήνα.

  1. 1,0 1,1 Βιογραφικά στοιχεία Διαμαντίδη Αρχειοθετήθηκε 2019-07-31 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα του ΤΕΕ
  2. Το λιμάνι της Στυλίδας από το χθές στο σήμερα, από την ιστοσελίδα kaliterilamia
  3. 3,0 3,1 Η αρχιτεκτονική των προαστίων, από την εφημερίδα Το Βήμα
  4. Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 208 - 209 (pdf)