Ιβάν Μικολάιτσουκ

Ιβάν Μικολάιτσουκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Миколайчук Іван Васильович (Ουκρανικά)
Γέννηση	15  Ιουνίου 1941 Chortoryia
Θάνατος	3  Αυγούστου 1987 Κίεβο
Αιτία θανάτου	καρκίνος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Μπαϊκοβέ
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ουκρανικά
Σπουδές	National University of Theatre, Film and TV in Kyiv
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηθοποιός σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος ηθοποιός ταινιών παραγωγός ταινιών σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών
Οικογένεια
Σύζυγος	Maria Mykolaichuk
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Merited Artist of the Ukrainian SSR Shevchenko National Prize
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιβάν Βασίλιοβιτς Μικολάιτσουκ (ουκρανικά: Іван Васильович Миколайчук‎‎) (15 Ιουνίου 1941, Χορτόρια, Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας – 3 Αυγούστου 1987) ήταν ένας Ουκρανός σοβιετικός ηθοποιός, παραγωγός και σεναριογράφος.

Ο Μικολάιτσουκ είναι περισσότερο γνωστός για το ρόλο του Χούτσουλ Ιβάν στην ταινία Тіні забутих предків (Στις σκιές των ξεχασμένων προγόνων, 1965), που είναι βασισμένη στο βιβλίο του Μιχαΐλο Κοτσιουμπίνσκι Οι σκιές των λησμονημένων προγόνων. Έλαβε το βραβείο της Κομσομόλ της Ουκρανίας το 1967 και τον τίτλο του Αξιότιμου Καλλιτέχνη της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατία της Ουκρανίας το 1968. Έλαβε μετά τον θάνατό του το βραβείο Τάρας Σεβτσένκο.

Βιογραφία

Ο Μικολάιτσουκ γεννήθηκε σε ένα χωριό στη Χορτόρια της Δυτικής Ουκρανίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από αγροτική οικογένεια. Ο Ιβάν αποφοίτησε από ένα γυμνάσιο του χωριού Μπρουσνίτσια. Το 1957 τελείωσε το Μουσικό Κολέγιο Τσερνίβτσι και το 1961 αποφοίτησε από το θέατρο-στούντιο του Μουσικού Θεάτρου Τσερνίβτσι της Κομπιλιάνσκα. Στις 29 Αυγούστου 1962 ο Ιβάν παντρεύτηκε μια ηθοποιό του θεάτρου (η οποία αργότερα αναγορεύτηκε λαϊκή καλλιτέχνιδα της Ουκρανίας), τη Μαρία Καρπιούκ.

Μεταξύ 1963 και 1965, ο Μικολάιτσουκ σπούδασε στο Ινστιτούτο Θεατρικών Τεχνών Καρπένκο-Κάρι στο Κίεβο, όπου είχε δάσκαλο τον Βίκτορ Ιβτσένκο. Εκείνα τα χρόνια, ο Μικολάιτσουκ έκανε το ντεμπούτο του στην ταινία του Λεονίντ Οσύκα Dvoye (Οι δύο).

Οι ταινίες του ήταν συχνά αμφιλεγόμενες και διώκονταν από τις σοβιετικές αρχές. Μερικές φορές απαγορευόταν η προβολή των ταινιών του από την Κα Γκε Μπε. Λόγω επεισοδίων κατά την προβολή της ταινίας του Παραγιάνοφ Тіні забутих предків (Στις σκιές των ξεχασμένων προγόνων, 1965), ο Μικολάιτσουκ αποκλείστηκε από τη βιομηχανία του κινηματογράφου επί πέντε περίπου χρόνια από τις αρχές του κόμματος, καθώς χαρακτηρίστηκε ως υπερβολικά εθνικιστής και ως άτομο εχθρικής ιδεολογίας. Η ταινία Тіні забутих предків, η οποία απέσπασε το Χρυσό Βραβείο στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας το 1971, θεωρήθηκε σχεδόν εχθρική επίθεση από ορισμένες εθνικιστικές δυνάμεις.

Το 1979 με τη βοήθεια του Βλαντιμίρ Ιβάσκο που εργαζόταν ως γραμματέας ιδεολογικής εργασίας στην Περιφερειακή Επιτροπή του Χάρκοβο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, ο Μικολάιτσουκ έλαβε την άδεια να συμμετάσχει στην ταινία Вавилон ХХ (Βαβυλών 20).

Ο Μικολάιτσουκ πέθανε τον Αύγουστο του 1987 σε ηλικία 46 ετών. Το σπίτι του στη Χορτόρια, στην περιφέρεια Τσερνίβσκι, έχει μετατραπεί από τότε σε μουσείο. Άφησε μια διαρκή κληρονομιά στον ουκρανικό κινηματογράφο. Πολλοί θεωρούν τον Μικολάιτσουκ τον μεγαλύτερο ηθοποιό στην ιστορία της ουκρανικής κινηματογραφίας. Ενέπνευσε επίσης άλλους Ουκρανούς καλλιτέχνες, ηθοποιούς, τραγουδιστές και συγγραφείς που αναζητούσαν την ουκρανική τους ταυτότητα κατά τη σοβιετική περίοδο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ιβάν Μικολάιτσουκ στην IMDb
• Βιογραφία