Ερρίκος Γ΄ του Σάουμμπουργκ-Χόλσταϊν
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ερρίκος Γ΄, κόμης του Σάουμμπουργκ-Χόλσταϊν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 14ος αιώνας |
Θάνατος | Φεβρουάριος 1421 Μπόρντεσχολμ |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Οικογένεια | |
Γονείς | Ερρίκος Β΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ[1] και Ίνγκεμποργκ του Μεκλεμβούργου-Σβερίν[1] |
Αδέλφια | Σοφία του Χόλσταϊν Αλβέρτος Β΄, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ Γεράρδος ΣΤ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ |
Οικογένεια | Οίκος του Σάουμμπουργκ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | εκλεγμένος επίσκοπος[2] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερρίκος Γ΄, κόμης του Σάουμμπουργκ-Χόλσταϊν (Heinrich III. von Schauenburg-Holstein, πέθανε το 1421) ανήκε στον Οίκο του Σάουμμπουργκ, ήταν επίσκοπος του Οσναμπρύκ (1403-1410) και κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ (1404-1421) και ήταν ο μικρότερος γιος του Ερρίκου Β΄, κόμη του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και της δεύτερης συζύγου του Ίνγκεμποργκ του Μεκλεμβούργου-Σβερίν. Ως νεότερος γιος προοριζόταν για εκκλησιαστική σταδιοδρομία και έγινε αρχικά διάκονος στο Οσναμπρύκ, ενώ μετά τον θάνατο του επισκόπου Ντίτριχ (1403) ορίστηκε διάδοχος του. Οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του Γεράρδος ΣΤ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και Αλβέρτος Β΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ πέθαναν πρόωρα σε μάχες αφήνοντας τον Ερρίκο μοναδικό διάδοχο στο Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και διεκδικητή του δουκάτου του Σλέσβιχ, το οποίο είχε παραχωρηθεί ως δώρο στον Γεράρδο ΣΤ΄ (1386). Η Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας και ο διάδοχος της Ερρίκος της Πομερανίας το αρνήθηκαν, επειδή βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία να προσαρτήσουν το Σλέσβιχ στη Δανία.
Ο Ερρίκος της Πομερανίας συγκάλεσε την αριστοκρατία στο Κόλντινγκ και συνέλαβε αιχμάλωτο τον Ερρίκο Γ΄ στο νησί του Φιν. Για την απελευθέρωση του τον ανάγκασε να πληρώσει 11.000 μάρκα και να παραχωρήσει το Φλένσμπουργκ στη Δανία για έναν χρόνο, αλλά τελικά το δέχτηκε χωρίς να πάρει χρήματα από τον Ερρίκο. Αυτό οδήγησε σε πόλεμο μεταξύ του Χόλσταϊν, του Ρέντσμπουργκ και της Δανίας. Στις 13 Ιουλίου 1409 ο Ερρίκος συμμάχησε με το Ντίτμαρσεν. Στις 12 Αυγούστου 1410 οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στο οροπέδιο του Σόλερουπ στην περιοχή του Έγκεμπεκ, ο στρατός του Χόλσταϊν νίκησε και ο Δανός στρατηλάτης Μόγκενς Πέντερσεν Μουνκ έπεσε στην μάχη. Στις 26 Μαΐου 1411 ξεκίνησαν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στο Κόλντινγκ.
Η Μαργαρίτα πέθανε τον Οκτώβριο του 1412 και οι ευγενείς του Χόλσταϊν αρνήθηκαν να παραδώσουν την περιοχή στον Ερρίκο, όπως είχε συμφωνηθεί το 1411. Ο Ερρίκος της Πομερανίας συγκάλεσε την αριστοκρατία στο Νίμποργκ στις 29 Ιουλίου 1413 και αποφασίστηκε να απαγορευτεί στον Ερρίκο Γ΄ να παραλάβει το δουκάτο. Τα στρατεύματα της Δανίας κατέλαβαν το Σλέσβιχ, ενώ ο Ερρίκος αναγκάστηκε να συμμαχήσει με το Αμβούργο, το οποίο δεν ήθελε κάποιον ισχυρό γείτονα. Τα στρατεύματα της Δανίας κατέλαβαν και λεηλάτησαν το Φέμαρν, αλλά τα στρατεύματα του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ συναθροίστηκαν και νίκησαν ξανά κοντά στο Χάδερσλεου (γερμ. Χάντερσλεμπεν) και τελικά μια νέα ειρήνη κλείστηκε στις 26 Νοεμβρίου 1420. Στις αρχές του 1421 ο Ερρίκος Γ΄ εξελέγη επίσκοπος του Σλέσβιχ, αλλά δεν πρόλαβε να πάρει την θέση, αφού πέθανε τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Allgemeine Encyklopädie der Wissenschaften und Künste, vol. II p. 324
Παραπομπές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]