Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο
Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο | |
---|---|
Πρόεδρος | Χρίστος Χρίστου |
Αναπληρωτής Πρόεδρος | Πέτρος Κουντουρέσιης |
Αντιπρόεδροι | Μιχάλης Μιχαήλ Στέλιος Νεάρχου Βαγγέλης Τσαγγαρίδης |
Εκπρόσωπος Τύπου | Μάριος Πελεκάνος |
Ίδρυση | 2008 |
Έδρα | Νάξου 1, Λευκωσία |
Πτέρυγα νεολαίας | Μέτωπο Νεολαίας |
Ιδεολογία | Εθνικισμός[1] Εθνικός συντηρητισμός[2] Ευρωσκεπτικισμός[3] Προστατευτισμός[4] Αντι-μετανάστευση[2] Προνοιακός σωβινισμός[4] Λαϊκισμός[4] |
Πολιτικό φάσμα | Ακροδεξιά[1] |
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές |
Χρώματα | Μαύρο Γαλάζιο |
Βουλή των Αντιπροσώπων | 3 / 56 |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 1 / 6 |
Δημοτικά Συμβούλια | 38 / 478 |
Ιστότοπος | |
www.elamcy.com | |
Πολιτικό σύστημα Κύπρου Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) είναι εθνικιστικό[1] κυπριακό πολιτικό κόμμα, που ιδρύθηκε το 2008. Πρόεδρος του κόμματος είναι ο Χρίστος Χρίστου.
Το Ε.ΛΑ.Μ. εκπροσωπείται στη Βουλή των Αντιπροσώπων από τρεις βουλευτές. Επίσης εκπροσωπείται και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από ένα ευρωβουλευτή.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο ιδρύθηκε το 2008. Αρχικά επιχείρησε να εγγραφεί στο μητρώο κομμάτων του υπουργείου Εσωτερικών ως «Χρυσή Αυγή - Πυρήνας Κύπρου», όμως δεν έγινε δεκτό και υποβλήθηκε ξανά αίτηση ως «Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο».[5]
Το Ε.ΛΑ.Μ. συμμετείχε στις ευρωεκλογές του 2009 (0,22%),[6] ενώ δύο χρόνια αργότερα έλαβε μέρος στις βουλευτικές εκλογές, αυξάνοντας τη δύναμή του (1,08%).[7] Στις προεδρικές του 2013, το Ε.ΛΑ.Μ. κατήλθε με την υποψηφιότητα του Γιώργου Χαραλάμπους,[8] και έλαβε 0,88%. Ένα χρόνο μετά, στις ευρωεκλογές του 2014, το Ε.ΛΑ.Μ. σημείωσε σημαντική άνοδο, συγκεντρώνοντας 2,69%, χωρίς να εκλέξει ευρωβουλευτή.[9] Μετά τις εκλογές, το Ε.ΛΑ.Μ. ζήτησε να εκπροσωπηθεί στο Εθνικό Συμβούλιο,[10] όμως δεν έγινε δεκτό το αίτημα.[11]
Το 2016, στις βουλευτικές εκλογές, το Ε.ΛΑ.Μ. κατάφερε να εισέλθει στη Βουλή με 3,71% των ψήφων και να εκλέξει δύο βουλευτές.[12] Σύμφωνα με αναλυτές, το Ε.ΛΑ.Μ. κατάφερε να αναδυθεί ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης του 2013, της αυξημένης ανεργίας και της κρίσης αξιοπιστίας των πολιτικών κομμάτων, εκμεταλλευόμενο επίσης το Κυπριακό Ζήτημα, τον αντικομμουνισμό και το μεταναστευτικό πρόβλημα.[13] Παράλληλα, η Εκκλησία της Κύπρου δικαιολόγησε το ξενοφοβικό προφίλ του κόμματος, γεγονός που θεωρήθηκε ότι βοήθησε την εκλογική του άνοδο.[14]
Μετά την είσοδο του κόμματος στη Βουλή, κλήθηκε να συμμετάσχει στο Εθνικό Συμβούλιο υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη. Ωστόσο, το Δεκέμβριο του 2016 και με αφορμή τις εξελίξεις στο Κυπριακό, ο Χρίστος Χρίστου ανακοίνωσε την αποχώρηση του κόμματος από το Εθνικό Συμβούλιο, διαφωνώντας με τους χειρισμούς του τότε προέδρου.[15] Το Ε.ΛΑ.Μ. επανήλθε στο Εθνικό Συμβούλιο μετά από την κατάρρευση των συνομιλιών.[16]
Το Φεβρουάριο του 2017 εγκρίθηκε από τη Βουλή τροπολογία του Ε.ΛΑ.Μ. που αφορούσε τη συμπερίληψη του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950 στις επετείους όπου γίνεται ανάγνωση μηνυμάτων, καθώς και ολιγόλεπτη συζήτηση στην τάξη προκαλώντας μια μικρή κρίση στις συνομιλίες για λύση του Κυπριακού.[17]
Στις προεδρικές εκλογές του 2018, το Ε.ΛΑ.Μ. κατήλθε αυτόνομα, με υποψήφιο, τον πρόεδρό του Χρίστο Χρίστου. Έλαβε 5,65% και κατετάγη τέταρτος μεταξύ εννιά υποψηφίων. Στον δεύτερο γύρο αποφάσισε την ψήφο κατά βούληση.[18] Το ποσοστό του κόμματος στις εκλογές είναι ενδεικτικό της ριζοσπασικοποίησης του αντι-ομοσπονδιακού χώρου.[19] Στις ευρωεκλογές του 2019 το Ε.ΛΑ.Μ. συνέχισε να αυξάνει τα ποσοστά του (8,25%), όμως δεν κατάφερε να εκλέξει ευρωβουλευτή.[20]
Δύο χρόνια αργότερα, στις βουλευτικές εκλογές, το κόμμα έλαβε 6,78% και εξέλεξε τέσσερις βουλευτές.[21] Μετά τις εκλογές, υποστήριξε την Αννίτα Δημητρίου στην εκλογή της ως Προέδρου της Βουλής.[22] Λίγους μήνες αργότερα, διαγράφτηκε ο βουλευτής Λεμεσού Ανδρέας Θεμιστοκλέους, για ανάρμοστη συμπεριφορά.[23]
Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2023, το Ε.ΛΑ.Μ. συμμετείχε εκ νέου με υποψήφιο τον πρόεδρό του, Χρίστο Χρίστου. Έλαβε την τέταρτη θέση, με 6,04% των ψήφων.[24] Στον δεύτερο γύρο κάλεσε τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν κατά συνείδηση, αλλά και εναντίον του Α.Κ.Ε.Λ..[25]
Ιδεολογία και θέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιδεολογία του ΕΛΑΜ είναι ο εθνικισμός και φέρει τα τυπικά χαρακτηριστικά των συγχρόνων ακροδεξιών κομμάτων (εναντίον της μετανάστευσης και αντικομμουνισμός). Αποτελούν συνέχεια του ριζοσπαστικού εθνικιστικού κινήματος που ρίζωσε στην Κύπρο στις αρχές του 20ου αιώνα. Συνεχίζουν με τον ίδιο αντιτουρκισμό.[26][27] Άλλα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του ΕΛΑΜ είναι ο μιλιταρισμός, ο απολυταρχισμός, η ξενοφοβία-ιδίως η ισλαμοφοβία, και η εναντίωση στον μοντερνισμό.[28]
Η επίσημη θέση του κόμματος στο Κυπριακό είναι η απόρριψη της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στην οποία αντιπροτείνουν τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτή η θέση αποτελεί απομάκρυνση από τον ιστορικό στόχο του ενωτικού κινήματος της Κύπρου, έναν στόχο τον οποίο είχαν εκφράσει προηγούμενες εθνικιστικές οργανώσεις όπως η ΕΟΚΑ, η ΕΟΚΑ Β΄ και ο Γεώργιος Γρίβας. Με την επιλογή του ενιαίου κράτους έναντι της ΔΔΟ προκρίνουν ένα πλεονέκτημα στους Ελληνοκύπριους απέναντι στους Τουρκοκύπριους.[29] Επίσης, δεν δέχεται ότι οι Τουρκοκύπριοι συνιστούν κοινότητα, αλλά απαιτούν να ορίζονται ως μειονότητα.[30] Ο πολιτικός εθνικισμός του ΕΛΑΜ συνοδεύεται από εξιδανίκευση του παρελθόντος με ταυτόχρονη αποσιώπηση εγκλημάτων που έχουν διαπράξει εθνικιστές της Κύπρου κατά Τουρκοκύπριων ή Αριστερών.[29]
