Διοπτάσιος
 | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Κυκλοπυριτικά |
| Χημικός τύπος | CuSiO3 . H2O[1] |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 3,3 gr/cm3 |
| Χρώμα | Σμαραγδοπράσινο έως γαλαζοπράσινο |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Τριγωνικό |
| Κρύσταλλοι | Πρισματικοί ή ρομβοεδρικοί μήκους μέχρι 5 cm |
| Υφή | Συμπαγής ή κοκκώδης, ενίοτε φλοιώδης |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 5 |
| Σχισμός | Τέλειος {1011} |
| Θραύση | Κογχοειδής έως ανώμαλη |
| Λάμψη | Υαλώδης |
| Γραμμή κόνεως | Πράσινη |
| Πλεοχρωισμός | Ασθενέστατος |
| Διαφάνεια | Διαφανής, ημιδιαφανής σε πολύ σκούρες αποχρώσεις |
| Παρατηρήσεις | Εμφανίζει πυροηλεκτρικές ιδιότητες |
Ο Διοπτάσιος (αγγλ. dioptase) είναι ένυδρο πυριτικό ορυκτό του χαλκού. Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «διά» και «όπτομαι», καθώς είναι ευδιάκριτες, μέσω των διαφανών κρυστάλλων του, οι διευθύνσεις σχισμού.
Αποτελεί όχι ιδιαίτερα διαδεδομένο ορυκτό των ζωνών οξειδώσεως ορισμένων χαλκούχων αποθέσεων. Λόγω του ζωηρού πράσινου χρώματός του και της λάμψης του, που προσομοιάζει του σμαραγδιού, χρησιμοποιείται ως πολύτιμος λίθος, τη χρήση του όμως αυτή περιορίζουν τόσο η χαμηλή του σκληρότητα όσο και ο τέλειος σχισμός του. Χρησιμοποιείται, όπου υπάρχουν σημαντικές ποσότητές του, ως έλλασον μετάλλευμα του χαλκού.
Σχετίζεται με χρυσόκολλα, μαλαχίτη, μιμητίτη, βουλφενίτη, κερουσίτη, απατίτη και χαλαζία.
Απαντάται σε αρκετές περιοχές του πλανήτη, σε μικρές, ωστόσο, ποσότητες, και κυρίως σε μορφή ρομβοεδρικών κρυστάλλων. Πολύ καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι αυτού ανευρίσκονται ιδιαίτερα στις περιοχές Τσουμέμπ, Guchab και Omaue της Ναμίμπια, στη Ζιμπάμπουε, την Ανγκόλα, το Ζαΐρ και τη Δημοκρατία του Κονγκό. Επίσης στην περιοχή της Καραγκάντα του Καζακστάν, τη Ρουμανία, τη Βολιβία, την περιοχή Copiapo της Χιλής την Κόρδοβα της Αργεντινής και την Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αναφέρονται επίσης και οι χημικοί τύποι CuSiO2(OH)2 (Handbook of Mineralogy) και Cu6(Si6O18). 6H2Ο (Mindat)