Θεόδωρος Αλκαίος
| Θεόδωρος Αλκαίος | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Θεόδωρος Αλκαίος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1780 Λέσβος |
| Θάνατος | 17 Ιανουαρίου 1833 Άργος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Ιδιότητα | ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας και αξιωματικός |
| Σύζυγος | Μαριγώ Αλκαίου |
Ο Θεόδωρος Αλκαίος (Μυτιλήνη 1780-1834), επονομαζόμενος και Μυτιληναίος ή Λέσβιος, ήταν θεατρικός συγγραφέας και πρωτοπόρος ηθοποιός του νεότερου ελληνικού θεάτρου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πραγματικό του όνομα ήταν Μεϊμάρογλους ή Μεϊμάρης. Περιπλανήθηκε στις Κυδωνιές, την Πάτμο, την Κωνσταντινούπολη και στο Βουκουρέστι. Το 1801 εργάστηκε στο Ελληνικό Γυμνάσιο στο Ιάσιο και αργότερα έγινε υπάλληλος στην αυλή του ηγεμόνα Αλέξανδρου Μουρούζη.
Το 1815 παντρεύτηκε τη Μαριγώ Βρανέλλη, η οποία τον συνόδευσε παντού. Ήδη το 1818 ήταν καταξιωμένος ηθοποιός και πρωταγωνιστής στο «Πατριωτικό Θέατρο Καρατζά» στο Βουκουρέστι.[1]
Επαναστατημένη Ελλάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Επανάσταση του 1821 ο Αλκαίος ήλθε στην Ελλάδα και πολέμησε ως οπλαρχηγός ατάκτων σε διάφορες μάχες στη Ρούμελη, Χίο και Κρήτη υπό τον Φαβιέρο. Εξιστόρησε την πτώση των Ψαρών (21 Ιουνίου 1824) στην οποία συμμετείχε και διέφυγε τραυματισμένος κολυμπώντας προς τη Χίο. Πήγε στη Σύρο και εξόπλισε στρατιωτικό σώμα Μυτιληνιών και το έστειλε στην Κρήτη. Υπό την ηγεσία του οργανώθηκε στρατιωτικό σώμα Χίων πολεμιστών για να σταλεί στη Χίο να την απελευθερώσει. Τελικά το σχέδιο ακυρώθηκε.
Για λόγους επιβίωσης ίδρυσε στη Σύρο το 1829 μια βραχύβια θεατρική ομάδα και ανέβασε θεατρικά έργα τόσο δικά του όσο και άλλων. Λεπτομέρειες γνωρίζουμε για μια θεατρική του παράσταση στη Σύρο, εκείνη του Μάρκου Μπότσαρη. Σε αυτήν την παράσταση κάνοντας παρέκβαση στο κείμενο του έργου επιτίθεται κατά των Χιωτών. Αυτό έγινε αιτία να φυλακισθεί και να κλείσει το θέατρό του. Τότε θεωρήθηκε ασυμβίβαστη η ιδιότητα του Έλληνα αξιωματικού με το λειτούργημα του θαετρίνου.[2]
Μετεπαναστατική Ελλάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια έλαβε μέρος στον Εμφύλιο συντασσόμενος με τους συνταγματικούς και σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τα γαλλικά στρατεύματα στο Άργος (4/17 Ιανουαρίου 1833)[3]
Το έργο του συνέχισε ο αδελφός του, Ευστράτιος Αλκαίος επίσης ηθοποιός, καθώς και ο γιος του Ξενοφών Αλκαίος.
Συγγραφικό-θεατρικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε γράψει τρεις τρίπρακτες τραγωδίες και ένα επικολυρικό ποίημα. Τα έργα εξέδωσε μετά το θάνατό του ο γιος του.
- Η άλωσις των Ψαρών μαζί με το ποίημα Τα Ψαρά (1853)
- Πιττακός ο Μυτιληναίος (1849)
- Θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη (1841, 1876)[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Βάλτερ Πούχνερ, «Η άλωσις των Ψαρών», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας,τομ.Β,1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.61
- ↑ Βάλτερ Πούχνερ, «Η άλωσις των Ψαρών», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας,τομ.Β,1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.62
- ↑ 3,0 3,1 Βάλτερ Πούχνερ, «Η άλωσις των Ψαρών», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας,τομ.Β,1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.63
Πηγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βάλτερ Πούχνερ, «Η άλωσις των Ψαρών», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας,τομ.Β,1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.60-75