Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επαρχία Λεβαδείας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η επαρχία Λεβαδείας

Η επαρχία Λειβαδιάς ήταν μία από τις δύο επαρχίες του νομού Βοιωτίας. Καταλάμβανε το βόρειο τμήμα του νομού. Έδρα της ήταν η Λιβαδειά. Εκτεινόταν στα όρια των πρώην δήμων και κοινοτήτων(επί καποδίστρια) Λεβαδέων, Αλιάρτου, Αραχόβης, Δαύλειας, Διστόμου, Κορώνειας, Ορχομενού, Χαιρώνειας, Αντίκυρας και Κυριακίου

Διοικητικές μεταβολές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημιουργήθηκε αρχικά με την διοικητική διαίρεση του 1833 ως μία από τις πέντε αρχικά επαρχίες του νομού Αττικής και Βοιωτίας[1]. Καταργήθηκε στην συνέχεια με την διοικητική διαίρεση του 1836 η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα και επανασυστάθηκε το 1848. Με την δημιουργία του νομού Βοιωτίας αρχικά το 1899 και στην συνέχεια το 1943 αποτέλεσε μία από τις δύο επαρχίες του νομού. Την ίδια χρονιά η επαρχία διευρύνθηκε με την προσάρτηση των κοινοτήτων που μέχρι τότε ανήκαν στην επαρχία Λοκρίδας, Παύλου, Λουτσίου και Πύργου καθώς και της κοινότητας Αντίκυρας που μέχρι τότε ανήκε στην επαρχία Παρνασσίδας. Η επαρχία στην συνέχεια παρέμεινε αμετάβλητη μέχρι την κατάργησή της το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας.

Πορεία του πληθυσμού της επαρχίας από το 1861[2]

Έτος 1861 1870 1879 1889 1896 1907 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991
Έτος 16.005 18.122 20.668 23.032 27.361 30.016 33.334 41.219 46.319 50.037 54.239 57.023 58.920 61.575
  1. Εφετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδας δια το έτος 1837. 1837. σελίδες 178–180. 
  2. Εθνικό ίδρυμα ερευνών, Εξέλιξη πληθυσμού επαρχίας Λιβαδειάς