Η Μυστηριώδης Υπόθεση στο Στάιλς
 | |
| Συγγραφέας | Άγκαθα Κρίστι |
|---|---|
| Μεταφραστής | Χρήστος Καψάλης |
| Τίτλος | The Mysterious Affair at Styles A Primeira Investigação de Poirot[1] |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1916 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1920 |
| Μορφή | Αστυνομική Λογοτεχνία |
| Σειρά | canon of Hercule Poirot |
| Χαρακτήρες | Ηρακλής Πουαρό, Άρθουρ Χέιστινγκς και Inspector Japp |
| Τόπος | Έσσεξ |
| LC Class | OL472715W[2] |
| LΤ ID | 2921950 |
| Πρώτη έκδοση | John Lane |
| Επόμενο | The Secret Adversary |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Μυστηριώδης Υπόθεση στο Στάιλς είναι αστυνομικό μυθιστόρημα της Βρετανίδας συγγραφέως Άγκαθα Κρίστι. Γράφτηκε στα μέσα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1916, και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Οκτώβριο του 1920[3] και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 21 Ιανουαρίου 1921.[4]
Το εν λόγω βιβλίο είναι το πρώτο δημοσιευμένο μυθιστόρημα της Κρίστι. Παρουσίασε για πρώτη φορά τον ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, τον επιθεωρητή Τζαπ και τον Άρθουρ Χέιστινγκς.[5] Ο Πουαρό, ένας Βέλγος πρόσφυγας του Μεγάλου Πολέμου, εγκαθίσταται στην Αγγλία κοντά στο σπίτι της Έμιλυ Ίνγκλθορπ, η οποία τον βοηθά στη νέα του ζωή. Ο φίλος του Χέιστινγκς φτάνει ως φιλοξενούμενος στο σπίτι της. Όταν η κυρία Ίνγκλθορπ δολοφονείται, ο Πουαρό χρησιμοποιεί τις ικανότητές του ως πρώην επιθεωρητής για να λύσει το μυστήριο.
Το βιβλίο περιλαμβάνει χάρτες του σπιτιού, τον τόπο της δολοφονίας κι ένα σχέδιο από ένα κομμάτι διαθήκης. Η πρώτη δημοσίευση του μυθιστορήματος έλαβε χώρα ως εβδομαδιαίο σήριαλ στους Times, συμπεριλαμβανομένων των χαρτών του σπιτιού και άλλων εικονογραφήσεων που περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Αυτό το μυθιστόρημα ήταν ένα από τα πρώτα δέκα βιβλία που εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο Penguin Books όταν ιδρύθηκε το 1935.
Αυτό το πρώτο μυθιστόρημα μυστηρίου της Άγκαθα Κρίστι επικροτήθηκε από κριτικούς στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ κατά την πρώτη κυκλοφορία. [6] [7] [8] Μια ανάλυση το 1990 επιβράβευσε την πλοκή, καθώς θεώρησε το μυθιστόρημα από τα λίγα της Κρίστι που είναι καλά τοποθετημένα στο χρόνο και τον τόπο, αλλά και το ότι η πλοκή είναι έξυπνη.:22–23
Σύνθεση τού βιβλίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Άγκαθα Κρίστι άρχισε να δουλεύει το μυθιστόρημα το 1916, γράφοντας το μεγαλύτερο μέρος του στο Ντάρτμουρ.[9] Ο χαρακτήρας του Ηρακλή Πουαρό εμπνεύστηκε από την εμπειρία της ως νοσοκόμα, περιθάλποντας Βέλγους στρατιώτες κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και από Βέλγους πρόσφυγες που ζούσαν στο Τορκί της Κορνουάλης, τόπο καταγωγής της. [10] :75–79
