Μετάβαση στο περιεχόμενο

Η Κλεό από τις 5 έως τις 7

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Κλεό από τις 5 έως τις 7
(Cléo de 5 à 7)
ΣκηνοθεσίαΑνιές Βαρντά[1][2]
ΠαραγωγήGeorges de Beauregard
ΣενάριοΑνιές Βαρντά
ΠρωταγωνιστέςΚορίν Μαρσό[2][3], Dominique Davray[3], Μισέλ Λεγκράν[3], Dorothée Blanck[3], Antoine Bourseiller[3], Χοσέ Λουίς ντι Βιλαγιόνγκα[3], Σερζ Κορμπέρ[3], Ζαν Σαμπιόν[3], Ζαν-Κλοντ Μπριαλί[4], Sami Frey[4], Έντι Κόνστανταϊν[4], Yves Robert[4], Άννα Καρίνα[4], Ζαν-Λικ Γκοντάρ[4], Ντανιέλ Ντελόρμ[4] και Georges de Beauregard[4]
ΜουσικήΜισέλ Λεγκράν
ΦωτογραφίαΖαν Ραμπιέ και Alain Levent
ΔιανομήNetflix
Πρώτη προβολή1962
Διάρκεια90 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία και Ιταλία
ΓλώσσαΓαλλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Κλεό από τις 5 έως τις 7 (γαλλικά: Cléo de 5 à 7‎‎, προφέρεται [kle.o də sɛ̃k a sɛt]) είναι Γαλλική δραματική ταινία του 1962 σε σενάριο και σκηνοθεσία της Ανιές Βαρντά.[5] Πρωταγωνιστούν οι Κορίν Μαρσό, Αντουάν Μπουρσεγιέ και Ντοροτέ Μπλανκ.

Η ταινία ακολουθεί μια νεαρή τραγουδίστρια, τη Φλωράνς, γνωστή κυρίως με το καλλιτεχνικό της όνομα "Κλεό", από τις 5 το απόγευμα της 21ης Ιουνίου έως τις 6:30 μ.μ. καθώς περιμένει να ακούσει τα αποτελέσματα μιας ιατρικής εξέτασης που θα επιβεβαιώσει πιθανώς αν πάσχει ή όχι από καρκίνο. Περιλαμβάνει σύντομες εμφανίσεις των Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Άννα Καρίνα, Έντι Κονσταντίν και Ζαν-Κλοντ Μπριαλί ως χαρακτήρες της βουβής ταινίας "Ο Ραούλ δείχνει τη Κλεό και την Ντοροτέ", ενώ ο συνθέτης Μισέλ Λεγκράν, ο οποίος έγραψε την μουσική της ταινίας, υποδύεται τον "Μπομπ τον πιανίστα".

Θεωρείται ταινία-σταθμός για τη Νουβέλ Βαγκ και το κίνημα της Αριστερής Όχθης με υποψηφιότητα για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1962.[6]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τραγουδίστρια Κλεό Βικτορί διαβάζει μια κάρτα ταρώ σε έναν μέντιουμ, η οποία της λέει ότι υπάρχει μια κακή δύναμη στη ζωή της Κλεό και ότι επισκέπτεται έναν γιατρό με μια επικίνδυνη διάγνωση. Βλέπει επίσης μια συνάντηση με έναν φλύαρο νεαρό στο προσεχές μέλλον. Στη συνέχεια, η μάντισσα τραβάει την κάρτα του κρεμασμένου, που σημαίνει ότι πρόκειται να συμβεί μια αλλαγή προς το χειρότερο στη ζωή της Κλεό και την ρωτά αν είναι άρρωστη, κάτι που επιβεβαιώνει η ίδια. Στη συνέχεια τραβά την κάρτα θανάτου. Αν και η μάντισσα τονίζει ότι η κάρτα αυτή μπορεί επίσης απλώς να σημαίνει μια βαθιά αλλαγή στη ζωή του ατόμου, η Κλεό πιστεύει ότι είναι καταδικασμένη. Ζητά από τη μάντισσα να της διαβάσει την παλάμη, η οποία όμως απορρίπτει το αίτημά της.

