Ζαν ντε Νεβίλ
Ζαν Α΄ ντε Νεβίλ | |
---|---|
Επίσκοπος του Σε | |
Από | 1124 |
Έως | 1143 |
Προκάτοχος | Σερλόν ντ'Ορζέρ |
Διάδοχος | Ζεράρ Β΄ |
Προσωπικά στοιχεία | |
Θάνατος | 1143 |
Ο Ζαν ντε Νεβίλ (Ιωάννης[1]) ήταν επίσκοπος του Σε κατά την διάρκεια του 12ου αιώνα.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ζαν ήταν υιός του Αρντουάν, άρχοντα του Νεβίλ. Ο αδερφός του, Αρνούλ, ήταν επίσκοπος του Λιζιέ (1141-1181), όπως και ο θείος του, Ζαν Α΄ (1107-1141), ο οποίος και προηγήθηκε του τελευταίου στον επισκοπικό θρόνο του Λιζιέ[1].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχιδιάκονος, έμπιστος του βασιλέα και μεταρρυθμιστής[2], ορίστηκε και χειροτονήθηκε επίσκοπος του Σε το 1124[3]. Εξαίρετης παιδείας, ήταν κατά την διάρκεια της θητείας του στον επισκοπικό θρόνο, όπου καθαγιάστηκε ο Καθεδρικός Ναός Σαιν-Ζερβαί του Σε στις 21 Μαρτίου 1126[1] από τον Αρχιεπίσκοπο της Ρουέν, Ζοφρουά λε Μπρετόν, παρουσία του βασιλέα Ερρίκου Α΄ Μπωκλέρ, της αυλής του[1], καθώς και των επισκόπων Ζεράρ ντ'Ανγκουλέμ, Παπικού Λεγάτου, Ζαν ντε Λιζιέ, Ζοφρουά ντε Σαρτρ και Υλζέ ντ'Ανζέ[3]. Σήμερα δεν έχει απομείνει τίποτε από τον ρομανικού ρυθμού Καθεδρικό Ναό εκείνης της περιόδου[4].
Προχώρησε το 1131 σε μεταρρύθμιση της συνόδου των κανονικών, εισάγοντας σε αυτή Αυγουστίνους κανονικούς προερχόμενους από το Αββαείο Σαιν-Βικτόρ του Παρισιού[1][5] αφότου ο ίδιος φόρεσε τα μοναστικά ράσα[2]. Η μεταρρύθμιση αυτή ήταν αποτέλεσμα της προσωπικής του επιθυμίας μετά το 1128 να προχωρήσει σε θεσμικές αλλαγές εντός της συνόδου των κανονικών, χάρη στην στήριξη των Παπών Ονώριου Β΄ και Ιννοκέντιου Β΄, των Αρχιεπισκόπων της Ρουέν, Ζοφρουά λε Μπρετόν και Υγκ Γ΄ ντ'Αμιάν, καθώς και του Βασιλέα της Αγγλίας, Ερρίκου Α΄[6]. Ευνόησε την ίδρυση των Αββαείων του Γκουφέρν και της Φαλαίζ[1] των οποίων και καθαγίασε τις εκκλησίες, καθώς κι εκείνων του Βινιά, του Λα Τραπ και του Βιλέρ-Κανιβέ[3].
Έλαβε μέρος σε αριθμό Συνόδων, μεταξύ των οποίων κι εκείνη της Πίζας το 1135, όπου και μετέβη συνοδεία του Πιέρ λε Βενεράμπλ, Αββά του Κλυνί[3].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Pierre Bouet et François Neveux (1995). «Les évêques normands de 985 à 1150». Les évêques normands du XIe siècle (στα Γαλλικά). Colloque de Cerisy-la-Salle (30 septembre - 3 octobre 1993). Caen: Presses Universitaires de Caen. σελίδες 19–35. ISBN 2-84133-021-4.
- ↑ 2,0 2,1 Desportes, Pierre· Foucher, Jean-Pascal· Loddé, Françoise· Vallière, Laurent (2005). «Notice institutionnelle: Le siège épiscopal - Un évêché régulier». Fasti Ecclesiae Gallicanae 9 Diocèse de Sées (στα Γαλλικά). Répertoire prosopographique des évêques, dignitaires et chanoines des diocèses de France de 1200 à 1500. Turnhout: Brepols. σελίδες 8–9. ISBN 2-503-51823-0.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Notice abrégée sur les évêques de Séez, Jules Valin, Sées, 1844, lire sur Google Livres
- ↑ Desportes, Pierre· Foucher, Jean-Pascal· Loddé, Françoise· Vallière, Laurent (2005). «Notice institutionnelle: Le siège épiscopal - Les cathédrales successives». Fasti Ecclesiae Gallicanae 9 Diocèse de Sées (στα Γαλλικά). Répertoire prosopographique des évêques, dignitaires et chanoines des diocèses de France de 1200 à 1500. Turnhout: Brepols. σελ. 7. ISBN 2-503-51823-0.
- ↑ http://fasti.univ-paris1.fr/extrait_sees.php
- ↑ Desportes, Pierre· Foucher, Jean-Pascal· Loddé, Françoise· Vallière, Laurent (2005). «Notice institutionnelle: Le chapitre cathédral - Un chapitre régulier». Fasti Ecclesiae Gallicanae 9 Diocèse de Sées (στα Γαλλικά). Répertoire prosopographique des évêques, dignitaires et chanoines des diocèses de France de 1200 à 1500. Turnhout: Brepols. σελίδες 14–15. ISBN 2-503-51823-0.