Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζαν-Ζακ Εντελί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαν-Ζακ Εντελί
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης3 Φεβρουαρίου 1966 (1966-02-03) (58 ετών)
Τόπος γέννησηςΑνγκουλέμ, Γαλλία
Ύψος1,70 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1984–1992ΦΚ Ναντ132(5)
1986–1987Σταντ Λαβαλουά17(0)
1987–1988Τουρ ΦΚ
1992–1993Ολιμπίκ Μαρσέιγ27(0)
1993–1994Τιμωρημένος
1994–1995Μπενφίκα
1995–1997ΣΚ Μπαστιά53(1)
1997–1999ΦΚ Σιόν29(1)
1998Ουόλσολ ΦΚ11(0)
1999–2000ΦΚ Ζυρίχη22(0)
2000–2001ΟΣ Αβράνς Μον-Σαιν-Μισέλ2(0)
2001–2003Σταντ Μπωκαιρουά5(0)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2006-2007Λιμόζ ΦΚ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ζαν-Ζακ Εϊντελί (γεννημένος στις 3 Φεβρουαρίου 1966 στην Ανγκουλέμ της Σαράντ) είναι παλιός Γάλλος ποδοσφαιριστής ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για την εμπλοκή του στο σκάνδαλο με τον στημένο αγώνα της Μαρσέιγ το 1993.[1] Ως μέσος, ο Εϊντελί ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από τη Ναντ, προτού μεταγραφεί τη Μαρσέιγ το 1992. Η πρώτη του σεζόν στη Μασσαλία ήταν επιτυχημένη, με την ομάδα να κατακτά το πρωτάθλημα και να κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ εκείνης της σεζόν, όμως λίγο μετά τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (στον οποίο ο Εϊντελί αγωνίστηκε ως αλλαγή), αποκαλύφτηκε ότι είχε έρθει σε επικοινωνία με παίκτες της ομάδας της Λιγκ 1, Βαλανσιέν (Χόρχε Μπουρουτσάγα,[2] Κριστόφ Ρομπέρ[2] και Ζακ Γκλασμάν[3]) εκ μέρους της διοίκησης της Μαρσέιγ, με στόχο τη δωροδοκία τους. Η Μαρσέιγ χρειαζόταν να κερδίσει τη Βαλανσιέν για να εξασφαλίσει την κατάκτηση του πρωταθλήματος, και είχε προτρέψει τους παίκτες της Βαλανσιέν να "πηγαίνουν χαλαρά" στις μεταξύ τους μονομαχίες ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε πιθανότητα τραυματισμού κάποιου παίκτη των Φωκαέων ενόψει του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ.[4] Ήταν ο Γκλασμάν αυτός που κατήγγειλε τη δωροδοκία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την αφαίρεση από τη Μαρσέιγ του τίτλου της πρωταθλήτριας για το 1993, απαγορεύοντάς της με αυτό τον τρόπο να υπερασπιστεί τον τίτλο που μόλις είχε κατακτήσει (αν και η νίκη της εξακολουθούσε να μετρά), ενώ, ταυτόχρονα, την υποβίβασε στη Λιγκ 2. Ο Εϊντελί τιμωρήθηκε για έναν χρόνο από τη FIFA, τιμωρήθηκε με μονοετή κάθειρξη, αν και πέρασε μόλις 17 μέρες στη φυλακή. Μέλη της διοίκησης της Μαρσέιγ έλαβαν μεγαλύτερες χρονικά ποινές φυλάκισης, ενώ οι ποδοσφαιριστές της Βαλανσιέν Μπουρουτσάγα και Ρομπέρ τιμωρήθηκαν από τη FIFA για την εμπλοκή τους στην όλη υπόθεση.[3] Μετά την επιστροφή του στο ποδόσφαιρο, ο Εϊντελί είχε μια άστατη καριέρα, καθώς δεν κατάφερε να σταθεροποιηθεί σε κάποια ομάδα, αγωνιζόμενος στην Πορτογαλία, την Αγγλία, την Ελβετία και, τέλος, τη Γαλλία, προτού αποσυρθεί από την ενεργό δράση το 2003. Από το 2006 ως το 2007 διετέλεσε προπονητής της ερασιτεχνικής Λιμόζ Φουτ 87.

Το 2006, ο Εϊντελί κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του, στην οποία κάνει αναφορές για δωροδοκίες και ντοπάρισμα στη διάρκεια της παρουσίας του στην Μαρσέιγ.[1] Ο παλιός πρόεδρος της Μαρσέιγ Μπερνάρ Ταπί κατέθεσε, ανεπιτυχώς, εναντίον του μήνυση για λίβελο[5] (εναντίον της οποίας απόφασης επιθυμούσε να καταθέσει έφεση), ενώ και ο πρώην συμπαίκτης του Ντιντιέ Ντεσάν απείλησε ότι θα κατέφευγε κι εκείνος στη λύση της δικαστικής οδού.[6]

  1. 1,0 1,1 «Wenger slams former Marseille Chairman». Eurosport. 23 Ιανουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2007. 
  2. 2,0 2,1 «Argentine Charged in Marseille case». New York Times. 2 Ιουλίου 1993. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2007. 
  3. 3,0 3,1 «Tapie Directly Implicated As Marseille Trial Opens». International Herald Tribute. 14 Μαρτίου 1995. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2007. 
  4. «From Glory to Disgrace: Soccer Saga Grips Marseille». International Herald Tribune. 12 Ιουλίου 1992. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2007. 
  5. «Former Marseille chairman to sue ex-player for libel». ESPN Soccernet. 22 Ιανουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2007. 
  6. «Dishing the Dirt». World Cup Blog. 17 Φεβρουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2007.