Εμελιάν Πουγκατσιόφ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Εμελιάν Πουγκατσιόφ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Емельян Иванович Пугачёв (Ρωσικά) |
Γέννηση | 1742[1][2][3] Pugachyovskaya |
Θάνατος | 10ιουλ. / 21 Ιανουαρίου 1775γρηγ.[2][4] Μόσχα[5] |
Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | επαναστάτης στρατιωτικός πολιτικός[6] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ustinya Kuznetsova Sofia Pugacheva |
Σύντροφος | Tatiana Kharlova |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | khorunzhy/Κοζάκοι του Ντον |
Πόλεμοι/μάχες | εξέγερση του Πουγκάτσεφ, d:Q24937582, d:Q24937541, Επταετής Πόλεμος, Ρωσοτουρκικός πόλεμος, Battle of Tsaritsyn, Battle of Kazan, d:Q4090337, d:Q4337464, d:Q4090335 και d:Q4090334 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Εμελιάν (Αιμιλιανός) Ιβάνοβιτς Πουγκατσιόφ (ρωσική γραφή: Емельян Иванович Пугачёв ΔΦΑ: [jɪmʲɪˈlʲˈjan ɪˈvanəvʲɪt͡ɕ pʊgɐˈt͡ɕof]), (1742 - 21 Ιανουαρίου 1775), ήταν Κοζάκος γαιοκτήμονας, ηγέτης (αταμάνος) μιας φοβερής κοζάκικης εξέγερσης (1773-1774) της περιοχής του Ντον κατά της τσαρίνας Αικατερίνης της Μεγάλης της Ρωσίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπηρέτησε στον αυτοκρατορικό στρατό 1771-73 και πήρε μέρος στις τελευταίες μάχες του Επταετούς Πολέμου, στην εκστρατεία εναντίον της Πολωνίας και στον Α΄ Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1768-74). Το 1772 συνελήφθη για λιποταξία και φυλακίστηκε στο Καζάν, απ΄όπου όμως απέδρασε. Το επόμενο έτος προκάλεσε την εξέγερση μιας στρατιάς Κοζάκων, η οποία, υποστηριζόμενη κυρίως από εργάτες και αγρότες, κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα είδος αυτόνομης κυβέρνησης, την αρχηγία της οποίας ανέλαβε ο ίδιος ο Πουγκατσόφ με τον τίτλο «Τσάρος Πέτρος Γ΄», θέλοντας έτσι να θυμίσει στην αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β΄ τη συμμετοχή της στη δολοφονία του συζύγου της Πέτρου Γ΄. Καταδιωκόμενος από τα αυτοκρατορικά στρατεύματα, προκάλεσε και άλλες εξεγέρσεις των Μπασκίρων, κατέστρεψε το Καζάν, κατέλαβε το Σαράτοφ και άλλα φρούρια και πολιόρκησε το Αρινμπούρκ, σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής του Ουράλη.
Το χρονικό της εξέγερσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χρονικό της εξέγερσης αυτής μάς παραθέτει ο Αλέξανδρος Πούσκιν στο έξοχο βιβλίο του «Ιστορία του Πουγκατσιόφ», ενώ γεγονότα της εξέγερσης συναντάμε και στο άλλο έργο του Πούσκιν, «Η κόρη του λοχαγού» (1836).
Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τελικά νικήθηκε στη Σαρέπτα και, όπως αναφέρουν ορισμένες πηγές, προδόθηκε από Κοζάκους του Ντον και συνελήφθη. Οδηγήθηκε στη Μόσχα όπου και αποκεφαλίστηκε.
Επίλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ατίθασος και σκληρός χαρακτήρας, μπορεί να θεωρηθεί πρόδρομος των αγροτικών επαναστατών της Ρωσίας. Το μίσος του εναντίον της τσαρίνας και οι σκληρές μέθοδοί του, εξέφραζαν βασικά την απελπισμένη διαμαρτυρία εναντίον ενός συστήματος που, για να εποικίσει μισοέρημες εκτάσεις, μετέφερε εκεί με τη βία πλήθη δουλοπάροικων· και ήταν ακόμα η απεγνωσμένη άμυνα των απόκληρων εναντίον της τσαρικής απολυταρχίας, που δεν ήταν διατεθειμένη να κάνει την παραμικρή μεταρρύθμιση.[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118742922. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12473630w. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 «Yemelyan Ivanovich Pugachev» 9604.
- ↑ Yury Isayev: «Чувашская энциклопедия». (Ρωσικά) Chuvash encyclopedia. Chuvash publishing company. 2006. ISBN-13 978-5-7670-1471-2.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή (των 30 τόμων), τόμ. 24, σ.524 ISBN 960-8177-74-X