Διονυσίου Χαλκιδικής
Συντεταγμένες: 40°16′18″N 23°16′18″E / 40.27167°N 23.27167°E
| Διονυσίου | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Δήμος | Μουδανιών |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Χαλκιδικής |
| Υψόμετρο | 45 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 1.152 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Πολιούχος | Προφήτης Ηλίας |
Το Διονυσίου είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Προποντίδος του νομού Χαλκιδικής. Κατά την απογραφή πληθυσμού του 2021 βρέθηκε να έχει 1.152 κατοίκους. Στον οικισμό υπάρχει Δημοτικό σχολείο και στην Παραλία Διονυσίου, όπου και η λαϊκή αγορά. Πολιτιστικά δραστηριοποιείται ο Εκπολιτιστικός σύλλογος Διονυσίου, ο οποίος ονομάζεται «Οι Μουριές». Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό, καθώς η Παραλία Διονυσίου διαθέτει την κατάλληλη υποδομή και προσελκύει στις ακτές της σε ετήσια βάση πολλούς επισκέπτες και με τη γεωργια. Επίσης στο Διονυσίου δραστηριοποιείται ο ποδοσφαιρικός Σύλλογος Α.Σ Διονυσίου που συμμετέχει στην Β΄ ερασιτεχνική κατηγορία στο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ.Χαλκιδικής, έχοντας κατά καιρούς κάνει την υπέρβαση στην Α΄,ο χορευτικός Πολιτιστικός Σύλλογος "Μέγας Αλέξανδρος" και ο Σύλλογος Μοντέρνου και Παραδοσιακού Χορού που συμμετέχουν σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Δ.δ. Διονυσίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Δημοτικό διαμέρισμα Διονυσίου αριθμούσε 1.256 κατοίκους το 2011. Το συναποτελούν οι οικισμοί:
- ο Διονυσίου [ 499 ] Εδρα
- οι Μουριές [ 76 ] και
- η Παραλία Διονυσίου [ 681 ]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομά του το πήρε από το μετόχι της Ιεράς Μονής Διονυσίου του Αγ. Όρους που βρίσκονταν εκεί! Κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών με την συνθήκη της Λωζάνης (24 Ιουλίου 1923) ήρθαν από την Ανατολική Θράκη, από το χωριό Αρναούτκιοϊ της περιοχής Τσατάλτζα-Μητροπόλεως Δέρκων και Τυρολόης, που βρίσκεται 18 χμ. δυτικά της Κωνσταντινούπολης κι από το Τσανάκαλε (στενά Δαρδανελίων) της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, αρχικά αποβιβάστηκαν στην Παραλία Διονυσίου, όμως φοβήθηκαν να μείνουν κοντά στη θάλασσα, για να μη πνίγονται τα παιδιά τους κι αποφάσισαν να μεταφερθούν ψηλότερα όπου βρίσκεται το χωριό σήμερα. Ο μεγάλος αριθμός κατοίκων που κατέφθασε, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που μετακινήθηκαν σε περιοχές όπως: Παλιά Πέλλα, Πλαγιά (καράσιναν Κιλκίς), Μπογιάτι (Αττικής), Νικηφόρο (Δράμας) και άλλες περιοχές, διευκολύνθηκε σε πρώτο στάδιο, από τις κτιριακές εγκαταστάσεις του μετοχιού, που βρίσκονταν στην περιοχή πίσω από την εκκλησία και περιελάμβαναν: σπίτι οικονόμου, 3 αποθήκες, τυροκομείο, φούρνο, αχυρώνα, 2 στάβλους, σιδηρουργείο, μύλο, μαγειρείο, κοιμητήριο και εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου (χώρος για να κοιμηθούν, μαθήματα των παιδιών τους από τον δάσκαλο Λογγινίδη, για τον εκκλησιασμό τους κ.α.). Το 1920 το μετόχι Διονυσίου είχε 30 μοναχούς και το Κασταμονίτικο 68. Το μοναδικό μνημείο που απέμεινε και χαρακτηρίζει την περιοχή είναι η "καλογερικιά βρύση" απ´ όπου οι κάτοικοι κατέβαιναν να γεμίσουν τις στάμνες, να πλύνουν τα ρούχα τους και να ποτίσουν τα ζώα. Η μαρμάρινη επιγραφή αναφέρει: ΔΑΠΑΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΠΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΑΣ ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ ΔΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ 20 7/ΒΡΙΟΥ 1913 Το χωριό προήλθε από την απαλλοτρίωση των εκτάσεων γης των δύο μετοχιών (1932) της Ι. Μ. Κωνσταμονίτου (γνωστή η περιοχή ως Κασταμονίτικο) και της Ι. Μ. Διονυσίου. Τα πρώτα σπίτια που εγκαταστάθηκαν ήταν του εποικισμού (πλίνθινα), χτίστηκαν γύρω στα 1927 - 1929 και μοιράστηκαν μαζί με εκτάσεις γης με κλήρο. Η μοιρασιά γίνονταν ανάλογα με τα μέλη της οικογένειας. (Ένας κλήρος 38 στρέμματα και 10 στρέμματα το κάθε παιδί) Αρκετά φτιάχτηκαν από τους ίδιους