Δημήτριος Ε. Καλιτσουνάκης
| Δημήτριος Ε. Καλιτσουνάκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Δημήτριος Καλιτσουνάκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 24 Οκτωβρίουιουλ. / 5 Νοεμβρίου 1888γρηγ. Χανιά |
| Θάνατος | 20 Ιανουαρίου 1982 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο Χούμπολτ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου δικηγόρος συγγραφέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Γενικός Διοικητής Κρήτης |
| Βραβεύσεις | Ταξιάρχης του Σωτήρος |
Ο Δημήτριος Ε. Καλιτσουνάκης (24 Οκτωβρίου 1888 - 20 Ιανουαρίου 1982) ήταν Έλληνας νομικός, καθηγητής της ΑΣΟΕΕ και του Πανεπιστημίου των Αθηνών.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στα Χανιά το 1888, γιος του Εμμανουήλ Καλιτσουνάκη.[1] Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Χανίων στις αρχές του 20ού αιώνα. Ακολούθησε νομικές σπουδές και εργάστηκε ως δικηγόρος στην Αθήνα.[2]
Αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου των Αθηνών με βαθμό Άριστα.[1] Υπηρέτησε τη θητεία του στο μέτωπο, πολεμώντας στους Βαλκανικούς Πολέμους. Έπειτα από τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Διορίστηκε υφηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1920) και το 1923 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ.
Το 1923 διορίστηκε γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στη βραχύβια κυβέρνηση του Παπαναστασίου ήταν υφυπουργός Γενικός Διοικητής Κρήτης, από τις 26 Μαΐου 1932 ως τις 5 Ιουνίου 1932.[3]
Ως καθηγητής δίδαξε εκτός από την ΑΣΟΕΕ και στην Πάντειο.
Κατά την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δράση. Στη διάρκεια της δίκης του Μπελογιάννη και των συντρόφων του, ο Καλιτσουνάκης ήταν ο μόνος επιστήμονας που υπερασπίστηκε τον οικονομολόγο Μπάτση.[1]
Από το 1948 και ως το 1954 υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Στατιστικής και από το 1957 ως το 1960 ήταν πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικών Επιστημών. Από το 1958 ως το 1959 υπήρξε πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, περίοδος κατά την οποία (1954-59) υπηρέτησε και ως πρόεδρος του ΕΛΚΕΠΑ. Από το 1959 ως το 1961 ήταν πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Ο Καλιτσουνάκης τιμήθηκε με τον τίτλο του Ταξιάρχη του Σωτήρος. Το 1961 εκδόθηκε τιμητικός τόμος (με αφορμή τα 70χρονα του Καλιτσουνάκη) που δόθηκε στον ίδιο προς τιμή του μεγάλου επιστήμονα, στη διάρκεια τελετής από την Αρχαιολογική Εταιρεία. Ήταν παντρεμένος με την Καίτη Βεριβάκη και είχαν 2 γιους και 1 κόρη.[4]
Απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 94 ετών, στις 20 Ιανουαρίου 1982 και κηδεύτηκε την επομένη από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[5]
Επιλεγμένα έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Αρχείο Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών" (δημοσιεύτηκε από το 1921 ως το 1970) (περ. από 50 τόμοι)
- "Πολιτική Επιστήμη" (1925)
- "Θεωρία του Χρήματος και Πολιτική της Νομισματικής Εξυγιάνσεως" (1926)
- "Δημόσια Οικονομία" (1929)
- "Ιστορία της Πολιτικής Οικονομίας" (1929)
- "Μαθήματα Οικονομικής Στατιστικής" (1929)
- "Περί Τιμαρίθμου, Στατιστικής, Οικονομικών Συγκυριών, Εθνικού Πλούτου και Εισοδήματος" (1930)
- "Οικονομική πρόγνωσις" (1930)
- "Ο Καπνός" (1931)
- "Κοινωνικές Ασφαλίσεις" (1935)
- "Ρικάρντο, ο ιδρυτής της θεωρητικής οικονομικής" (1938)
- "Ιστορία του Οικονομικού Βίου" (1942)
- "Εφηρμοσμένη Πολιτική Οικονομία" (1943)
- "Εξαγωγή στην Οικονομική Επιστήμη" (1947)
- "Γενικές Αρχές Οικονομικής Πολιτικής" (1955)
- "Η Ελλάς και η ολοκλήρωση της Ευρώπης" (1960)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Α. Κακανάς, Βιογραφικά στοιχεία[νεκρός σύνδεσμος]- αφιέρωμα στο περιοδικό "Επιστημονική Σκέψη", 1982.
- ↑ Λήμμα στην Εγκυκλοπαίδεια "Δομή", μέσω ygeiaonline.gr, ανάκτηση 28-6-2015.
- ↑ Σύνθεση της Κυβέρνησης Παπαναστασίου του 1932, Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως, ανάκτηση 28-6-2015.
- ↑ Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 209
- ↑ Τα Νέα, Κηδεύεται σήμερα καθηγητής ΑΣΟΕΕ, 21-1-1982, σελ. 10.
