Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιάκωβος Τριβώλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιάκωβος Τριβώλης
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1547
Πληροφορίες ασχολίας

Ο Ιάκωβος Τριβώλης (1490;-1547)[1] ήταν Έλληνας λόγιος του 16ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν Κερκυραίος. Ο Σοφιανός τον ονομάζει «ιλαρότερο και χαριέστατον ποιητή». Είχε και έναν γιο, τον Καντίνο, τον οποίο ο Σοφιανός αναφέρει ως «σοφότερο και σπουδαιότερο».

Έργα του είναι δύο χυδαιόφραστα συνθέματα σε στίχους ομοιοκατάληκτους. Τα δύο συνθέματα είναι

  • «Η ιστορία του Ταγιαπιέρα» που εξυμνεί τα ανδραγαθήματα κάποιου Ενετού τριήραρχου που αρίστευσε απέναντι από το Δυρράχιο, και
  • «Η ιστορία του ρέ της Σκονζίας με την Ρήγισσα της Εγγλιτέρας» που λαμβάνει την υπόθεση από κάποιο μυθικό διήγημα από το Δεκαήμερο του Βοκκακίου, στην οποία ο Λουδοβίκος αποκαλύπτει στην Βεατρίκη τον προς εαυτήν έρωτά του.
  • Κωνσταντίνος Σάθας (1868). Νεοελληνική Φιλολογία: Βιογραφία των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων, από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής εθνεγερσίας (1453-1821). Αθήνα: Τυπογραφείο των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.