χρησιμοποιώντας χώμα, πέτρες, πλίνθους από πηλό και άχυρα, καλάμια και ξύλα και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να οικοδομηθεί. Με τα ίδια υλικά φτιάχνανε και τα χτιστά τους τζάκια, φούρνους και έπιπλα (πάγκους, ράφια, κρεβάτια, καναπέδες κλπ). Το 1928 το χωριό Διονυσίου είχε 477 κατοίκους. Αρχικά συμπεριλήφθηκαν ως κοινότητα σε γειτονικά προσφυγικά χωριά, των Νεων Φλογητών, στη συνέχεια του Ζωγράφου και με Διάταγμα της 30/7/1929 αυτονομήθηκαν ως κοινότητα. Ασχολήθηκαν με τη κτηνοτροφία και με τη γεωργία. Η επέκταση του παραλιακού οικισμού άρχισε το 1964 με γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης (για την παραλία Διονυσίου) και το 1977 (για τις Μουριές). Μετοίκησαν ως επί το πλείστον οι νέοι του χωριού, αυτοί που στη συνέχεια σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές συνέβαλαν στο να μεταλλαχθεί και να αναπτυχθεί τουριστικά πλέον ο τόπος. Σήμερα η κοινότητα Διονυσίου, αποτελείται από το χωριό Διονυσίου (έδρα), την παραλία Διονυσίου και τον οικισμό Μουριές και είναι τοπική κοινότητα του Δήμου Νέας Προποντίδας. Κατά την απογραφή πληθυσμού του 2001 αριθμούσε 1.333 κατοίκους. 503 το Χωριό Διονυσίου, 94 οι Μουριές και 736 η Παραλία Διονυσίου. Με την τελευταία απογραφή του 2011 απαριθμεί 1256. 499 το χωριό, 76 οι Μουριές και 681 η Παραλία Διονυσίου. Στο Χωριό και στην Παραλία Διονυσίου, υπάρχει Δημοτικό Σχολείο, Νηπιαγωγείο και δύο εκκλησίες. (το 1933 περίπου κτίστηκε το δημοτικό σχολείο του χωριού, με τρεις αίθουσες και δύο γραφεία) Η εκκλησία του προφήτη Ηλία στο χωριό Διονυσίου, που ολοκληρώθηκε γύρω στο 1955 πήρε το όνομά της από το ξωκλήσι που υπήρχε στο αραούτκιοι. Η εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου στην παραλία Διονυσίου, πήρε το όνομα της από την εκκλησία του μετοχιού της μονής Διονυσίου, που ήταν κτισμένη στη θέση που βρίσκεται το εκκλησάκι του Τιμίου Προδρόμου σήμερα στο χωριό. Ετήσιες καθιερωμένες εκδηλώσεις: το έθιμο του "κουρμπανιού" (το συμποσιακό φαγητό κοινής εστιάσεως των χριστιανών) που προσφέρεται δωρεάν στους κατοίκους, μετά τη θεία λειτουργία ανήμερα του Προφήτου Ηλία στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου του χωριού. Τον "ελεύθερο θερινό κινηματογράφο" και την Αυγουστιάτικη "Αστροβραδιά" στην παραλία Διονυσίου. Τις εκδηλώσεις του πολιτιστικού συλλόγου "Μέγας Αλέξανδρος": τετραήμερο εκδηλώσεων προς τιμή του Προφήτη Ηλία και την πρωτοχρονιάτικη γιορτή "κάνε μία ευχή" στο χωριό. "Aνθοέκθεση" το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Μαίου και τα "Κούλουμα" την Καθαρά Δευτέρα καθώς και ο εορτασμός του παρεκλησίου της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος με χορευτικές εκδηλώσεις στην παραλία Διονυσίου. Στα τέλη Ιουλίου ο "Σύλλογος Παραδοσιακού και Μοντέρνου Χορού" διοργανώνει στην παραλία Διονυσίου τη “γιορτή της ντομάτας” και τον Γενάρη, τον "πρωτοχρονιάτικο εορτασμό" για μικρά και μεγάλα παιδιά. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί η εθελοντική προσφορά των κατοίκων και επισκεπτών στην τράπεζα αίματος Διονυσιου! Ψαροταβέρνες, ψητοπωλεία, πιτσαρίες, λαϊκή αγορά με ντόπια προϊόντα καθώς και πάγκους με όλων των ειδών τα εμπορεύματα, καφενεία, καφετέριες, μπαράκια, παιδότοπους, σούπερ μάρκετ, παντοπωλεία, κρεοπωλεία, αρτοποιεία, ζαχαροπλαστείο, φαρμακείο, beach bars, οργανωμένες παραλίες, Ακαδημία ποδοσφαίρου, ενοικιαζόμενα καταλύματα, μέσα συγκοινωνίας (ΚΤΕΛ, ΤΑΧΙ) από και προς τις γύρω περιοχές, πνευματικά κέντρα και γήπεδο ποδοσφαίρου του αθλητικού συλλόγου "Κύπρος" είναι λίγα από τα πολλά που διαθέτουν οι οικισμοί στο Διονυσίου. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τον αγροτικό τομέα αλλά και τον τουρισμό, μιας και οι δύο παραθαλάσσιοι οικισμοί με τα γαλαζοπράσινα νερά, διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή ώστε να προσελκύουν και να φιλοξενούν πολλούς σε αριθμό επισκέπτες. Τόπος αναψυχής και ξεκούρασης που απέχει μόλις 45 χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" της Θεσσαλονίκης.