Ευήμερος ο Μεσσήνιος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ευήμερος ο Μεσσήνιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Εὐήμερος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας π.Χ. Μεσσάνα[1][2][3] |
| Θάνατος | 3ος αιώνας π.Χ. Αλεξάνδρεια |
| Θρησκεία | αθεϊσμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ανθρωπολόγος συγγραφέας φιλόσοφος ιστορικός μυθογράφος |
Ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος της Κυρηναϊκής Σχολής, φίλος του βασιλιά Κασσάνδρου (311-298 π.Χ.).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με παραγγελία του Κασσάνδρου, ο Ευήμερος ταξίδεψε στη νήσο Παγχαία του Περσικού Κόλπου. Στο έργο του Ιερή Αναγραφή περιγράφει τη ζωή των κατοίκων του νησιού αυτού, ισχυριζόμενος ότι ήταν Κρητικοί που μεταφέρθηκαν εκεί με εντολή του ίδιου του Δία, και ζούσαν στην Παγχαία με καθεστώς κοινοκτημοσύνης. Την «αναγραφή» αυτή ο Ευήμερος αφήνει να εννοηθεί ότι τη διάβασε σε βωμό της Πανάρας, της πρωτεύουσας της Παγχαίας, και έγραφε ότι ο Ουρανός, ο Κρόνος και ο Ζεύς υπήρξαν βασιλιάδες της Παγχαίας και θεοποιήθηκαν μετά τον θάνατό τους.
Ξεκινώντας από αυτό, ο Ευήμερος διαμόρφωσε τη θεωρία που έγινε γνωστή ως Ευημερισμός, δηλαδή τη θεωρία ότι οι θεοί ήταν κάποτε άνθρωποι και στη συνέχεια θεοποιήθηκαν. Η θεωρία αυτή μεταφράστηκε από τον Κόιντο Έννιο (Quintus Ennius, 239 - περ. 169 π.Χ.) στα Λατινικά, προκάλεσε ωστόσο αντιδράσεις ιερέων και φιλοσόφων. Ο Ευήμερος δέχθηκε ιδιαίτερη κριτική, συγκεκριμένα ο Πλούταρχος στο έργο του Περί Ίσιδος και Οσίριδος τον αποκαλεί άθεο. Ο Διόδωρος Σικελιώτης (6.1) και ο Λακτάντιος διέσωσαν αποσπάσματα του έργου του.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιωάννη Κακαβούλια: Ελληνική Γραμματολογία (αρχαία και βυζαντινή), Αθήνα: Εκδ. Νικόδημος.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μυθολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |