Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εβίτα Περόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εβίτα Περόν
Χαρακτηριστική φωτογραφία της Εβίτα Περόν
Πρώτη Κυρία της Αργεντινής
Περίοδος
1946 – 1952
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση7 Μαΐου 1919, Αγροτική Αργεντινή
Θάνατος26 Ιουλίου 1952
Εθνότητα Αργεντίνια
ΣύζυγοςΧουάν Περόν (παντρεύτηκαν 1945)
Επάγγελμαπολιτικός
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής[1]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Κόνδορα των Άνδεων
Εθνικό Τάγμα Αξίας της Παραγουάης
Τάγμα των Ομεϋαδών
Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος Τιμής και Αξίας της Αϊτής
τάγμα του Μπογιακά
Τάγμα του Απελευθερωτή Στρατηγού Σαν Μαρτίν
Τάγμα της Ισαβέλλας της Καθολικής
Εθνικό Τάγμα Τιμής και Αξίας της Αϊτής
Τάγμα του Κόνδορα των Άνδεων
Εθνικό Τάγμα Αξίας του Ισημερινού
Τάγμα του Σταυρού του Νότου
Τάγμα του Αετού των Αζτέκων
Order of Merit of Duarte, Sanchez and Mella
Τάγμα του Ηλίου του Περού
μεγαλόσταυρος του τάγματος της Οράγγης-Νάσσαου[2]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο οικογενειακός τάφος των Ντουάρτε στη Ρεκολέτα

Η Μαρία Εύα Ντουάρτε ντε Περόν (ισπαν.María Eva Duarte de Perón, 7 Μαΐου 191926 Ιουλίου 1952) ήταν η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής Χουάν Ντομίνγκο Περόν (1895-1974) και Πρώτη Κυρία της Αργεντινής από το 1946 μέχρι τον θάνατό της το 1952. Συχνά την αναφέρουν απλά ως Εύα Περόν ή με το υποκοριστικό Εβίτα.

Γεννήθηκε στο αγροτικό χωριό Λος Τόλδος, στην Πάμπα, η νεότερη από 5 παιδιά. Το 1934 και σε ηλικία δεκαπέντε χρονών μετακόμισε στην πρωτεύουσα της χώρας, το Μπουένος Άιρες, όπου επεδίωξε σταδιοδρομία ηθοποιού στο θέατρο, το ραδιόφωνο και το σινεμά. Γνώρισε τον συνταγματάρχη Χουάν Περόν το 1944, σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο Μπουένος Άιρες για τα θύματα του σεισμού του Σαν Χουάν, και παντρεύτηκαν τον επόμενο χρόνο. Το 1946 ο Χουάν Περόν εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής. Κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι χρόνων η Εύα Περόν απέκτησε δύναμη στα φιλο-Περονικά εργατικά σωματεία, μιλώντας για τα εργατικά δικαιώματα. Επίσης, διηύθυνε τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, ίδρυσε και διηύθυνε το φιλανθρωπικό Ίδρυμα Εύα Περόν, πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αργεντινή και ίδρυσε και διηύθυνε το πρώτο γυναικείο πολιτικό κόμμα μεγάλης κλίμακας της χώρας,το Γυναικείο Περονικό Κόμμα.

Το 1951, η Εύα Περόν αποδέχτηκε το χρίσμα των Περονικών για τη θέση του Αντιπροέδρου της Αργεντινής. Στον αγώνα αυτό έλαβε μεγάλη υποστήριξη από την πολιτική βάση των Περονικών, χαμηλόμισθους Αργεντινούς και μέλη της εργατικής τάξης γνωστών ως ντεσκαμισάντος, «χωρίς πουκάμισο». Εντούτοις, η αντιπολίτευση των στρατιωτικών και της υψηλής κοινωνίας σε συνδυασμό με την φθίνουσα υγεία της τελικά την ανάγκασαν να αποσύρει την υποψηφιότητά της. Το 1952, λίγο πριν το θάνατό της από καρκίνο στην ηλικία των τριαντατριών ετών (33), η Εύα Περόν έλαβε από το Κογκρέσο της Αργεντινής τον επίσημο τίτλο του Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους. Απευθυνόμενη προς τον κόσμο, από το μπαλκόνι της Προεδρικής κατοικίας, για τελευταία φορά, ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψει όλους τους τίτλους τιμής που της έχουν αποδοθεί έως τώρα και θα κρατήσει μόνο τον τελευταίο τίτλο, του "Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους".

Η ταφή της Πρώτης Κυρίας, έγινε με τιμές Αρχηγού κράτους και δημοσία δαπάνη. Τεράστιο και βαρύτατο ήταν το πένθος, από τον Λαό της Αργεντινής, που τόσο αγάπησε.

Η ιστορία της έγινε κομμάτι της μαζικής κουλτούρας ως το αντικείμενο του μιούζικαλ Εβίτα στη θεατρική σκηνή, και έπειτα σε ταινία, με πρωταγωνίστρια την τραγουδίστρια Μαντόνα.