Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή κατείχε μόλις 175 ψήφους στο κοινοβούλιο των 300, που έπεσε κάτω από τον απαιτούμενο αριθμό για άμεση εκλογή (200 ψήφοι στους πρώτους δύο γύρους, 180 στον τρίτο). Ο Καραμανλής, ο οποίος γνώριζε την εκλογική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ και την επικείμενη έλευση στην εξουσία - όπως συνέβη στις εκλογές του 1981 - προτίμησε να προχωρήσει στην προεδρία της Δημοκρατίας, η οποία κατά το διάστημα εκείνο εξακολουθούσε να διαθέτει σημαντικές αρμοδιότητες. Ως εκ τούτου, ύστερα από την εξλογή του παραιτήθηκε από βουλευτής και πρωθυπουργός και τον διαδέχτηκε ως πρωθυπουργός ο Γεώργιο Ράλλη.
Αρκετοί υποψήφιοι προτάθηκαν από μικρά κόμματα μαζί με τον Καραμανλή, όπως ο Γεώργιος Μυλωνάς (ΚΟΔΗΣΟ), ο Λεωνίδας Κύρκος (ΚΚΕ Εσωτερικού), ο Ιωάννης Ζίγδης (ΕΔΗΚ), ο Στέλιος Παπαθεμελής, ο Ηλίας Ηλιού και ο Φαίδων Βεγλερής (ΕΔΑ). Ο Καραμανλής έλαβε 179 ψήφους και 180 ψήφους στην πρώτη και δεύτερη ψηφοφορία αντίστοιχα και εξελέγη στην τρίτη ψηφοφορία με 183 ψήφους.
