Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ερμής της Αταλάντης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερμής της Αταλάντης
ΟνομασίαΕρμής της Αταλάντης
Έτος δημιουργίας2ος αιώνας μ.Χ.
Είδοςγλυπτό
Ύψος1,90 μ.
ΠόληΑθήνα
ΜουσείοΕθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών
Αριθμός καταλόγου240
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ερμής της Αταλάντης είναι μαρμάρινο επιμνημόσυνο γλυπτό που απεικονίζει έναν νεαρό ως τον Ερμή, τον θεό των αγγελιοφόρων και τον ψυχοπομπό των νεκρών. Ανακαλύφθηκε στην Αταλάντη της Φθιώτιδας, στην Ελλάδα. Σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, με αριθμό καταλόγου 240.[1][2]

Το άγαλμα δημιουργήθηκε ως επιμνημόσυνο γλυπτό και τοποθετήθηκε στο τάφο ενός νέου (εξού και η εικόνα του Ερμή, ενός χθόνιου θεού) περίπου στον 2ο αιώνα μ.Χ. Είναι είτε αντίγραφο ενός αγάλματος του 4ου αιώνα π.Χ., είτε επαναλαμβάνει βαριά αυτή την τεχνοτροπία.[2] Ανακαλύφθηκε στην κωμόπολη Αταλάντη, από την οποία πήρε το όνομά του, στην Κεντρική Ελλάδα και μεταφέρθηκε στην Αθήνα τη δεκαετία του 1860.

Ο Ερμής της Αταλάντης έχει διατηρηθεί σχεδόν ανέπαφος, έχοντας χάσει μόνο τα δάχτυλα του αριστερού του χεριού και το δείκτη του δεξιού του χεριού. Έχει ύψος πάνω από 190 εκατοστά και είναι κατασκευασμένος από πεντελικό μάρμαρο.

Ο Ερμής/ο νεαρός στέκεται σε στάση κοντραπόστο, υποστηρίζοντας το μεγαλύτερο μέρος του βάρους του στο αριστερό του πόδι, ενώ το δεξί του πόδι είναι χαλαρό.[1][2] Φέρει μια χλαμύδα που είναι ριγμένη πάνω από τον αριστερό του ώμο και τυλιγμένη γύρω από τον βραχίονά του, μετά πέφτει στην πλάτη του και κρέμεται στην στήριξη του δέντρου, έτσι ώστε ο Ερμής να είναι κυρίως γυμνός.[1][2] Το αριστερό χέρι του Ερμή είναι λυγισμένο στον αγκώνα, ενώ το δεξί του κρέμεται ελεύθερα στο πλευρό του.[1] Θα κρατούσε αντικείμενα και στα δύο χέρια, τα οποία δεν σώζονται. Το αριστερό του χέρι πιθανότατα κρατούσε ένα κηρύκειο, το πιο αναγνωρίσιμο σύμβολο του Ερμή, ενώ το δεξί του ένα πουγκί.[1]

Το κεφάλι του έχει παχιές και ανακατεμένες κοντές μπούκλες, και στρέφεται ελαφρώς προς τα δεξιά του.[2] Αν και παράχθηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ., έχει κάποια σαφή Λυσίππεια χαρακτηριστικά, πράγμα που σημαίνει ότι είτε έγινε σκόπιμα σε αυτό το ύφος, είτε είναι αντίγραφο ενός αγάλματος του 4ου αιώνα π.Χ.[2] Έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με παρόμοια αγάλματα του Ερμή που βρίσκονται στην Άνδρο (Ερμής της Άνδρου) και το Αίγιον (Ερμής του Αιγίου), μόνο που αυτό έχει περιγραφεί ως ακριβές αλλά και αυστηρό και επίσημο, χωρίς την φυσικότητα, την λεπτότητα και την χάρη εκείνου από την Άνδρο, αν και ανώτερο από εκείνο του Αιγίου.[1]

  • Καλτσάς, Νικόλαος (2002). Sculpture in the National Archaeological Museum, Athens. Λος Άντζελες: The J. Paul Getty Museum. ISBN 0-89236-686-9. 
  • Καββαδίας, Παναγιώτης (1890). Γλυπτά του Εθνικού Μουσείου. Αθήνα: Σ. Κ. Βλαστός.