Απογοητευμένη από την επίσκεψή της στη μάντισσα, η Κλεό συναντά την υπηρέτρια της, την Αντζέλ, σε ένα καφέ και αφηγείται τα αποτελέσματα της επίσκεψης της στο μέντιουμ, υποστηρίζοντας ότι αν είναι καρκίνος, θα αυτοκτονήσει. Η Κλεό αρχίζει να κλαίει και ο ιδιοκτήτης του καφέ της προσφέρει καφέ για να ηρεμήσει. Η Κλεό και η Αντζέλ πηγαίνουν για ψώνια καπέλων, όπου η Κλεό αγοράζει ένα μαύρο γούνινο καπέλο, παρόλο που η Αντζέλ της υπενθυμίζει συνεχώς ότι είναι καλοκαίρι. Βάζουν τον μαγαζάτορα να στείλει το καπέλο στο σπίτι της Κλεό και οι δύο γυναίκες παίρνουν ένα ταξί για να φτάσουν εγκαίρως για την πρόβα της Κλεό στο σπίτι της.

Στο δρόμο για το σπίτι, το ραδιόφωνο παίζει ένα από τα τραγούδια της Κλεό, ακούγοντας παράλληλα τρέχουσες ειδήσεις, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου της Αλγερίας. Συνομιλούν με τη γυναίκα οδηγό καθώς σκέφτεται τους κινδύνους της δουλειάς της. Προς το τέλος της διαδρομής, η Κλεό παθαίνει ναυτία και το αποδίδει στην ασθένειά της. Επιστρέφοντας σπίτι, η Κλεό δεν μπορεί να αναπνεύσει και η Αντζέλ της λέει να κάνει λίγη άσκηση. Πριν μπει στο κτίριο ο εραστής της Κλεό, ο άντρας που ανέφερε προηγουμένως η μάντισσα, η Αντζέλ λέει στην Κλεό να μην του πει ότι είναι άρρωστη, γιατί οι άντρες μισούν την αρρώστια. Ο Χοσέ, της λέει ότι έχει χρόνο να περάσει μόνο για ένα φιλί και δεν μπορεί καν να πάει διακοπές μαζί της, αλλά θα προσπαθήσει να τη βγάλει έξω την Παρασκευή. Ρωτώντας την Κλεό αν είναι καλά, εκείνη απαντά ότι είναι άρρωστη, αλλά εκείνος δεν την παίρνει στα σοβαρά.

Μόλις ο Χοσέ φεύγει, ο Μπομπ, ένας πιανίστας, και ο Μορίς, ένας συγγραφέας, φτάνουν στο σπίτι της για την πρόβα της. Ο Μπομπ και ο Μορίς εκτελούν μια αυθόρμητη κωμική σκηνή παριστάνοντας τους γιατρούς όταν η Αντζέλ τους λέει ότι η Κλεό είναι άρρωστη. Ωστόσο, η Κλεό δεν βρίσκει την σκηνή τους αστεία. Ο Μπομπ πηγαίνει στο πιάνο και αρχίζουν να εξασκούν μερικά από τα τραγούδια της Κλεό. Καθώς εξασκούνται, η διάθεση της Κλεό γρήγορα πέφτει μετά το τραγούδι "Sans toi". Η Κλεό νιώθει ότι το μόνο που κάνουν οι άνθρωποι είναι να την εκμεταλλεύονται και ότι δεν θα αργήσει να γίνει απλώς μια μαριονέτα για τη μουσική βιομηχανία. Λέγοντας ότι όλοι την κακομαθαίνουν αλλά κανείς δεν την αγαπά, αφήνει τους πάντες πίσω στο σπίτι της.

Μετά πηγαίνει σε ένα στούντιο γλυπτικής για να επισκεφτεί την παλιά της φίλη Ντοροτέ, η οποία ποζάρει γυμνή για μια κατηγορία γλυπτών. Αφού τελειώσει η δουλειά της, η Ντοροτέ παίρνει ένα πακέτο για τον φίλο της Ραούλ που της δάνεισε το αυτοκίνητό του για να το πάει στον κινηματογράφο όπου εργάζεται. Στο δρόμο, η Κλεό λέει στην Ντοροτέ ότι περιμένει το αποτέλεσμα της εξέτασης και φοβάται μήπως βρίσκεται στο τελικό στάδιο. Στον κινηματογράφο παρακολουθούν μια βωβή κωμωδία από το περίπτερο της προβολής, με πρωταγωνιστές τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ και την Άννα Καρίνα. Στην ταινία, η Καρίνα πέφτει πάνω από έναν σωλήνα και πεθαίνει, αφήνοντας πίσω του έναν στεναχωρημένο Γκοντάρ, αλλά αφού βγάζει τα γυαλιά ηλίου του, συνειδητοποιώντας ότι μόνο τα σκούρα γυαλιά του ήταν που έκαναν τα γεγονότα να φαίνονται τόσο ζοφερά, η σκηνή επαναλαμβάνεται με πολύ πιο ανοιχτόχρωμο τόνο. Φεύγοντας από τον κινηματογράφο, η Κλεό σπάει κατά λάθος έναν καθρέφτη, κάτι που ισχυρίζεται ότι είναι κακός οιωνός. Μαζί με την Ντοροτέ περνάει από το καφέ που επισκέφτηκε νωρίτερα, μαθαίνοντας ότι ένας άντρας σκοτώθηκε εκεί. Μπαίνουν σε ένα ταξί και η Ντοροτέ της λέει ότι ο σπασμένος καθρέφτης προοριζόταν για αυτόν τον άντρα, όχι για την Κλεό.

