Μετάβαση στο περιεχόμενο

Η ετυμηγορία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η ετυμηγορία
The Verdict
ΣκηνοθεσίαΣίντνεϊ Λουμέτ[1][2][3]
ΠαραγωγήΝτέιβιντ Μπράουν και Ρίτσαρντ Ντ. Ζανούκ
ΣενάριοΝτέιβιντ Μάμετ και Jay Presson Allen[4]
ΠρωταγωνιστέςΠωλ Νιούμαν[2][3][5], Σαρλότ Ράμπλινγκ[3][6][7], Τζακ Γουόρντεν[2][3][6], Τζέιμς Μέισον[2][3][6], Μάιλο Οσί[3][7], Lindsay Crouse[3][7], Μπρους Γουίλις[7], Έντουαρντ Μπινς[3][7], Τζέιμς Χάντι[3][7], Ροξάν Χαρτ[3][7], Γουέσλι Άντι[3][7], Κόλιν Στίντον[4], Joe Seneca[4], Lewis J. Stadlen[4] και Κεντ Μπρόντχαστ[4]
ΜουσικήΤζόνι Μάντελ
ΦωτογραφίαΑντζέι Μπαρτκόβιακ
ΜοντάζPeter C. Frank
Εταιρεία παραγωγής20th Century Fox
Διανομή20th Century Fox, Netflix και Disney+
Πρώτη προβολή1982, 31  Μαρτίου 1983 (Γερμανία)[8], 7  Δεκεμβρίου 1982 (Νέα Υόρκη)[9] και 17  Δεκεμβρίου 1982 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Καναδάς)[9]
Κυκλοφορία
  • 8 Δεκεμβρίου 1982 (1982-12-08) (ΗΠΑ)
Διάρκεια129 λεπτά[10]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[10]
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$16 εκατ. δολάρια[11]
Ακαθάριστα έσοδα$54 εκατ. δολάρια
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ετυμηγορία (αγγλικά: The Verdict‎‎) είναι Αμερικανική δραματική δικαστική ταινία του 1982 σε σκηνοθεσία Σίντνεϊ Λουμέτ και σενάριο του Ντέιβιντ Μάμετ, προσαρμοσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μπάρι Ριντ το 1980. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Πωλ Νιούμαν ως ένας αλκοολικός δικηγόρος που αποδέχεται μια υπόθεση ιατρικής αμέλειας για να βελτιώσει τη δική του κατάσταση, αλλά στην πορεία ανακαλύπτει ότι κάνει το σωστό. Οι Σάρλοτ Ράμπλινγκ, Τζακ Γουόρντεν και Τζέιμς Μέισον συμμετέχουν σε υποστηρικτικούς ρόλους.

Η ταινία απέσπασε την αποδοχή των κριτικών και ήταν εισπρακτική επιτυχία στο box office. Ήταν υποψήφια για πέντε βραβεία Όσκαρ: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α' Ανδρικού Ρόλου (Νιούμαν), Β' Ανδρικού Ρόλου (Μέισον) και Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου, χωρίς όμως να κερδίσει κάποιο.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κάποτε πολλά υποσχόμενος δικηγόρος Φρανκ Γκάλβιν είναι αλκοολικός και αναλαμβάνει συνήθως ιατρικές υποθέσεις. Ως χάρη, ο πρώην συνεργάτης του Μίκι Μόρισεϊ του στέλνει μια νέα υπόθεση ιατρικής αμέλειας που είναι βέβαιο ότι θα διευθετηθεί για ένα σημαντικό ποσό. Η υπόθεση αφορά μια νεαρή γυναίκα που έλαβε γενική αναισθησία κατά τη διάρκεια του τοκετού σε καθολικό νοσοκομείο, μετά την οποία πνίγηκε από τον εμετό της και έπεσε σε κώμα. Οι ενάγοντες, η αδερφή και ο κουνιάδος της, σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τον διακανονισμό για να πληρώσουν τη φροντίδα της.

Ένας εκπρόσωπος της Καθολικής επισκοπής προσφέρει διακανονισμό $210.000 δολάρια (περίπου $675.000 το 2024). Βαθιά επηρεασμένος βλέποντας τη γυναίκα, ο Γκάλβιν αρνείται τον διακανονισμό και δηλώνει την πρόθεσή του να δικάσει την υπόθεση, αντιμετωπίζοντας την αντίπαλη πλευρά και τον δικαστή. Ενώ προετοιμάζεται για τη δίκη, ο Γκάλβιν συναντά τη Λώρα Φίσερ σε ένα μπαρ και μπλέκονται ρομαντικά.

