Μετάβαση στο περιεχόμενο

Διαίρεση Σιλέτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σιλέτ
ΧώραΜπανγκλαντές
Διοικητική υπαγωγήΜπανγκλαντές
ΠρωτεύουσαΣιλέτ
Έκταση12.298,4 km²
Υψόμετρο9 μέτρα[1]
Πληθυσμός9.807.000 (2011)
Γεωγραφικές συντεταγμένες24°30′0″N 91°40′0″E
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Διαίρεση Σιλέτ (βεγγαλικά: সিলেট বিভাগ‎‎, Σιλέτι: ꠍꠤꠟꠐ ꠛꠤꠜꠣꠉ), είναι η βορειοανατολική διαίρεση του Μπαγκλαντές, ονομασμένη από την κύρια πόλη, το Σιλέτ. Συνορεύει με τις ινδικές πολιτείες Μεγκαλάγια, Άσαμ και Τρίπουρα προς τα βόρεια, ανατολικά και νότια, αντίστοιχα, και με τις διαιρέσεις Τσιταγκόνγκ προς τα νοτιοδυτικά και τις διαιρέσεις Ντάκα και Μίμενσινγκ προς τα δυτικά. Μαζί με τις ινδικές επαρχίες της κοιλάδας Μπαράκ, αποτελεί το Μεγαλύτερο Σιλέτ.

Ο Σιλέτ είναι αρχαιολογικώς πλούσια περιοχή της Νότιας Ασίας και έχει μια σειρά από Ισλαμικά σουφιστικά προσκυνήματα.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σύγχρονη διαίρεση Σιλέτ ήταν γνωστή ως επαρχία Τζαλαλαμπάντ στο Πακιστάν. Το 1971, το Σιλέτ έγινε μέρος της νεοσύστατης ανεξάρτητης χώρας του Μπαγκλαντές, αλλά παρέμεινε στη διαίρεση Τσιταγκόνγκ μέχρι το 1995.

Το Σιλέτ περιοχή έχει «σύνδεσμο φιλίας» με την πόλη του Σεντ Άλμπανς στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1988, όταν το επαρχιακό Συμβούλιο του Σεντ Άλμπανς υποστήριξε σχέδιο στέγασης στο Σιλέτ ως μέρος του Διεθνούς Έτους Καταφυγίου για τους Άστεγους. Το Σιλέτ επελέγη επειδή είναι η περιοχή προέλευσης για την μεγαλύτερη εθνοτική μειονότητα στο Σεντ Άλμπανς.[2]

Σύμφωνα με το Επαρχιακό Συμβούλιο του Σεντ Άλμπανς, η πλειοψηφία των Βρετανών Μπαγκλαντεσιανών κατάγονται από το Σιλέτ.

Οικονομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περιοχή γύρω από το Σιλέτ είναι γνωστή για το τσάι της. Η κοιλάδα Σούρμα καλύπτεται με καλλιέργειες τσαγιού και τροπικά δάση. Η Σριμανγκάλ είναι γνωστή ως πρωτεύουσα τσαγιού του Μπαγκλαντές και φαίνονται για χιλιόμετρα καλλιέργειες τσαγιού στις πλαγιές των λόφων.

Η περιοχή έχει πάνω από 150 καλλιέργειες τσαγιού, μεταξύ των οποίων βρίσκονται τρεις από τις μεγαλύτερες φυτείες τσαγιού στον κόσμο, τόσο όσον αφορά την έκταση και την παραγωγή. Σχεδόν 300.000 εργαζόμενοι, εκ των οποίων περισσότερο από το 75% είναι γυναίκες, απασχολούνται στις φυτείες τσαγιού. Οι εργοδότες προτιμούν να προσλαμβάνουν οι γυναίκες για το μάδημα φύλλων τσαγιού, δεδομένου ότι κάνουν καλύτερη δουλειά από τους άντρες αλλά αμείβονται λιγότερο από τους άντρες. Μια πρόσφατη ξηρασία έχει σκοτώσει σχεδόν το ένα δέκατο των θάμνων τσαγιού.

Η λίμνη Μανταμπούρ στην επαρχία Μουλβιμπαζάρ.

Οι φυτείες, οι κήποι, αναπτύχθηκαν κυρίως κατά τη διάρκεια της Βρετανικής κυριαρχίας. Οι φυτείες ξεκίνησαν από τους Βρετανούς και οι διαχειριστές εξακολουθούν να ζουν σε ξύλινα λευκά σπίτια από την βρετανική κατοχή. Η υπηρεσία και ο τρόπος ζωής των διαχειριστών εξακολουθεί να είναι αμετάβλητη.

Πολλά έργα και επιχειρήσεις στην πόλη και σε μεγάλες πόλεις έχουν χρηματοδοτηθεί από Σιλετιανούς που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Από το 1986, εκτιμάται ότι το 95 τοις εκατό των εθνοτικών Βρετανών Μπαγκλαντεσιανών κατάγονται από ή είχαν προγόνους από την περιοχή του Σιλέτ.[3] Η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές έχει δημιουργήσει μια ειδική Ζώνη Μεταποίησης για Εξαγωγή (ΖΜΕ) στο Σιλέτ, προκειμένου να προσελκύσει ξένους επενδυτές, κυρίως από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Το Σιλέτ έχει επίσης επωφεληθεί από τον τουρισμό. Υπάρχουν πολλά φυσικά αξιοθέατα όπως η γέφυρα Κιν, το Ρολόι Αμτζάντ Αλί, το Λαλαχάλ, το Τζαφλόνγκ, το Τιλαγκόρ Χαόρ και άλλα. Το Σιλέτ επίσης θεωρείται ότι είναι η πνευματική πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές, λόγω της κατοικίας του Σαχτζαλάλ, ενός Σουφιστικού αγίου που διέδωσε το Ισλάμ στο Μπαγκλαντές. Βρίσκεται στο Σαχτζαλάλ Μαζάρ μαζί με ένα άλλο γνωστό μαθητή του Σαχτζαλάλ, τον Σαχ Ποράν Μαζάρ και Σάχι Ίντγκαχ, ένα διάσημο μέρος όπου λαμβάνουν προσευχές για το Ιντ και είναι ένα από τα μεγαλύτερα Ίντγκαχ στο Μπαγκλαντές. Δημιουργήθηκε από τους Μουγκάλ κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αουρανγκζέμπ. Υπάρχουν μια σειρά από ξενοδοχεία και θέρετρα. Υπάρχει επίσης η υποεπαρχία Σριμανγκάλ στο Μουλβιμπαζάρ και το Μπαχουμπάλ στο Χαμπιγκάντζ.