Περίληψη υπόθεσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πρωί της 18ης Ιουλίου, οι ένοικοι στην Έπαυλη Στάιλς στο Έσσεξ ανακαλύπτουν ότι η Έμιλυ Ίνγκλθορπ, η ηλικιωμένη ιδιοκτήτρια, πέθανε. Δηλητηριάστηκε με στρυχνίνη. Ο Άρθουρ Χέιστινγκς, ένας στρατιωτικός από το Δυτικό Μέτωπο που μένει σε αυτό το εξοχικό αρχοντικό ως επισκέπτης για την αναρρωτική του άδεια, πετάγεται στο κοντινό χωριό του Στάιλς, το Σαιντ Μαίρυ, για να ζητήσει βοήθεια από τον φίλο του, ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό. Η Έμιλυ ήταν μια πλούσια γυναίκα. Οι ένοικοι στο σπίτι της είναι οι εξής: ο σύζυγός της, Άλφρεντ Ίνγκλθορπ, ένας νεότερος άνδρας που παντρεύτηκε πρόσφατα, οι θετοί γιοι της (από τον προηγούμενο γάμο του πρώτου της συζύγου) Τζον και Λώρενς Κάβεντις, η σύζυγος του Τζον, Μαίρυ Κάβεντις, η Σύνθια Μέρντοκ, κόρη ενός αποθανόντος φίλου της οικογένειας, και η Έβελυν Χάουαρντ, φίλη της Έμιλυ.
Ο Πουαρό μαθαίνει ότι, σύμφωνα με τη διαθήκη της Έμιλυ, ο Τζον κληρονομεί την περιουσία του αρχοντικού από αυτήν, σύμφωνα με τη διαθήκη του πατέρα του. Ωστόσο, τα χρήματα που αυτή κληρονόμησε θα διανέμονταν σύμφωνα με τη δική της διαθήκη, την οποία άλλαζε τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Η πιο πρόσφατη διαθήκη της ευνοεί τον Άλφρεντ, ο οποίος θα κληρονομήσει την περιουσία της. [11] Την ημέρα της δολοφονίας, η Έμιλυ μάλωνε με κάποιον, πιθανώς είτε με τον Άλφρεντ είτε με τον Τζον. Ήταν πολύ στεναχωρημένη μετά από αυτό και προφανώς συνέταξε μια νέα διαθήκη. Κανείς δεν μπορεί να βρει κανένα στοιχείο αυτής της νέας διαθήκης. Ο Άλφρεντ έφυγε από το αρχοντικό νωρίς εκείνο το βράδυ και έμεινε μια νύχτα στο χωριό. Εν τω μεταξύ, η Έμιλυ έφαγε λίγο στο δείπνο και αποσύρθηκε νωρίς στο δωμάτιό της, παίρνοντας μαζί της την θήκη των εγγράφων της. Όταν βρέθηκε το πτώμα της, η θήκη είχε παραβιαστεί. Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πώς και πότε της χορηγήθηκε το δηλητήριο.
Ο επιθεωρητής Τζαπ, ο ανακριτής, θεωρεί τον Άλφρεντ ως τον κύριο ύποπτο, καθώς κερδίζει τα περισσότερα από τον θάνατο της συζύγου του. Ο Πουαρό σημειώνει ότι η συμπεριφορά του Άλφρεντ είναι ύποπτη κατά τη διάρκεια της έρευνας. Ο Άλφρεντ αρνείται να παρουσιάσει άλλοθι, όπως και το ότι αγόρασε τη στρυχνίνη στο χωριό, παρά τα στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο. Αν και ο Τζαπ θέλει να τον συλλάβει, ο Πουαρό επεμβαίνει αποδεικνύοντας ότι δεν μπορούσε να αγοράσει το δηλητήριο, γιατί η υπογραφή για την αγορά δεν ταυτίζεται με τον γραφικό χαρακτήρα του. Οι υποψίες πέφτουν τώρα στον Τζον, ο επόμενος που θα κέρδιζε πολλά από τη διαθήκη της Έμιλυ και χωρίς να έχει άλλοθι για τον φόνο. Ο Τζαπ τον συλλαμβάνει γρήγορα: η υπογραφή για το δηλητήριο ταυτίζεται με τον γραφικό του χαρακτήρα. Στο δωμάτιό του βρέθηκε ένα φιαλίδιο που περιείχε το δηλητήριο, ενώ μια γενειάδα και ένα ζευγάρι γυαλιά πανομοιότυπα με του Άλφρεντ εντοπίζονται μέσα στο αρχοντικό.