Ο Γκάλβιν βιώνει αρκετές αποτυχίες. Ο δικηγόρος του νοσοκομείου, Εντ Κόνκανον, έχει μια μεγάλη νομική ομάδα που είναι αριστοτεχνική με τον Τύπο. Ο κουνιάδος της γυναίκας που είναι σε κωματώδη κατάσταση αντιμετωπίζει θυμωμένος τον Γκάλβιν αφού η ομάδα του Κόνκανο του λέει για την προσφορά διακανονισμού που απέρριψε ο Γκάλβιν. Ο ιατρικός εμπειρογνώμονας του Γκάλβιν εξαφανίζεται πριν καταθέσει και αμφισβητούνται τα διαπιστευτήρια ενός αναπληρωτή που τακτοποιήθηκε βιαστικά. Κανείς που ήταν στο χειρουργείο δεν είναι διατεθειμένος να καταθέσει ότι συνέβη από αμέλεια. Στις αίθουσες, ο δικαστής Χόιλ απειλεί τον Γκάλβιν με αποβολή από την αίθουσα, αλλά ο Γκάλβιν τον απορρίπτει θυμωμένος ως υποχείρειο για την τοπική πολιτική μηχανή και ως «δικαστή» που βρίσκεται στο εδώλιο επειδή δεν μπορούσε να κάνει καριέρα ως δικηγόρος. Ο Χόιλ αρνείται την πρόταση του Γκάλβιν για κακομεταχείριση και απειλεί να τον συλλάβει. Ο Γκάλβιν βγαίνει έξω θυμωμένος.

Ο Γκάλβιν παρατηρεί ότι η νοσοκόμα Κάιτλιν Κοστέλο συμπλήρωσε μια φόρμα που περιελάμβανε την ερώτηση, "Πότε έφαγες τελευταία φορά;". Ο Γκάλβιν και ο Μόρισεϊ ανακαλύπτουν ότι είναι τώρα δασκάλα προσχολικής ηλικίας στη Νέα Υόρκη και ο Γκάλβιν πηγαίνει εκεί για να ζητήσει τη βοήθειά της. Καθώς η Λώρα κανονίζει βιαστικά να τον συναντήσει, ο Μόρισεϊ ανακαλύπτει μια επιταγή στην τσάντα της και συνειδητοποιεί ότι ο Κόνκανον την πληρώνει για εσωτερικές πληροφορίες. Ο Μόρισεϊ ενημερώνει τον Γκάλβιν για την προδοσία της Λώρα, ο Γκάλβιν την αντιμετωπίζει σε ένα μπαρ και τη χτυπά, ρίχνοντας τη στο πάτωμα. Κατά την πτήση της επιστροφής στη Βοστώνη, ο Μόρισεϊ προτείνει να αποχωρήσει από την υπόθεση νιώθοντας αδικημένος λόγω παραβίασης της ηθικής του Κόνκανον, αλλά ο Γκάλβιν αποφασίζει να συνεχίσει.

Στην αίθουσα του δικαστηρίου, η Κοστέλο καταθέτει ότι έγραψε ότι η ασθενής έτρωγε πλήρες γεύμα μία ώρα πριν την εισαγωγή της, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το αρχείο της ασθενούς, που αναφέρει ένα διάστημα εννέα ωρών. Κατά την αντεξέταση, ένας δύσπιστος Κόνκανον ρωτά πώς μπορεί να το αποδείξει αυτό. Η Κοστέλο αποκαλύπτει ότι οι ανώτεροί της την απείλησαν με απόλυση, εκτός και αν άλλαζε την αρχική ώρα από "1" σε "9", αλλά πριν το κάνει, έφτιαξε μια φωτοτυπία, την οποία έφερε στο δικαστήριο. Ο Κόνκανον αντιτάσσεται ότι για νομικούς σκοπούς, το πρωτότυπο θεωρείται σωστό, αλλά ο Χόιλ επιφυλάσσεται απροσδόκητα να κρίνει. Η Κοστέλο καταθέτει ότι ο αναισθησιολόγος αργότερα ομολόγησε ότι δεν είχε διαβάσει τις σημειώσεις της και της χορήγησε γενική αναισθησία, κάτι που είναι λάθος για κάποιον που έτρωγε μόνο μία ώρα πριν. Ως αποτέλεσμα, η ασθενής έκανε εμετό και πνίγηκε. Όταν ο αναισθησιολόγος συνειδητοποίησε το λάθος του, απείλησε να τερματίσει την καριέρα της Κοστέλο εάν δεν άλλαζε τη φόρμα εισαγωγής.

