Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ἡλιόδωρος (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση3ος αιώνας (περίπου)[1][2][3]
Έμεσα
Θάνατος4ος αιώνας (περίπου)[2][3][4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[6][7]
Αξιοσημείωτο έργοΑιθιοπικά
Περίοδος ακμής0η χιλιετία[8]
Περίοδος ακμής3ος αιώνας[9] - 4ος αιώνας[9]

Ο Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός, αναφερόμενος και ως Ηλιόδωρος επίσκοπος Τρίκκης, ήταν εξελληνισμένος Σύρος μυθιστοριογράφο. Έζησε τον 3ο ή 4ο αιώνα μ.Χ.[10] και, στα τέλη του 4ου αι., έγινε επίσκοπος Τρίκκης[11].

Βιογραφία και έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός καταγόταν από την Έμεσα (σημερινή Χομς) της Συρίας και υπάρχουν λίγα στοιχεία για τη ζωή του, πότε γεννήθηκε και πέθανε. Πατέρας του αναφέρεται ο Θεοδόσιος, ιερέας του θεού Ηλίου[12]. Υπήρξε ο συγγραφέας του μυθιστορήματος Αἰθιοπικὰ ἢ τὰ περὶ Θεαγένην καὶ Χαρίκλειαν σε δέκα βιβλία[13], το οποίο θεωρείται το τελευταίο μάλλον μεγάλο μυθιστόρημα της ελληνικής αρχαιότητας[14]. Μαζί με τους Χαρίτωνα, Ξενοφώντα, Αχχιλέα Τάτιο και Λόγγο, συγκαταλέγεται μεταξύ των «πατέρων του ευρωπαϊκού μυθιστορήματος». Το έργο του Αιθιοπικά εξελίσσεται σε μια φανταστική χώρα, την Αιθιοπία, και διηγείται τον έρωτα μεταξύ του νεαρού Θεαγένη, άρχοντα της Θεσσαλίας, και της πανέμορφης Χαρίκλειας, κόρης του βασιλιά της Αιθιοπίας[13].Η πρώτη αναφορά για τον Ηλιόδωρο γίνεται από τον Κωνσταντινουπολίτη νομικό Σωκράτη (380 - 450), ο οποίος λέει ότι η συγγραφή των «Αιθιοπικών» από τον Ηλιόδωρο έγινε όταν αυτός ήταν νέος και πριν ακόμα γίνει Χριστιανός και χειροτονηθεί επίσκοπος Τρίκκης (τα σημερινά Τρίκαλα Θεσσαλίας). Ο Ηλιόδωρος, μάλιστα, ως επίσκοπος είχε εισηγηθεί την αγαμία των κληρικών που την εποχή εκείνη δεν ίσχυε[15].

Η σημασία των Αιθιοπικών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Αἰθιοπικὰ ἢ τὰ περὶ Θεαγένην καὶ Χαρίκλειαν μεταφράστηκαν στα λατινικά, στις τότε νεογέννητες ευρωπαϊκές γλώσσες και ο Θερβάντες τα αναφέρει ως πρότυπο. Απόσπασμά τους αναφέρεται από τον Σαίξπηρ στη "Δωδεκάτη νύχτα", από τον Ραμπελέ στον "Γαργαντούα" ενώ ο Ρακίνας αντλεί έμπνευση από αυτά. Πάρα πολλοί δραματουργοί προσπάθησαν να το δραματοποιήσουν ολόκληρο ή ανά επεισόδια. Τον 17ο αιώνα στη Γερμανία ανέβηκαν έξι Αιθιοπικά δράματα, στη Γαλλία και στην Αγγλία θεατρικές διασκευές και στην Ισπανία έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές ένα τρίπρακτο δράμα βασισμένο σε αυτά. Συνθέτες της όπερας, όπως ο Τζιουζέπε Βέρντι, πεζογράφοι αλλά και εικαστικοί εμπνεύστηκαν από τα Αιθιοπικά[15].

  1. 1,0 1,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0032357. Ανακτήθηκε στις 25  Ιανουαρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12083027v. Ανακτήθηκε στις 25  Ιανουαρίου 2021.
  3. 3,0 3,1 3,2 029143071.
  4. biography/Heliodorus-of-Emesa.
  5. CONOR.SI. 35913315.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  7. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  8. «Большая российская энциклопедия». (Ρωσικά) Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 2348725. Ανακτήθηκε στις 25  Ιανουαρίου 2021.
  9. 9,0 9,1 9,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990210276. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2022.
  10. «Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός (β' μισό 3ου ή 4ος αι. μ.Χ.) - Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2016. 
  11. Donaldson, John William· Βαλέττας, Ιωάννης N. (1 Ιανουαρίου 1871). Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας. Williams and Norgate. 
  12. «Τοιόνδε πέρας ἔσχε τὸ σύνταγμα τῶν περὶ Θεαγένην καὶ Χαρίκλειαν Αἰθιοπικῶν∙ ὃ συνέταξεν ἀνὴρ Φοῖνιξ Ἐμεσηνός, τῶν ἀφ’ Ἡλίου γένος, Θεοδοσίου παῖς Ἡλιόδωρος. / Έτσι έφτασε στο τέλος του το σύγγραμμα των Αιθιοπικών ή των Περί Θεαγένην και Χαρίκλειαν∙ το συνέγραψε ένας Φοίνικας Εμεσηνός, από το γένος του Ήλιου, ο γιος του Θεοδοσίου Ηλιόδωρος.» - από το τέλος των Αιθιοπικών.
  13. 13,0 13,1 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 186, τομ. 13. 
  14. «.:BiblioNet : Ηλιόδωρος Εμεσηνός». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2016. 
  15. 15,0 15,1 Α.Ε., tovima.gr — Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη. «tovima.gr - Ελληνιστικό τεχνικολόρ». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]