Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εραστές του ονείρου (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|27|02|2025}}
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα.
Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.
Εραστές του ονείρου
Ερασταί του ονείρου
Εξώφυλλο DVD δίσκου της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΓιάννης Δαλιανίδης
ΠαραγωγήΦίνος Φιλμ
ΣενάριοΓιάννης Δαλιανίδης
ΙστορίαΓιάννης Δαλιανίδης
Βασισμένο σε"Ερασταί του ονείρου" (θεατρικό έργο)
ΠρωταγωνιστέςΖωή Λάσκαρη
Δημήτρης Παπαμιχαήλ
Τιτίκα Στασινοπούλου
Λευτέρης Βουρνάς
Ίλια Λιβυκού
ΜουσικήΜίμης Πλέσσας
ΤραγούδιΖωή Λάσκαρη
Δημήτρης Παπαμιχαήλ
ΦωτογραφίαΝίκος Γαρδέλης
ΜοντάζΠέτρος Λύκας
ΣκηνογραφίαΜάρκος Ζέρβας
ΧορογραφίαΓιάννης Φλερύ
ΔιανομήΦίνος Φιλμ
Πρώτη προβολή30 Δεκεμβρίου 1974 (Ελλάδα)
Κυκλοφορία16 Μαΐου 2006 (DVD)
Διάρκεια91΄
ΠροέλευσηΕλλάδα
Γλώσσαελληνική
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Εραστές του ονείρου είναι ελληνική δραματική αισθηματική ταινία του 1974 της Φίνος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πειραιώτης Δημήτρης Καραθανάσης (Δημήτρης Παπαμιχαήλ) τα πρωινά δουλεύει στο Πέραμα σε ένα ναυπηγείο, ενώ τις νύχτες τραγουδά σε ταβέρνα, συντηρώντας ολόκληρη την οικογένειά του μετά το θάνατο τους πατέρα του. Κάποια στιγμή, αγανακτισμένος από τη φτώχεια, παρασύρεται από τον μικρό του αδερφό και πάνε να ληστέψουν μια βίλα στην οποία κατοικεί η Ζωή (Ζωή Λάσκαρη).

Από τον ερασιτεχνικό τρόπο με τον οποίο μπαίνει και κινείται μέσα στο σπίτι, η Ζωή συνειδητοποιεί ότι ο Δημήτρης δεν είναι επαγγελματίας διαρρήκτης κι έτσι τον αφήνει να φύγει χωρίς να καλέσει την αστυνομία. Τον ξανασυναντά, όμως, συμπτωματικά, όταν επισκέπτεται τον μέλλοντα μνηστήρα της, Χρήστο Σωτηρίου (Νίκος Δαδινόπουλος), στο ναυπηγεία του οποίου τυχαίνει να είναι ιδιοκτήτης.

Σιγά σιγά, ξεκινάει ο έρωτας Ζωής-Δημήτρη, που πυροδοτεί τις έντονες αντιδράσεις του στενού του περιβάλλοντος, και κυρίως του Λευτέρη (Λευτέρης Βουρνάς), αδελφού της Ζωής, ο οποίος έχει οικονομικό συμφέρον από τον επικείμενο γάμο της με τον Χρήστο. Και ο Δημήτρης, όμως, πιέζεται εξίσου από τη δική του οικογένεια, που δεν μπορεί να ξεχάσει το γεγονός ότι πατέρας της Ζωής ευθύνεται για τον θάνατο του πατέρα του Δημήτρη.

Κάτω από αυτές τις έντονες πιέσεις, το ζευγάρι χωρίζει και ο Δημήτρης επιπκεντρώνεται στην τραγουδιστική του καριέρα στην προσπάθειά του να ξεχάσει τον άτυχο έρωτά του. Όταν, μετά από καιρό, ο Δημήτρης καταφέρει να καθιερωθεί ως πρώτο όνομα στον χώρο του τραγουδιού, οι παλιές διαφορές λησμονούνται και οι οικογένειες επιτρέπουν στο ζευγάρι να παντρευτεί.

Ηθοποιοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 30 Δεκεμβρίου 1974. Κόβοντας 70.456 εισιτήρια, [2] κατατάχθηκε στην 5η θέση ανάμεσα σε 47 ταινίες της ίδιας σεζόν. [3] Κυκλοφόρησε και με τη μορφή ντιβιντί στις 16 Μαΐου 2006. [4]

Το ομότιτλο θεατρικό έργο του Γιάννη Δαλιανίδη πάνω στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας παιζόταν επί δυο συνεχείς χρονιές με πρωταγωνιστές τη Ζωή Λάσκαρη και τον Τόλη Βοσκόπουλο, [5] οι οποίοι ήταν ζευγάρι.

Είναι η ταινία με την οποία κλείνουν τη συνεργασία τους με την εταιρεία Φίνος Φιλμ οι Παπαμιχαήλ, Λάσκαρη και Λιβυκού. [6]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Κολιοδήμος, Δημήτρης (2001). Λεξικό Ελληνικών ταινιών. Εκδόσεις Γένους. σελ. 166. ISBN 978-960-8460-41-6. 
  2. ↑ Finos Film - 'Οι Εραστές Του Ονείρου' (1974), http://finosfilm.com/movies/view/181, ανακτήθηκε στις 2021-08-19 
  3. ↑ «Οι Εραστές του Ονείρου - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  4. ↑ «Οι Εραστές του Ονείρου (1974) ⋆ Filmy.gr». Filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  5. ↑ «Οι εραστές του ονείρου 1974-1975». 21 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  6. ↑ «Οι Εραστές του Ονείρου». Retromaniax. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εραστές_του_ονείρου_(ταινία)&oldid=10920259"