Μετά την απόλυση της Κοστέλο, ο Κόνκανον αντιτάσσεται ξανά με το σκεπτικό ότι το αρχικό αρχείο εισαγωγής του νοσοκομείου έχει προτεραιότητα. Ο Χόιλ συμφωνεί και δηλώνει ότι η μαρτυρία της Κοστέλο έχει διαγραφεί από το αρχείο. Στη συνέχεια, ένας δικηγόρος της εκκλησίας επαινεί την απόδοση του Κόνκανον στον επίσκοπο, ο οποίος το αντιμετωπίζει με αμήχανη σιωπή. Παρά το γεγονός ότι πιστεύει ότι η περίπτωσή του είναι απελπιστική, ο Γκάλβιν δίνει ένα σύντομο αλλά ουσιαστικό τελικό επιχείρημα. Η επιτροπή των ενόρκων κρίνει υπέρ των εναγόντων και ο Κόνκανον ρωτά εάν η επιτροπή μπορεί να απονείμει περισσότερα από αυτά που ζητήθηκαν. Ο Χόιλ απαντά με αγανάκτηση ότι μπορούν. Καθώς ο Γκάλβιν λαμβάνει συγχαρητήρια έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου, αντιλαμβάνεται τη Λώρα που τον παρακολουθεί από την άλλη πλευρά του αίθουσας.

Εκείνο το βράδυ, μια μεθυσμένη Λώρα ρίχνει το ουίσκι της στο πάτωμα, σέρνει το τηλέφωνό της προς το μέρος της και καλεί τον αριθμό του γραφείου του Γκάλβιν. Ο Γκάλβιν κάθεται με ένα φλιτζάνι καφέ. Κινείται για να απαντήσει στην κλήση αλλά αλλάζει γνώμη και αφήνει το τηλέφωνο να συνεχίσει να χτυπάει.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολ Νιούμαν - δικηγόρος Φρανκ Γκάλβιν
  • Σάρλοτ Ράμπλινγκ - Λώρα Φίσερ
  • Τζακ Γουόρντεν - δικηγόρος Μίκι Μόρισεϊ
  • Τζέιμς Μέισον - δικηγόρος Εντ Κόνκανο
  • Μίλο Ο΄Σεαν - δικαστής Χόιλ
  • Λίντσεϊ Κρους - Κάιτλιν Κοστέλο
  • Έντουαρντ Μπινς - Επίσκοπος Μπρόφι
  • Τζούλι Μποβάσο - Μορίν Ρούνεϊ
  • Ρόξαν Χαρτ - Σάλι Ντόνεχιου, αδερφή του θύματος
  • Τζέιμς Χάντι - Κέβιν Ντόνεχιου
  • Τζο Σενέκα - Δρ. Τόμσον