Ο Πουαρό σύντομα αθωώνει τον Τζον. Αποκαλύπτει ότι η δολοφονία διαπράχθηκε από τον Άλφρεντ Ίνκγλθορπ, με τη βοήθεια της ξαδέλφης του, Έβελυν Χάουαρντ. Το ζευγάρι προσποιήθηκε ότι ήταν εχθροί, αλλά στην πραγματικότητα είχαν ερωτική σχέση. Πρόσθεσαν βρώμιο στο τακτικό απογευματινό φάρμακο της Έμιλυ, καθιστώντας την τελική δόση θανατηφόρα. Στη συνέχεια, το ζευγάρι άφησε ψευδή στοιχεία που θα ενοχοποιούσαν τον Άλφρεντ, τα οποία ήξεραν ότι θα διαψευστούν στη δίκη του. Μόλις αθωωνόταν, δεν θα μπορούσε να δικαστεί ξανά για το έγκλημα, ακόμα κι αν βρίσκονταν γνήσια στοιχεία εναντίον του, σύμφωνα με το νόμο του διπλού κινδύνου που ίσχυε στην Αγγλία. Το ζευγάρι πλαισίωσε τον Τζον ως μέρος του σχεδίου τους. Η Έβελυν πλαστογράφησε την υπογραφή του, ενώ από κοινού κατασκεύασαν στοιχεία εναντίον του.
Ο Πουαρό εξηγεί ότι εμπόδισε τον Τζαπ να συλλάβει τον Άλφρεντ, επειδή είδε ότι ο Άλφρεντ ήθελε να συλληφθεί. Χάρη σε μια τυχαία παρατήρηση του Χέιστινγκς, ο Πουαρό βρίσκει ένα γράμμα στο δωμάτιο της Έμιλυ που περιγράφει λεπτομερώς τις προθέσεις του Άλφρεντ για την Έμιλυ. Η αγωνία της Έμιλυ το απόγευμα της δολοφονίας ήταν επειδή αυτή βρήκε αυτό το γράμμα στο γραφείο του Άλφρεντ, ενώ έψαχνε για γραμματόσημα. Η θήκη εγγράφων της Έμιλυ παραβιάστηκε από τον Άλφρεντ, όταν αυτός συνειδητοποίησε ότι η Έμιλυ πήρε το γράμμα. Ο Άλφρεντ έκρυψε τότε το γράμμα αλλού στο δωμάτιο για να μην τον βρουν.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 972-38-1320-3. ISBN-10 972-38-1320-3.
- ↑ «The Mysterious Affair at Styles by Agatha Christie | Open Library». Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2023.
- ↑ Marcum, J S (Μαΐου 2007). «American Tribute to Agatha Christie: The Classic Years 1920s». Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2013.
- ↑ Curran, John (2009). Agatha Christie's Secret Notebooks. HarperCollins. σελ. 33. ISBN 978-0-00-731056-2.
- ↑ Neither Hastings' first name nor rank is given in this novel
- ↑ «Review», The Times Literary Supplement: 78, 3 February 1921
- ↑ «Review», The New York Times Book Review: 50, 26 December 1920
- ↑ «Review», The Sunday Times: 7, 20 February 1921
- ↑ The Mystery of Agatha Christie – A Trip With David Suchet (Directed by Claire Lewins). Testimony films (for ITV).
- ↑ Morgan, Janet (1984). Agatha Christie, A Biography. Collins. ISBN 0-00-216330-6.
- ↑ Christie, Agatha (1921). The Mysterious Affair At Styles. John Lane Company, The Bodley Head. σελίδες 10–11.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα The Mysterious Affair at Styles στο Wikimedia Commons
