Ζαϊνάμπ Μπιίσεβα
| Ζαϊνάμπ Μπιίσεβα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Зәйнәб Абдулла ҡыҙы Биишева (Μπασκίρ) |
| Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1908 |
| Θάνατος | 24 Αυγούστου 1996 Ουφά |
| Τόπος ταφής | Muslim Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Ρωσία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Μπασκίρ γλώσσα Ρωσικά |
| Σπουδές | Orenburg Bashkir Pedagogical College |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιήτρια θεατρική συγγραφέας συγγραφέας διηγηματογράφος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | βραβείο Σαλαβάτ Γιουλάγιεφ (1968) τάγμα του Παράσημου της Τιμής (1960) τάγμα του Παράσημου της Τιμής (1968) τάγμα του Παράσημου της Τιμής (1976) People's Writer of Bashkortostan (1990) |
Η Ζαϊνάμπ Μπιίσεβα (γλώσσα Μπασκίρ: Зәйнәб Биишева, πραγματικό όνομα: Ζαϊνάμπ Αμπντουλόβνα Μπιίσεβα) (15 Ιανουαρίου 1908 - 24 Αυγούστου 1996) ήταν Μπασκίρ ποιήτρια, συγγραφέας και θεατρική συγγραφέας.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μπιίσεβα γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1908 στο χωριό Τουεμπετόβο (τώρα στην Επαρχία Κουγκαρτσίνσκι της Δημοκρατίας του Μπασκορτοστάν) στην οικογένεια του δασκάλου Αμπντούλα Μπιίσεβ. Από την παιδική ηλικία, ανατράφηκε στις καλύτερες παραδόσεις πλούσιας στοματικής δημιουργικότητας.
Η Μπιίσεβα έγινε νωρίς ορφανή. Η μητέρα της πέθανε όταν ήταν τριών ετών και το 1919 πέθανε ο πατέρας της. Έλαβε τις πρώτες γνώσεις της στο χωριό Ιμπραέβο και στη συνέχεια γράφτηκε στο Παιδαγωγικό Κολλέγιο Μπασκίρ στο Αρινμπούρκ.
Πολλοί μελλοντικοί ηγέτες του Μπασκίρ πολιτισμού, της επιστήμης και της πολιτικής σπούδασαν στο Παιδαγωγικό Κολλέγιο. Υπήρχε ένας καλός κύκλος λογοτεχνίας στο κολέγιο. Είναι εκεί που η Μπιίσεβα έγραψε τα πρώτα της ποιήματα και διηγήματα. Μετά την αποφοίτησή της από το παιδαγωγικό κολέγιο, το 1929-1931 ήταν δασκάλα στο χωριό Τεμιασόβο, στην Επαρχία Μπαϊμάκ. Μετά την αποφοίτησή της από τα μαθήματα συνεχούς εκπαίδευσης της Ούφα (1931), έγινε εκδότρια του εκδοτικού οίκου Μπασκίρ και του περιοδικού «Πρωτοπόρος» (το 1930 δημοσιεύθηκε η πρώτη ιστορία της Μπιίσεβα «Μεταξύ των καταρρακτών») .
Το πρώτο βιβλίο της, «Το αγόρι αντάρτης», εκδόθηκε το 1942. Ήταν μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ από το 1946 και από το 1951 επαγγελματίας συγγραφέας.
Όσο ήταν δασκάλα στο Τεμιασόβο γνώρισε και παντρεύτηκε τον Γκαζίζ Αμίνεφ. Είχαν τέσσερα παιδιά, αλλά το ένα πέθανε στην παιδική ηλικία. Το 1941, ξέσπασε ένας πόλεμος με τη Γερμανία και ο Αμίνεφ πήγε στο μέτωπο, όπου μετά την επιστροφή του από το μέτωπο έγινε ανάπηρος.
Η Μπιίσεβα πέθανε στην Ούφα στις 24 Αυγούστου 1996.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πρώτο βιβλίο της «Το αγόρι αντάρτης» εκδόθηκε το 1942.
Ήταν μέλος της Ένωσης Συγγραφέων από το 1946 και από το 1951 επαγγελματίας συγγραφέας.
Το 1990, έλαβε τον τίτλο «Λαϊκή Συγγραφέας του Μπασκορτοστάν».
Δημοσιεύθηκαν περισσότερα από 60 βιβλία της στις γλώσσες των λαών της Ρωσίας και του κόσμου.
Η Ζαϊνάμπ Μπιίσεβα έγραφε σε διαφορετικά είδη. Έγραψε διάφορα έργα για παιδιά και νέους, όπως το έργο «Φιλία» και το μυθιστόρημα «Ας γίνουμε φίλοι», δεκάδες ποιήματα και παραμύθια. Το ποίημα «Τελευταίος μονόλογος του Σαλαβάτ» (1984) είναι αφιερωμένο στην αποκάλυψη της εικόνας του εθνικού ήρωα Σαλαβάτ Γιουλάγιεφ. Τα δραματικά έργα «μαγικό Κουράι» (1957), «Το μυστηριώδες δαχτυλίδι» (1959), «Γκουλμπαντάρ» (1961), «Ο όρκος» (1966), «Ζουλάιζα» (1981) είχαν μεγάλη επιτυχία και όχι μόνο ανέβηκαν στη δραματική σκηνή του κρατικού ακαδημαϊκού θεάτρου Μπασκίρ, αλλά και σε θέατρα στο εξωτερικό.
Η Ζαϊνάμπ Μπιίσεβα δούλεψε με επιτυχία στα είδη της αφήγησης και της ιστορίας. Τα πιο διάσημα είναι τα: «Ένας περίεργος άνθρωπος» (1960), «Που είσαι Γκουλνίσα;» (1962), «Ντούμα Ντούμα» (1963), «Αγάπη και Μίσος» (1964).
Σε αυτά, δημιουργεί φιλοσοφικά προβλήματα σχέσης μεταξύ ατόμου και κοινωνίας, δημιουργεί ζωντανές εικόνες των Μπασκίρ γυναικών. Το σημαντικότερο έργο της είναι η τριλογία «Το φως», που περιλαμβάνει τα μυθιστορήματα «Ταπείνωση» (1956-1959), «Το μεγάλο Εγιέκ» (1965-1967), «Γιέμες» (1967-1969).
_01.jpg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ сентября», Алеева Гульфара Минзагировна, Издательский дом «Первое. «Жизнь и творчество Зайнаб Биишевой». Открытый урок.