Ενεχυροδανειστήριο
Το ενεχυροδανειστήριο είναι πιστωτικό ίδρυμα ή γραφείο που χορηγεί έντοκα δάνεια, τα οποία εξασφαλίζονται με ενέχυρο.
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η λέξη ενεχυροδανειστήριο παράγεται από το αρχαίο ἐνέχυρον, σύνθετο εκ συναρπαγής από τη φράση ἐν ἐχύρῳ (εν ασφαλεία) το οποίο με τη σειρά του προκύπτει από το επίθετο ἐχυρός (σταθερός, ασφαλής).[1]
Κατηγορίες ενεχύρων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κοσμήματα κατασκευασμένα από πολύτιμα μέταλλα και διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους, ρολόγια υψηλής αξίας, λίρες χρυσές, χρυσά αντικείμενα, ασημένια αντικείμενα, κειμήλια, περιουσιακά στοιχεία, όπλα μέχρι και ναργιλέ και πολλά ακόμα.
Διαδικασία αξιολόγησης ενεχύρων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σωστή αξιολόγηση των κοσμημάτων είναι μια διαδικασία που στόχο έχει τον όσο το δυνατόν πιο ακριβή καθορισμό της αξίας ενός κοσμήματος. Αρχικά, εντοπίζονται τα καράτια του ενώ, αν δεν υπάρχει σήμανση, γίνεται η ταυτοποίηση με τη χρήση ειδικών υγρών. Μετά τη λήψη δείγματος από το κόσμημα πάνω στην ειδική λίθο (Λυδία) και με την εφαρμογή οξέων (βασιλικό ύδωρ) εξακριβώνεται η περιεκτικότητα αυτού σε καθαρό χρυσό. Τις περισσότερες φορές, αυτή είναι μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία για να διαπιστωθούν με απόλυτη βεβαιότητα και ακρίβεια τα καράτια του. Τα πλέον αξιόπιστα ενεχυροδανειστήρια εξετάζουν και τα κοσμήματα με αναγραφή καρατιών, για τις περιπτώσεις που έχουν μεγαλύτερη καθαρότητα από την αναγραφόμενη. Ακολουθεί εκτίμηση των πολύτιμων λίθων αν υπάρχουν και δίνεται ξεχωριστή τιμή για αυτά, ενώ πολλές φορές συνεκτιμάται και η δουλειά και το σχέδιο.
Στην Ελλάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Ελλάδα το ενεχυροδανειστήριο είναι θεσμός που λειτουργεί από τον 19ο αιώνα, αλλά η σχετική νομοθεσία ανανεώθηκε ριζικά κατά τα χρόνια του μεσοπολέμου. Υπάρχουν δύο τύποι: Το Κρατικό Ενεχυροδανειστήριο και τα ιδιωτικά.
Το Κρατικό Ενεχυροδανειστήριο ιδρύθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1933[2] ως κοινωνικό μέτρο για την προστασία των πολιτών από τους τοκογλύφους. Διαφέρει από τα υπόλοιπα ενεχυροδανειστήρια στο ότι παρέχει χαμηλότοκα δάνεια και ότι σε περίπτωση εκποίησης του ενέχυρου, το τυχόν πλεόνασμα, μετά την αποπληρωμή του δανείου, αποδίδεται στον πελάτη. Πιο συγκεκριμένα, το Κρατικό Ενεχυροδανειστήριο δίνει τρίμηνο δάνειο μέχρι 5.000 €, με δυνατότητα ανανέωσης για άλλους τρεις μήνες, με επιτόκιο 6% ετησίως, συν 4% έξοδα φύλαξης επί του ποσοστού εκτίμησης, συν Φ.Π.Α. επί του ποσού των εξόδων. Αν ο δανειζόμενος δεν εμφανιστεί μετά την πάροδο έξι μηνών, το ενέχυρο εκπλειστηριάζεται. Το Κρατικό Ενεχυροδανειστήριο λειτουργεί με τη στήριξη του Νέου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (που πλέον ανήκει στην τράπεζα Eurobank) και έχει δύο υποκαταστήματα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.[3]
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχουν εμφανιστεί χιλιάδες ιδιωτικά ενεχυροδανειστήρια χρυσού και αυτοκινήτων σε όλη την Ελλάδα. Επίσημες πηγές τοποθετούν το πλήθος τους μεταξύ 1.000 και 6.000.[4] Πολλά από αυτά αγγίζουν τα όρια της τοκογλυφίας, με επιτόκια που φτάνουν μέχρι και 150%, σύμφωνα με έρευνες του Συνήγορου του Καταναλωτή και της υπηρεσίας Εποπτείας της Αγοράς του υπουργείου Ανάπτυξης[5] ενώ η παραβατικότητα αγγίζει το 60%, σύμφωνα με το ΣΔΟΕ.[4][6]
Νομικό πλαίσιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με το νόμο 2251/94 περί προστασίας των καταναλωτών, σε περίπτωση που οι καταναλωτές αλλάξουν γνώμη και θέλουν να ανακτήσουν τα αντικείμενά τους, έχουν δικαίωμα υπαναχώρησης και ματαίωσης της συναλλαγής εντός 14 ημερολογιακών ημερών από την παραλαβή του χρηματικού ποσού συναλλαγής.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη, β έκδοση
- ↑ «Νόμος υπ' αριθ. 5834 - Περί τοποθετήσεως διαθεσίμων του Ταχ. Ταμιευτηρίου και συστάσεως παρ' αυτώ ενεχυροδανειστηρίου "Λαϊκής Πίστεως"». ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. 13 Οκτωβρίου 1933. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Αντωνιάδη, Κάτια (11 Νοεμβρίου 2010). «Χρυσές δουλειές το Κρατικό Ενεχυροδανειστήριο». Εφημερίδα Ελευθεροτυπία. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=222571. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 4,0 4,1 «Ιδού το ενεχυροδανειστήριο στο οποίο μας στέλνει ο ίδιος ο υφυπουργός Ανάπτυξης». Fpress. 15 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Χαροντάκης, Δημήτρης (20 Σεπτεμβρίου 2012). «Τοκογλυφία χωρίς όρια στα ενεχυροδανειστήρια χρυσού». Εφημερίδα Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 «Τα ενεχυροδανειστήρια, η παραβατικότητα και ο... Ριχάρδος!». Ζούγκλα. 12 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2014.