Το ΕΛΑΜ θεωρείται ότι έχει τέτοια ρητορική, ώστε να παρουσιάζει κάθε ξένη παρουσία ως απειλή.[31] Ακόμη θεωρείται ότι ασκεί ρητορική μίσους προσπαθώντας να παρουσιάσει ως ξένους τους Τουρκοκύπριους. Για αυτό θέτει σε εισαγωγικά τη λέξη κύπριος στη σύνθετη λέξη Τουρκοκύπριος, υποδηλώνοντας πως δεν είναι αληθινοί κύπριοι. Στον οικονομικό τομέα υποστηρίζουν κλειστό οικονομικό μοντέλο, όπου αυτοί που πρέπει να κερδίζουν από την οικονομία είναι οι ιθαγενείς (Ελληνοκύπριοι) και όχι οι ξένοι (Τουρκοκύπριοι).[30]
Έρευα για τον μιλιταρισμό στην Κύπρο σχολιάζει πως το ΕΛΑΜ προωθεί την ιδέα του μιλιταρισμού, της αρρενωπότητας και πως πεποίθηση του κόμματος είναι πως αυτοί θα φέρουν σε πέρας τον «εθνικό αγώνα» για να διώξουν τον κατακτητή.[32]
Σχέσεις με άλλα κόμματα και οργανώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο μέχρι το 2019 διατηρούσε πολιτικές επαφές με τη Χρυσή Αυγή.[33][34] Ο πρόεδρος του κόμματος, Χρίστος Χρίστου, σε συνέντευξη του είχε δηλώσει ότι το Ε.ΛΑ.Μ. είναι η Χρυσή Αυγή της Κύπρου, ενώ είχε αποτελέσει προσωπική επιλογή του Νίκου Μιχαλολιάκου.[5] Μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, το Ε.ΛΑ.Μ. διέκοψε τις σχέσεις μαζί της.[35]
Το Ε.ΛΑ.Μ. έχει σχέσεις και επηρεάζει οπαδούς, όπως τους οργανωμένους του ΑΠΟΕΛ (Ultras), της Ανόρθωσης, και του Απόλλωνα Λεμεσού. Στις κερκίδες αντιτουρκικά συνθήματα είναι συχνά.[36]
Αποτελέσματα εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλή των Αντιπροσώπων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
---|---|---|---|---|---|
2011 | Χρίστος Χρίστου | 4.056 | 1,08% | 0 / 56
|
7η |
2016 | Χρίστος Χρίστου | 13.040 | 3,71% | 2 / 56
|
8η |
2021 | Χρίστος Χρίστου | 24.255 | 6,78% | 4 / 56
|
4η |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση | Ομάδα |
---|---|---|---|---|---|---|
2009 | Χρίστος Χρίστου | 663 | 0,22% | 0 / 6
|
9η | - |
2014 | Χρίστος Χρίστου | 6.957 | 2,69% | 0 / 6
|
7η | - |
2019 | Χρίστος Χρίστου | 23.167 | 8,25% | 0 / 6
|
5η | - |
2024 | Χρίστος Χρίστου | 41.215 | 11,2% | 1 / 6
|
4η | ECR |
Πρόεδρος της Δημοκρατίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Υποψήφιος | Α' γύρος | Β' γύρος | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ψήφοι | % | Αποτέλεσμα | Ψήφοι | % | Αποτέλεσμα | |||
2013 | Γιώργος Χαραλάμπους | 3.899 | 0,88 | 4η θέση | στήριξη σε κανέναν | |||
2018 | Χρίστος Χρίστου | 21.846 | 5,65 | 4η θέση | ψήφος κατά βούληση | |||