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κινηματογραφικά δικαιώματα για το μυθιστόρημα του Ριντ αγόρασε η ομάδα των Ρίτσαρντ Ζάνουκ και Ντέιβιντ Μπράουν. Ένας αριθμός ηθοποιών, συμπεριλαμβανομένων των Ρόι Σάιντερ, Γουίλιαμ Χόλντεν, Φρανκ Σινάτρα, Κάρι Γκραντ και Ντάστιν Χόφμαν, εκδήλωσαν ενδιαφέρον για το έργο λόγω της δύναμης του πρωταγωνιστικού ρόλου. Ο Άρθουρ Χίλερ ήταν αρχικά σκηνοθέτης ενώ ο Ντέιβιντ Μάμετ προσελήφθη για να γράψει το σενάριο.[12] Αν και ο Μάμετ είχε γίνει γνωστός από το θέατρο, ήταν ακόμα νέος στο σενάριο (η πρώτη ταινία του είχε έρθει το 1978). [13] Οι παραγωγοί ήταν αβέβαιοι εάν ο Μάμετ θα έπαιρνε τη δουλειά δεδομένων των προτύπων που έθεσε με τη δική του προηγούμενη δουλειά, αλλά σύμφωνα με την Λίντσεϊ Κρους, η οποία ήταν τότε παντρεμένη με τον Μάμετ, η ταινία ήταν πραγματικά μεγάλη υπόθεση για αυτόν. Η Κρους θυμήθηκε επίσης ότι ο Μάμετ αγωνιζόταν αρχικά με το τρόπο κλεισίματος του Γκάλβιν, αλλά τελικά βρήκε τη σκηνή αφού έμεινε ξύπνιος μια ολόκληρη νύχτα δουλεύοντας πάνω σε αυτήν.[14]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εισπράξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία άνοιξε σε 3 κινηματογραφικές αίθουσες στη Νέα Υόρκη και απέσπασε $143.265 τις πρώτες 5 ημέρες κυκλοφορίας της. [15]Το επόμενο Σαββατοκύριακο επεκτάθηκε σε 615 αίθουσες και κέρδισε $2.331.805, τερματίζοντας στην έβδομη θέση για το σαββατοκύριακο, [16]και συνέχισε με συνολικές εισπράξεις $54 εκατομμυρίων δολαρίων.

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ιστότοπος συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes δίνει στην ταινία βαθμολογία έγκρισης 88%, με μέση βαθμολογία 7,8/10, με βάση 40 κριτικές. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: Ο Πολ Νιούμαν είναι στο αποκορύφωμα της καριέρας του ως δικηγόρος που ποτέ δεν ανταποκρίθηκε στις δυνατότητές του στην ετυμηγορία, υποστηριζόμενος από το τρελό σενάριο του Ντέιβιντ Μάμετ και τη σίγουρη σκηνοθεσία του Σίντνεϊ Λούμετ.[17] Το Metacritic, που χρησιμοποιεί έναν σταθμισμένο μέσο όρο, έδωσε στην ταινία βαθμολογία 77 στα 100, με βάση 17 κριτικές, υποδεικνύοντας «γενικά ευνοϊκές» κριτικές.[18]

Σε δημοσκόπηση 500 ταινιών που διεξήχθη από το περιοδικό Empire, ψηφίστηκε ως η 254η καλύτερη ταινία όλων των εποχών. [19] Το 2013, το Writers Guild of America κατέταξε το σενάριο στο Νο#91 στον κατάλογο του με τα «101 καλύτερα σενάρια που γράφτηκαν ποτέ». [20]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0084855/. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 stopklatka.pl/film/werdykt-1982. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 www.ofdb.de/film/5917,The-Verdict---Die-Wahrheit-und-nichts-als-die-Wahrheit. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  5. ↑ www.filmaffinity.com/en/film793661.html. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=1620.html. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 www.imdb.com/title/tt0084855/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  8. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0084855/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0084855/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 15  Αυγούστου 2022.
  10. ↑ 10,0 10,1 verdict-1.
  11. ↑ Solomon, Aubrey (1989). Twentieth Century Fox: A Corporate and Financial History. Scarecrow Press. σελ. 260. ISBN 978-0810842441. 
  12. ↑ Goldman, William (1983). Adventures in the Screen Trade. Grand Central Publishing. σελίδες 62–67. ISBN 978-0446391177. 
  13. ↑ Rabin, Nathan (21 Απριλίου 2009). «Joe Mantegna». The A.V. Club. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 
  14. ↑ Milestones in Cinema History: The Verdict (featurette). 20th Century Fox. 2007. 
  15. ↑ «Major Openings Bolster B.O.». Daily Variety: 1. 14 December 1982. 
  16. ↑ Ginsberg, Steven (21 December 1982). «'Tootsie,' 'Toy' And 'Dark Crystal' Win Big At National Box-Office». Daily Variety: 1. 
  17. ↑ «The Verdict». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023. 
  18. ↑ «The Verdict». Metacritic. Red Ventures. 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023. 
  19. ↑ «Empire's The 500 Greatest Movies of All Time». Empire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 
  20. ↑ «WGA Lists Greatest Screenplays, From 'Casablanca' and 'Godfather' to 'Memento' and 'Notorious'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_ετυμηγορία&oldid=10886360"