Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εκλογές στο Τουβαλού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στο Τουβαλού διεξάγονται εκλογές για την ανάδειξη των μελών του κοινοβουλίου. Το τοπικό κοινοβούλιο λέγεται Fale I Fono και έχει 15 μέλη, που εκλέγονται με τετραετή θητεία. Οι βουλευτές εκλέγουν τον Πρωθυπουργό και ο Γενικός Κυβερνήτης διορίζει το υπουργικό συμβούλιο, με την έγκριση του πρωθυπουργού. Σε τοπικό επίπεδο κάποιοι ηλικιωμένοι επίσης ασκούν ανεπίσημα εξουσία. Δεν υπάρχουν επισήμως πολιτικά κόμματα στη χώρα και οι προεκλογικές εκστρατείες βασίζονται σε προσωπικούς και οικογενειακούς δεσμούς, όπως επίσης στη φήμη των υποψηφίων. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

Πρόσφατες εκλογές (2019)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Γενικές εκλογές του Τουβαλού (2019)

Προηγούμενες γενικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1977

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογές διεξήχθησαν για πρώτη φορά στο Τουβαλού στις 27 Αυγούστου 1977. Λόγω ανυπαρξίας πολιτικών κομμάτων, εξελέγησαν μόνο 12 ανεξάρτητοι, με τη συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 78,8%. [1] Ο Τοαρίπι Λαούτι επανεξελέγη επικεφαλής υπουργός.[2]

1981-2010

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επόμενες εκλογές εξέλεξαν επίσης ανεξάρτητους υποψήφιους. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1981 εξελέγησαν 12 και η προσέλευση ήταν 85%.[3] Το ίδιο έγινε και στις εκλογές στις 12 Σεπτεμβρίου 1985, με τον Τομάζι Πουαπούα να επανεκλέγεται πρωθυπουργός.[4] Στις εκλογές που διενεργήθηκαν στις 27 Σεπτεμβρίου 1989 εξελέγη για πρώτη φορά μία γυναίκα, η Ναάμα Μαχέου Λατάσι. Πρωθυπουργός εξελέγη ο Μπικενιμπέου Παενίου, ο οποίος σχημάτισε πενταμελή κυβέρνηση.[5] Το 1993 διεξήχθησαν δύο φορές γενικές εκλογές: στις 2 Σεπτεμβρίου, στις οποίες οι υποστηρικτές του πρωθυπουργού Παενίου κέρδισαν 6 έδρες, όσες και η αντιπολίτευση.[6] Λόγω της ισοπαλίας σε έδρες (6-6), ο Γενικός Κυβερνήτης του Τουβαλού διέλυσε το κοινοβούλιο και προκήρυξε νέες εκλογές στις 25 Νοεμβρίου 1993, μετά τις οποίες πρωθυπουργός εξελέγη ο Καμούτα Λατάσι.[6] Ακολούθησαν οι εκλογές στις 26 Μαρτίου 1998, κατά τις οποίες πρωθυπουργός επανεξελέγη ο Παενίου[7] και στις 25 Ιουλίου 2002, με τις έδρες στο κοινοβούλιο να αυξάνονται σε 15, και στις οποίες έχασε την έδρα του ο πρωθυπουργός Κολόα Ταλάκε. [8] Στις εκλογές που έγιναν στις 3 Αυγούστου 2006, εξελέγησαν 15 ανεξάρτητοι και νέος πρωθυπουργός μετά εξελέγη ο Απισάι Ιελέμια.[9] Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 16 Σεπτεμβρίου 2010, ο πρωθυπουργός Απισάι Ιελέμια διατήρησε την έδρα του και συνολικά επανεξελέγησαν 10 βουλευτές, ανάμεσα στους οποίους και ο πρόεδρος της βουλής, Καμούτα Λατάζι. Πέντε βουλευτές απώλεσαν τις έδρες τους.[10][11][12] Τον Δεκέμβριο του 2010 έγινε νέος πρωθυπουργός ο Γουίλι Τελάβι.

2015

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Γενικές εκλογές του Τουβαλού (2015)

Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 31 Μαρτίου 2015. Τα 15 μέλη του κοινοβουλίου εξελέγησαν σε 8 εκλογικές περιφέρειες με τη χρήση του πλειοψηφικού συστήματος (νικητής είναι όποιος συγκεντρώσει τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων από τους άλλους υποψηφίους). Οκτώ νησιά είναι διεδρικές περιφέρειες, ενώ η Νουκουλαελάε αποτελεί μονοεδρική περιφέρεια.[13]

Δημοψηφίσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1974

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο δημοψήφισμα που διενεργήθηκε μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου του 1974 στα Νησιά Έλλις το 93% ψήφισαν υπέρ της απόσπασής τους από τα Νησιά Γκίλμπερτ. Το ποσοστό προσέλευσης έφτασε το 88%. Τον Οκτώβριο της επόμενης χρονιάς τα νησιά διαχωρίστηκαν και επίσημα. Τέσσερα χρόνια μετά το δημοψήφισμα έγιναν ανεξάρτητα με την ονομασία Τουβαλού και στα Γκίλμπερτ έγιναν Κιριμπάτι.[14]

1986

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 1986 οι κάτοικοι καταψήφισαν σε ποσοστό 90,7% την πρόταση να αλλάξει το σύνταγμα και να γίνει το πολίτευμα δημοκρατία. Αποτέλεσμα ήταν τα νησιά να παραμείνουν συνταγματική μοναρχία.[15]

2008

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα ακόμα συνταγματικό δημοψήφισμα διεξήχθη στις 30 Απριλίου 2008.[16] Το δημοψήφισμα επεδίωξε να καταργηθεί η μοναρχία και να καθιερωθεί η δημοκρατία στη χώρα. Αν είχε περάσει το δημοψήφισμα, ο νέος πρόεδρος θα είχε εκλεγεί έμμεσα από το Κοινοβούλιο του Τουβαλού.

Το δημοψήφισμα απέτυχε, με 679 ψήφους (ποσοστό 35,02%) υπέρ της εγκαθίδρυσης δημοκρατίας και 1.260 ψήφους (64,98%) για τη διατήρηση της μοναρχίας.[17] Κατά συνέπεια, το Τουβαλού παρέμεινε μοναρχία και η Ελισάβετ Β΄ παρέμεινε αρχηγός του κράτους. Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν χαμηλή. Μόνο 1.939 ψηφοφόροι προσήλθαν στην κάλπη, από τους περίπου 9.000 Τουβαλουανούς σε ηλικία ψήφου. Συγκριτικά, στις βουλευτικές εκλογές του 2006 δόθηκαν 8.501 ψήφοι.[16]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Dieter Nohlen, Florian Grotz & Christof Hartmann (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p829 (ISBN 0-19-924959-8)
  2. ↑ Tito Isala, Hugh Larcy, επιμ. (1983). «Chapter 20, Secession and Independence». Tuvalu: A History. University of the South Pacific/Government of Tuvalu. σελίδες 169–173. 
  3. ↑ «Tuvalu holding its elections». 52(8) Pacific Islands Monthly. Αυγούστου 1981. σελ. 31. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ «Palamene o Tuvalu (Parliament of Tuvalu)» (PDF). Inter-Parliamentary Union. 1985. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2013. 
  5. ↑ «Palamene o Tuvalu (Parliament of Tuvalu)». Inter-Parliamentary Union. 1989. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2013. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Taafaki, Tauaasa (1996). «South Pacific – Governance in the Pacific: the dismissal of Tuvalu's Governor-General» (PDF). Research School of Pacific and Asian Studies, ANU (No 96/5). Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 
  7. ↑ «Palamene o Tuvalu (Parliament of Tuvalu)». Inter-Parliamentary Union. 1998. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2013. 
  8. ↑ «Palamene o Tuvalu (Parliament of Tuvalu)». Inter-Parliamentary Union. 2002. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2013. 
  9. ↑ «Palamene o Tuvalu (Parliament of Tuvalu)». Inter-Parliamentary Union. 2006. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2013. 
  10. ↑ "Elections à Tuvalu" Αρχειοθετήθηκε 2011-10-06 at Archive.is, Australian Broadcasting Corporation (γαλλικά), 17 Σεπτεμβρίου 2010
  11. ↑ "Tuvalu PM returns, five new MPs elected", Pacific Islands News Association, 17 Σεπτεμβρίου 2010
  12. ↑ «Tuvalu PM re-elected, seeks to form govt». Sydney Morning Herald. 2010-09-17. http://news.smh.com.au/breaking-news-world/tuvalu-pm-reelected-seeks-to-form-govt-20100917-15f3f.html. Ανακτήθηκε στις 2010-09-17. 
  13. ↑ Electoral system IPU
  14. ↑ McIntyre, W. David (2012). «The Partition of the Gilbert and Ellice Islands». Island Studies Journal 7 (1): 135–146. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-02. https://web.archive.org/web/20171202095641/https://www.islandstudies.ca/sites/islandstudies.ca/files/ISJ-7-1-2012-McIntyre.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-02-19. 
  15. ↑ Far East and Australasia 2003 Eur, p1113
  16. ↑ 16,0 16,1 "Tuvaluans vote against republic", Tuvalu News, 30 Απριλίου 2008
  17. ↑ "Tuvalu votes to maintain monarchy", Ράδιο Αυστραλία, 17 Ιουνίου 2008
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εκλογές_στο_Τουβαλού&oldid=10637123"