2023 | Χρίστος Χρίστου | 23.988 | 6,04 | 4η θέση | ψήφος κατά βούληση, εναντίον Α.Κ.Ε.Λ.[37] |
Κοινοβουλευτική Ομάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλή των Αντιπροσώπων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]ΙΒ' Κοινοβουλευτική Περίοδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2021, το Ε.ΛΑ.Μ. εξέλεξε τέσσερις βουλευτές. Ωστόσο, μετά από αλλαγές, η σύνθεση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ήταν η εξής:
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις Ευρωεκλογές 2024 το Ε.ΛΑ.Μ. εξέλεξε ένα Ευρωβουλευτή Τον Γεάδη Γεάδη. Το Ε.ΛΑ.Μ. έλαβε την τρίτη πολιτική θέση, με 11,2% των ψήφων, δηλαδή 41.215 ψήφους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Nordsieck, Wolfram (2016). «Cyprus». Parties and Elections in Europe.
- ↑ 2,0 2,1 «Cyprus: Parties at a glance». Cyprus: Parties at a glance (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2023.
- ↑ «About: ELAM (Cyprus)». dbpedia.org. Unknown parameter
|cessdate=
ignored (βοήθεια) - ↑ 4,0 4,1 4,2 «Populism in Europe: Friedrich-Ebert-Stiftung Griechenland». athens.fes.de. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2023.
- ↑ 5,0 5,1 Hatzidaki 2017, σελ. 415.
- ↑ Υπουργείο Εσωτερικών. «Ευρωεκλογές 2009: Επίσημα Αποτελέσματα». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Υπουργείο Εσωτερικών - Βουλευτικές 2011: Επίσημα Αποτελέσματα». Ανακτήθηκε στις 4/10/2017. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=
(βοήθεια) - ↑ Ανακοινώθηκε ο υποψήφιος του ΕΛΑΜ για τις Προεδρικές
- ↑ «Υπουργείο Εσωτερικών - Ευρωεκλογές 2014: Επίσημα Αποτελέσματα». Ανακτήθηκε στις 10/4/2017. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=
(βοήθεια) - ↑ ΕΛΑΜ: Υπέβαλε αίτημα για συμμετοχή στο Εθνικό
- ↑ «Κύπρος: Σύσκεψη πολιτικών αρχηγών για το κυπριακό». 29/5/2014. Ανακτήθηκε στις 11/4/2017. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=, |date=
(βοήθεια) - ↑ Υπουργείο Εσωτερικών. «Βουλευτικές Εκλογές 2016: Επίσημα Αποτελέσματα». Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2017.
- ↑ Κατσουρίδης 2013, σελ. 572
- ↑ Κατσουρίδης 2013, 567.
- ↑ ΕΛΑΜ: Δεν θα γίνουμε κομπάρσοι του Αναστασιάδη
- ↑ Εθνικό Συμβούλιο και με ΕΛΑΜ για το «ναυάγιο» του Κραν Μοντανά - Κοτζιάς και Γαλλίδα ΥΠΑΜ στην Λευκωσία [vids][νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Akgün 2019, σελ. 75.
- ↑ «ΕΛΑΜ: Ψήφο κατά βούληση στον β' γύρο». Kathimerini.com.cy. 20 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Grigoriadis 2018, σελ. 3.
- ↑ «European Elections Results» (στα αγγλικά). Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. 2018-01-29. https://europarl.europa.eu/election-results-2019/el/ethnika-apotelesmata/kypros/2019-2024/. Ανακτήθηκε στις 2018-06-04.