Αφού άφησε την Ντοροτέ, η Κλεό βάζει τον ταξιτζή να την πάει στο πάρκο Montsouris. Εκεί, ο Αντουάν, ένας στρατιώτης με άδεια από τον πόλεμο της Αλγερίας, απευθύνεται στην Κλεό και της λέει ότι σήμερα είναι η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους, η Κλεό του λέει ότι το πραγματικό της όνομα είναι Φλωράνς και ότι φοβάται την ασθένειά της, ενώ ο ευαίσθητος Αντουάν σκέφτεται τον πόλεμο, όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν για το τίποτα, και ότι αυτό τον φοβίζει. Της ζητά να τον συνοδεύσει στο σιδηροδρομικό σταθμό για να επιστρέψει στον πόλεμο, αν αυτός τη συνοδεύσει στο νοσοκομείο για να πάρει τα αποτελέσματα των εξετάσεών της. Στο νοσοκομείο, ο γιατρός με τον οποίο η Κλεό είχε το ραντεβού της για τα αποτελέσματά της έχει ήδη φύγει. Ενώ κάθεται σε ένα παγκάκι έξω, ο γιατρός περνάει με το αυτοκίνητό του και λέει στην Κλεό ότι η κατάστασή της δεν είναι πολύ σοβαρή και ότι με δύο μήνες ακτινοθεραπείας θα τη βοηθήσουν να γίνει καλύτερα. Η Κλεό λέει ότι ο φόβος της φαίνεται να έχει φύγει και φαίνεται χαρούμενη. Ο Αντουάν λέει ότι δεν θέλει να φύγει και ότι θα ήθελε να είναι με την Κλεό αυτή τη στιγμή και χαμογελούν ο ένας στον άλλο.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κορίν Μαρσό - Φλοράνς "Κλεό"
  • Χοσέ Λουί ντε Βιλαλόνγκα - Χοσέ
  • Ντομινίκ Ντεβρέ - Αντζέλ
  • Σερτζ Κορμπέ - Μορίς
  • Ντοροτέ Μπλανκ - Ντοροτέ
  • Ρέιμοντ Κοσετιέ - Ραούλ
  • Μισέλ Λεγκράν - Μπομπ
  • Αντουάν Μπουρσεγιέ - Αντουάν
  • Ρομπέρ Ποστέκ - γιατρός Βαλινό
  • Ζαν Σαμπιόν - ιδιοκτήτης καφέ
  • Ζαν-Πιέρ Ταστί - σερβιτόρος στο καφέ
  • Λουσιέν Μαρσό - οδηγός ταξί

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ανιές Βαρντά και η Κορίν Μαρσό στο Φεστιβάλ της Βενετίας, 1962

Το 2019, η ταινία ψηφίστηκε ως η δεύτερη καλύτερη ταινία σκηνοθετημένη από γυναίκα σε μια δημοσκόπηση που διεξήχθη από το BBC, με τη συμμετοχή 368 ειδικών του κινηματογράφου από 84 χώρες.[7]

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία έχει ποσοστό αποδοχής 92% βασισμένες σε 50 κριτικές, με μέσο όρο 8.60 στα 10. Η κριτική συναίνεση του ιστοτόπου αναφέρει: "«Η Κλεό από τις 5 έως τις 7» αντιπροσωπεύει ένα όμορφα κινηματογραφημένο στιγμιότυπο του Γαλλικού Νέου Κύματος που περικλείει την ελκυστικότητα της εποχής ενώ απομακρύνεται από τις αφηγηματικές του συμβάσεις.[8]"


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0055852/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/en/film670697.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 www.imdb.com/title/tt0055852/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  5. ↑ «Cleo from 5 to 7». unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2014. 
  6. ↑ «Festival de Cannes: Cléo from 5 to 7». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2009. 
  7. ↑ «The 100 greatest films directed by women». BBC Culture. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021. 
  8. ↑ «Cleo From 5 to 7 (1961)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_Κλεό_από_τις_5_έως_τις_7&oldid=10625588"