Τέχνες και πολιτισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αντίγραφο του Σαχίντ Μινάρ στο Σριμονγκόλ

Πολλοί Σιλετιανοί προσπαθούν να παντρευτούν συζύγους από το ίδιο περιφερειακό, πολιτιστικό, κοινωνικό και θρησκευτικό υπόβαθρο.[4] Οι Σιλετιανοί θεωρούνται ξεχωριστή εθνοτική ομάδα στο Μπαγκλαντές.[5] Έχουν γενικά οικογενειακό προσανατολισμό, ακολουθούν και υποστηρίζουν την κοινότητα και τον πολιτισμό των Σιλετιανών, και είναι πιο κομφορμιστικοί Μουσουλμάνοι. Οι τάσεις αυτές οδήγησαν σε κάποια αντιπαλότητα μεταξύ των μη Σιλετιανών και των Σιλετιανών λόγω διαφορών στα έθιμα.[6]

Οι γάμοι γίνονται σε παραδοσιακό Μουσουλμανικό στυλ, με το τελετουργικό χέννα (μεχέντι) και προσευχές. Οι γάμοι των Σιλετιανών συχνά περιλαμβάνουν συμβάσεις γάμου που περιγράφουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και των δύο εταίρων. Οι άνθρωποι στο Σιλέτ παντρεύονται συχνά εταίρους που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ, από κοινότητες που κατάγονται από την περιοχή. Ο μοναδικός πολιτισμός και οικονομία, οι γλωσσικές διαφορές που αναπτύχθηκαν εν μέρει επειδή η περιοχή του μεγαλύτερου Σιλέτ ήταν μέρος του Άσαμ για περίπου 100 χρόνια κατά τη διάρκεια της Βρετανικής κυριαρχίας. Η ροή εμβασμάτων από Σιλετιανούς που ζουν στο εξωτερικό προς την οικογένεια που ζει στο Μπαγκλαντές είναι σημαντικά.

Διοίκηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1995 το Σιλέτ ανακηρύχθηκε ως η 6η διαίρεση της χώρας. Πριν από αυτό ήταν μέρος της διαίρεσης Τσιταγκόνγκ. Η διαίρεση Σιλέτ υποδιαιρείται σε τέσσερις επαρχίες (ζίλα): Χαμπιγκάντζ, Μουλβιμπαζάρ, Σουναμγκάντζ και Σιλέτ. Περαιτέρω, η διαίρεση Σιλέτ περιέχει 35 υποεπαρχίες (ουπαζίλα/θάνα), 323 ενωσιακά παρισάντ, 10.185 χωριά και 14 δήμους. Ο πληθυσμός είναι περίπου 10 εκατομμύρια άτομα, το οποίο είναι λιγότερο από το 7% του συνολικού πληθυσμού του Μπαγκλαντές.

Όνομα Πρωτεύουσα Έκταση (σε χλμ2)[7] Πληθυσμός (απογραφή 1991) Πληθυσμός (απογραφή 2001) Πληθυσμός (απογραφή 2011)
Επαρχία Χαμπιγκάντζ Χαμπιγκάντζ 2.536,58 1.526.609 1.757.665 2.089.001
Επαρχία Μουλβιμπαζάρ Μουλβιμπαζάρ 2.601,84 1.376.566 1.612.374 1.919.062
Επαρχία Σουναμγκάντζ Σουναμγκάντζ 3.669,58 1.708.563 2.013.738 2.467.968
Επαρχία Σιλέτ Σιλέτ 3.490,40 2.153.301 2.555.566 3.434.188
Συνολική Διαίρεση Σιλέτ 12.298,4 6.765.039 7.939.343 9.910.219

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Αγγλικά) GeoNames. 2005. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2017.
  2. ↑ Sylhet, Bangladesh Αρχειοθετήθηκε 19 June 2009 στο Wayback Machine..St.Albans District Council.
  3. ↑ Gardner, Katy (July 1992). «International migration and the rural context in Sylhet». New Community 18 (4): 579–590. doi:10.1080/1369183X.1992.9976331. 
  4. ↑ «September 2006&hidType=HIG&hidRecord=0000000000000000126877 Bangladesh Web.com». bangladesh-web.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2019. 
  5. ↑ «Faith – Bangladeshi London». BBC London. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2005. 
  6. ↑ Pavla Navrátilová (7 Αυγούστου 2007). «Postcolonial Issues in Monica Ali's 'Brick Lane' (Bachelor Thesis)». MASARYK UNIVERSITY BRNO. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2008. 
  7. ↑ Sajahan Miah (2012). «Sylhet Division». Στο: Sirajul Islam and Ahmed A. Jamal, επιμ. Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second έκδοση). Asiatic Society of Bangladesh. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sylhet Division στο Wikimedia Commons
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Διαίρεση_Σιλέτ&oldid=10876592"