- ↑ Υπουργείο Εσωτερικών - Βουλευτικές εκλογές 2021: Επίσημα αποτελέσματα
- ↑ ΕΛΑΜ: Η ψήφος μας έφραξε τον δρόμο στο ΑΚΕΛ για να καταλάβει την Προεδρία
- ↑ Εκτός κόμματος ο Α. Θεμιστοκλέους - «Να παραδώσει την έδρα» o Φιλελεύθερος
- ↑ Υπουργείο Εσωτερικών - Προεδρικές εκλογές 2023: Επίσημα αποτελέσματα
- ↑ Η απόφαση ΕΛΑΜ για τον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών
- ↑ Hatzidaki 2017, σελίδες 414-415.
- ↑ Charalampous 2015, σελ. 15-18.
- ↑ Charalampous 2015, σελ. 17.
- ↑ 29,0 29,1 Charalampous 2015, σελ. 18.
- ↑ 30,0 30,1 Katsourides 2017
- ↑ Baider 2017, abstract.
- ↑ Efthymiou 2019, σελ. 203-04.
- ↑ Charalampous 2015, σελ. 13.
- ↑ Hatzidaki 217, σελ. 414.
- ↑ Samaras 2021, σελ. 1.
- ↑ Katsourides 2017, Politically sponsored hate speech
- ↑ Η απόφαση του Ε.ΛΑ.Μ. για τον δεύτερο γύρω τον προεδρικών εκλογών 2013, elamcy.com
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Akgün, Sibel (2019). «The Construction of Turkish and Greek Identity in Cyprus: The Enosis Referendum of 15th January 1950». Journal of Mediterranean Studies 28 (1): 75–89. ISSN 2523-9465. https://muse.jhu.edu/article/738269/summary. Ανακτήθηκε στις 2020-01-07.
- Baider, Fabienne (2017). «Analyzing the adaptation of mainstream supremacist concepts to a local socio-historical context (ELAM in Cyprus)». Journal of Language Aggression and Conflict: 178 –204. doi: . ISSN 2213-1272.
- Charalampous, Giorgos (2015). The European Far Right: Historical and Contemporary Perspectives. PRIO Cyprus Centre & Friedrich-Ebert-Stiftung. ISBN 978-82-7288-661-4.
- Efthymiou, Stratis Andreas (2019). Nationalism, Militarism and Masculinity in Post-Conflict Cyprus. Springer. ISBN 978-3-030-14702-0.
- Ellinas, Antonis. «The Rise of Golden Dawn: The New Face of the Far Right in Greece». South European Society and Politics, special issue: Protest Elections and Challenger Parties: Italy and Greece in the Economic Crisis (Taylor and Francis) 18 (4): 543-565. doi: .
- Grigoriadis, Ioannis (2018 (SWP Comments 11/2018)). Cyprus after elections: recapturing the Crans Montana momentum for peace negotiations. Berlin. http://nbn-resolving.de/urn:nbn:de:0168-ssoar-56734-7.
- Hatzidaki, Ourania (26 Ιουλίου 2017). Greece in Crisis: Combining critical discourse and corpus linguistics perspectives. John Benjamins Publishing Company. ISBN 978-90-272-6568-5.
- Katsourides, Yiannos (December 2013). «Determinants of extreme right reappearance in Cyprus: The National Popular Front (ELAM), Golden Dawn's sister party». South European Society and Politics, special issue: Protest Elections and Challenger Parties: Italy and Greece in the Economic Crisis (Taylor and Francis) 18 (4): 567–589. doi:. https://dx.doi.org/10.1080/13608746.2013.798893.
- Katsourides, Yiannos (2018). «Historical legacies and political agency: hate speech in contemporary Cyprus». Nations and Nationalism.
- Samaras, George (2021). «Cyprus: what is Elam, the far-right nationalist party seeking success after the demise of Golden Dawn?». The conversation. https://kclpure.kcl.ac.uk/portal/files/158264492/theconversation.com_Cyprus_what_is_Elam_the_far_right_nationalist_party_seeking_success_after_the_demise_of_GoldenDawn.pdf.